Żyrowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne porządki, replaced: {{stub}} → |
Zabytki |
||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
{{main|Pałac w Żyrowej}} |
{{main|Pałac w Żyrowej}} |
||
* Kościół filialny św. Mikołaja wzniesiony ok. [[1300]], rozbudowany z późnobarokową [[fasada|fasadą]] w pierwszej połowie [[XVIII wiek|XVIII]] w., restaurowany w [[XIX wiek|XIX]] w. i w latach [[1932]]-[[1936]]. Jest trój-przęsłowym kościołem 1-przestrzennym z 2-przęsłowym [[prezbiterium]], z prostym zamknięciem i wczesnogotyckim sklepieniem krzyżowo-żebrowym o groszkowatym przekroju żeber, z prostym zwornikiem, w narożnikach szczątkowe służki o kielichowatych głowicach, szeroki korpus z dobudowaną później emporą muzyczną, pierwotnie kryty stropem, od [[XVIII wiek|XVIII]] w. ze [[sklepienie kolebkowe|sklepieniem kolebkowym]], z lunetami i gurtami na pilastrach, z dekoracją stiukową, na sklepieniach medaliony w stiukowych otokach. Kwadratowy aneks jako [[kaplica]] (pn.), z czes. kapą nad ukośnie ustawionymi pilastrami, masywna wieża zach., górą 8-boczna, w rodzaju tamburu z przełamanym hełmem barok., kaplice z hełmami cebulastymi, na fasadzie rzeźba św. [[Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]] ([[XVIII wiek|XVIII]] w.). — Zachowana część wyposażenia, m.in. rokokowy ołtarz gł., z przemalowanym obrazem, XVIII w. (Św. Anna nauczająca Marię), wyżej medalion z przedstawieniem [[Mikołaj z Miry|św. Mikołaja]]; dwa ołtarze boczne, w ramach stiukowych i z obrazami ([[Święty Florian|św. Floriana]], [[Józef z Nazaretu|św. Józefa]] z Dzieciątkiem) F. A. Sebastiniego (4. ćw. XVIII w.); barokowa ambona (l. pół. XVIII w.). |
* Kościół filialny św. Mikołaja wzniesiony ok. [[1300]], rozbudowany z późnobarokową [[fasada|fasadą]] w pierwszej połowie [[XVIII wiek|XVIII]] w., restaurowany w [[XIX wiek|XIX]] w. i w latach [[1932]]-[[1936]]. Jest trój-przęsłowym kościołem 1-przestrzennym z 2-przęsłowym [[prezbiterium]], z prostym zamknięciem i wczesnogotyckim sklepieniem krzyżowo-żebrowym o groszkowatym przekroju żeber, z prostym zwornikiem, w narożnikach szczątkowe służki o kielichowatych głowicach, szeroki korpus z dobudowaną później emporą muzyczną, pierwotnie kryty stropem, od [[XVIII wiek|XVIII]] w. ze [[sklepienie kolebkowe|sklepieniem kolebkowym]], z lunetami i gurtami na pilastrach, z dekoracją stiukową, na sklepieniach medaliony w stiukowych otokach. Kwadratowy aneks jako [[kaplica]] (pn.), z czes. kapą nad ukośnie ustawionymi pilastrami, masywna wieża zach., górą 8-boczna, w rodzaju tamburu z przełamanym hełmem barok., kaplice z hełmami cebulastymi, na fasadzie rzeźba św. [[Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]] ([[XVIII wiek|XVIII]] w.). — Zachowana część wyposażenia, m.in. rokokowy ołtarz gł., z przemalowanym obrazem, XVIII w. (Św. Anna nauczająca Marię), wyżej medalion z przedstawieniem [[Mikołaj z Miry|św. Mikołaja]]; dwa ołtarze boczne, w ramach stiukowych i z obrazami ([[Święty Florian|św. Floriana]], [[Józef z Nazaretu|św. Józefa]] z Dzieciątkiem) F. A. Sebastiniego (4. ćw. XVIII w.); barokowa ambona (l. pół. XVIII w.). |
||
* Pałac XIX wieczny. W pałacu mieszkał hrabia z rodu Fon Gaszyn. |
|||
* Dąb zwany - Cesarski. Nazwa dąb Cesarski pochodzi od tego, że posadził go cesarz. |
|||
* Rezerwat ,, Lesisko ''. Miejsce wypoczynkowe wśród drzew i otaczającej w okół nas przyrody. |
|||
== Literatura == |
== Literatura == |
||
Wersja z 13:14, 2 sty 2011
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
 Frontowa elewacja zamku w Żyrowej | |
| Państwo | opolskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
760 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 77 |
| Kod pocztowy |
47-330 |
| Tablice rejestracyjne |
OKR |
| SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Żyrowa (niem. Zyrowa, 1936–45 Buchenhöh) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie krapkowickim, w gminie Zdzieszowice.
