Istota: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ab.awbot (dyskusja | edycje)
m →‎Zobacz też: drobne porządki, replaced: {{stub}} →
m int.
Linia 1: Linia 1:
{{disambigR|pogdlądu filozoficznego|[[Istota (ujednoznacznienie)|inne znaczenia hasła istota]].}}
{{disambigR|pogdlądu filozoficznego|[[Istota (ujednoznacznienie)|inne znaczenia hasła istota]]}}
'''Istota''', '''esencja''', '''eidos''' ([[greka|gr.]] είδος, [[Łacina|łac.]] essentia) – w [[filozofia|filozofii]] istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna, jeśli tylko jeszcze trochę wgłębimy się w poznanie świata. W prostszej wersji istota bytu to to, co sprawia, że [[byt]] jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.
'''Istota''', '''esencja''', '''eidos''' ([[greka|gr.]] είδος, [[Łacina|łac.]] essentia) – w [[filozofia|filozofii]] istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna, jeśli tylko jeszcze trochę wgłębimy się w poznanie świata. W prostszej wersji istota bytu to to, co sprawia, że [[byt]] jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.



Wersja z 15:09, 4 sty 2011

Istota, esencja, eidos (gr. είδος, łac. essentia) – w filozofii istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna, jeśli tylko jeszcze trochę wgłębimy się w poznanie świata. W prostszej wersji istota bytu to to, co sprawia, że byt jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.

Według Kanta sztuka i metafizyka mają ten sam cel - poznanie istoty bytu.

Martin Heidegger: twierdzi, że "Istota bytu ludzkiego zawarta jest w jego egzystencji".

Niektórzy mistycy tak Wschodu jak Zachodu twierdzą, iż istotę bytu można poznać poprzez medytację.

Wedyjskie pisma jako pierwotną istotę uważają Puruszę. Bóg, Najwyższa Osoba, jest doskonały i pełny sam w sobie. Jako że jest całkowicie doskonały, wszelkie Jego emanacje, takie jak ten zjawiskowy świat, są idealnie wyposażonymi, doskonałymi pełniami. Cokolwiek powstaje z Doskonalej Pełni, samo też jest pełne. Bóg jest Doskonałą Pełnią, dlatego – chociaż emanuje z Niego tyle doskonałych pełni – pozostaje On w doskonałej równowadze[1].

Zobacz też

  1. Śri Iśopanisad. Inwokacja. Śrila Bhaktivedanta Swami Prabhupada