Lothar Rendulic: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ArthurBot (dyskusja | edycje)
m r2.6.3) (robot dodaje: hu:Lothar Rendulic
grafika
Linia 7: Linia 7:
|grafika = Bundesarchiv Bild 146-1995-027-32A, Lothar Rendulic.jpg
|grafika = Bundesarchiv Bild 146-1995-027-32A, Lothar Rendulic.jpg
|opis grafiki = Lothar Rendulic
|opis grafiki = Lothar Rendulic
|stopień grafika =
|stopień grafika = Rank insignia of Generaloberst of the Wehrmacht left.png
|stopień = [[Generaloberst]]
|stopień = [[Generaloberst]]
|data urodzenia = [[23 listopada]] [[1887]]
|data urodzenia = [[23 listopada]] [[1887]]

Wersja z 12:19, 23 sty 2011

Lothar Rendulic
Ilustracja
Lothar Rendulic
Generaloberst Generaloberst
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1887
Wiener Neustadt, Austria

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1971
Eferding, Austria

Przebieg służby
Lata służby

1910-1938 (Austria); 1938-1945 (Trzecia Rzesza)

Jednostki

14 Dywizja Piechoty (III Rzesza), 52 Dywizja Piechoty (III Rzesza), XXXV Armeekorps, 2 Armia Pancerna (III Rzesza), 20 Armia Górska, Grupa Armii Kurlandia, Grupa Armii Południe, Grupa Armii Północ, Grupa Armii Ostmark

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

podpis
Odznaczenia
Plik:RK EK mit ol sw.png Krzyż Rycerski z liśćmi dębu i mieczami

Dr. Lothar Rendulic (ur. 23 października 1887 w Wiener Neustadt, zm. 18 stycznia 1971 w Eferding w Austrii), niemiecki wojskowy, generał z czasów II wojny światowej.

Urodził się w rodzinie chorwackiej (pod nazwiskiem Rendulić). W czasie I wojny światowej służył w armii Austro-Węgier. Po wojnie studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, w 1920 uzyskał stopnień naukowy doktora prawa. Należał do NSDAP od 1932 roku, w latach 1933 - 1935 pełnił funkcję austriackiego attaché wojskowego w Londynie i Paryżu. Od 1936 w stanie spoczynku, od 1938 służył w Wehrmachcie, pełnił funkcję szefa sztabu XVII Korpusu Armijnego (m.in podczas kampanii wrześniowej). 1 grudnia awansowany do stopnia generała majora. W czerwcu 1940 powierzono mu dowodzenie 52 Dywizją Piechoty, z którą walczył w Rosji. Za walki pod Moskwą w zimie 1941/1942 odznaczony w marcu 1942 Krzyżem Rycerskim. 1 listopada został dowodzącym XXXV Korpusu Armijnego, miesiąc później awansowany do stopnia generała piechoty. Bierze, wraz ze swym korpusem, udział w walkach pod Kurskiem i Orłem. Z początkiem sierpnia 1943 przejął dowodzenie nad 2 Armią Pancerną na Bałkanach, 1 kwietnia 1944 otrzymał awans do stopnia generała pułkownika. Pod koniec czerwca tego roku dowodził 20 Armia Górską cofającą się przez Norwegię. W końcowym okresie wojny dowodził jeszcze kolejno Grupą Armii Północ w Prusach Wschodnich, od marca 1945 Grupą Armii Kurlandia, a od kwietnia Grupą Armii Południe. Dostał się do niewoli amerykańskiej. Sądzony w procesie norymberskim w związku z zarzutami popełnienia zbrodni wojennych w Jugosławii i Laponii. W lutym 1948 skazany na 20 lat więzienia, później wyrok skrócono do 10 lat, ostatecznie został ułaskawiony w 1951. Po zwolnieniu zamieszkał w Austrii.

Odznaczenia, m.in.:

  • Krzyż Żelazny I i II klasy
  • Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (6 marca 1942)
    • z Liśćmi Dębu (15. 8. 1943)
    • z Liśćmi Dębu i Mieczami (18. 1. 1945)

Linki zewnętrzne