Od 1950 Żyrowa należy do województwa opolskiego.
Historia
Historia miejscowości i pałacu sięga czasów średniowiecznych i jest związana jest z klasztorem minorytów (z Jemielnicy), którzy na przełomie XIII i XIV wieku zbudowali pierwszy obiekt w miejscu obecnego pałacu. 13 marca 1631 roku Melchior Ferdinand von Gaschin kupił za 24 000 talarów dobra żyrowkie – m.in. Żyrową. "Zyrowa" była prawdziwą nazwą wioski do zakończenia II wojny światowej (w latach 1936-1945 zmieniono nazwę na Buchenhöh), a po 1945 r. ustalono nazwę Żyrowa. W 2002 r. Żyrowa zdobyła nagrodę "Najpiękniejszej Wsi Opolskiej".
Zabytki
- Kościół filialny św. Mikołaja wzniesiony ok. 1300, rozbudowany z późnobarokową fasadą w pierwszej połowie XVIII w., restaurowany w XIX w. i w latach 1932-1936. Jest trój-przęsłowym kościołem 1-przestrzennym z 2-przęsłowym prezbiterium, z prostym zamknięciem i wczesnogotyckim sklepieniem krzyżowo-żebrowym o groszkowatym przekroju żeber, z prostym zwornikiem, w narożnikach szczątkowe służki o kielichowatych głowicach, szeroki korpus z dobudowaną później emporą muzyczną, pierwotnie kryty stropem, od XVIII w. ze sklepieniem kolebkowym, z lunetami i gurtami na pilastrach, z dekoracją stiukową, na sklepieniach medaliony w stiukowych otokach. Kwadratowy aneks jako kaplica (pn.), z czes. kapą nad ukośnie ustawionymi pilastrami, masywna wieża zach., górą 8-boczna, w rodzaju tamburu z przełamanym hełmem barok., kaplice z hełmami cebulastymi, na fasadzie rzeźba św. Jana Nepomucena (XVIII w.). — Zachowana część wyposażenia, m.in. rokokowy ołtarz gł., z przemalowanym obrazem, XVIII w. (Św. Anna nauczająca Marię), wyżej medalion z przedstawieniem św. Mikołaja; dwa ołtarze boczne, w ramach stiukowych i z obrazami (św. Floriana, św. Józefa z Dzieciątkiem) F. A. Sebastiniego (4. ćw. XVIII w.); barokowa ambona (l. pół. XVIII w.).
- Pałac XIX wieczny. W pałacu mieszkał hrabia z rodu Fon Gaszyn.
- Dąb zwany - Cesarski. Nazwa dąb Cesarski pochodzi od tego, że posadził go cesarz.
- Rezerwat ,, Lesisko . Miejsce wypoczynkowe wśród drzew i otaczającej w okół nas przyrody.
Literatura
- Zabytki Sztuki w Polsce. Śląsk. wyd. Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, Warszawa 2006 we współpracy z Dehio-Vereinigung oraz Herder-Institut w Marburgu.