Lothar Rendulic: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.6.3) (robot dodaje: hu:Lothar Rendulic |
grafika |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|grafika = Bundesarchiv Bild 146-1995-027-32A, Lothar Rendulic.jpg |
|grafika = Bundesarchiv Bild 146-1995-027-32A, Lothar Rendulic.jpg |
||
|opis grafiki = Lothar Rendulic |
|opis grafiki = Lothar Rendulic |
||
|stopień grafika = |
|stopień grafika = Rank insignia of Generaloberst of the Wehrmacht left.png |
||
|stopień = [[Generaloberst]] |
|stopień = [[Generaloberst]] |
||
|data urodzenia = [[23 listopada]] [[1887]] |
|data urodzenia = [[23 listopada]] [[1887]] |
Wersja z 12:19, 23 sty 2011
Lothar Rendulic | |
Generaloberst | |
Data i miejsce urodzenia |
23 listopada 1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1971 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1910-1938 (Austria); 1938-1945 (Trzecia Rzesza) |
Jednostki |
14 Dywizja Piechoty (III Rzesza), 52 Dywizja Piechoty (III Rzesza), XXXV Armeekorps, 2 Armia Pancerna (III Rzesza), 20 Armia Górska, Grupa Armii Kurlandia, Grupa Armii Południe, Grupa Armii Północ, Grupa Armii Ostmark |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Plik:RK EK mit ol sw.png Krzyż Rycerski z liśćmi dębu i mieczami |
Dr. Lothar Rendulic (ur. 23 października 1887 w Wiener Neustadt, zm. 18 stycznia 1971 w Eferding w Austrii), niemiecki wojskowy, generał z czasów II wojny światowej.
Urodził się w rodzinie chorwackiej (pod nazwiskiem Rendulić). W czasie I wojny światowej służył w armii Austro-Węgier. Po wojnie studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, w 1920 uzyskał stopnień naukowy doktora prawa. Należał do NSDAP od 1932 roku, w latach 1933 - 1935 pełnił funkcję austriackiego attaché wojskowego w Londynie i Paryżu. Od 1936 w stanie spoczynku, od 1938 służył w Wehrmachcie, pełnił funkcję szefa sztabu XVII Korpusu Armijnego (m.in podczas kampanii wrześniowej). 1 grudnia awansowany do stopnia generała majora. W czerwcu 1940 powierzono mu dowodzenie 52 Dywizją Piechoty, z którą walczył w Rosji. Za walki pod Moskwą w zimie 1941/1942 odznaczony w marcu 1942 Krzyżem Rycerskim. 1 listopada został dowodzącym XXXV Korpusu Armijnego, miesiąc później awansowany do stopnia generała piechoty. Bierze, wraz ze swym korpusem, udział w walkach pod Kurskiem i Orłem. Z początkiem sierpnia 1943 przejął dowodzenie nad 2 Armią Pancerną na Bałkanach, 1 kwietnia 1944 otrzymał awans do stopnia generała pułkownika. Pod koniec czerwca tego roku dowodził 20 Armia Górską cofającą się przez Norwegię. W końcowym okresie wojny dowodził jeszcze kolejno Grupą Armii Północ w Prusach Wschodnich, od marca 1945 Grupą Armii Kurlandia, a od kwietnia Grupą Armii Południe. Dostał się do niewoli amerykańskiej. Sądzony w procesie norymberskim w związku z zarzutami popełnienia zbrodni wojennych w Jugosławii i Laponii. W lutym 1948 skazany na 20 lat więzienia, później wyrok skrócono do 10 lat, ostatecznie został ułaskawiony w 1951. Po zwolnieniu zamieszkał w Austrii.
Odznaczenia, m.in.:
- Krzyż Żelazny I i II klasy
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (6 marca 1942)
- z Liśćmi Dębu (15. 8. 1943)
- z Liśćmi Dębu i Mieczami (18. 1. 1945)