Ankylozaury (rodzina): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ChuispastonBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot poprawia: sk:Pravé ankylosaury
drobne merytoryczne
Linia 22: Linia 22:
'''Ankylozaury''' (Ankylosauridae) – [[rodzina (biologia)|rodzina]] [[dinozaury|dinozaurów]] z podrzędu [[tyreofory|tyreoforów]]. Pojawiły się w środkowej [[jura|jurze]], a szczytowy okres rozwoju przeżywały w [[kreda (okres)|kredzie]], aż do końca [[mezozoik|ery mezozoicznej]]. Według definicji [[Paul Sereno|Sereno]] (1998) Ankylosauridae to [[klad]] obejmujący zwierzęta bliżej spokrewnione z [[ankylozaur]]em niż z [[panoplozaur]]em<ref name=Sereno>{{Cytuj pismo |nazwisko=Sereno |imię=Paul C. |rok=1998 |tytuł=A rationale for phylogenetic definitions, with application to the higher-level taxonomy of Dinosauria |czasopismo=Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen |wolumin=210 |wydanie=1 |strony=41–83 |język=en}}</ref>. [[Matthew Vickaryous]], [[Teresa Maryańska]] i [[David B. Weishampel]] w 2004 przedstawili identyczną definicję. Cechą charakterystyczną ankylozaurydów była obecność [[maczuga ogonowa|kostnej buławy]] na końcu ogona, służącej prawdopodobnie do obrony, oraz zbudowany z [[osteodermy|osteoderm]] pancerz<ref name=Dinos2>{{Cytuj książkę |nazwisko r=Vickaryous |imię r=Matthew K. |imię2 r=Teresa |nazwisko2 r=Maryańska |imię3 r=David B. |nazwisko3 r=Weishampel |rozdział=Ankylosauria |nazwisko=Weishampel |imię=David B. |nazwisko2=Dodson |imię2=Peter |nazwisko3=Osmólska (red.) |imię3=Halszka |tytuł=The Dinosauria |wydanie=drugie |wydawca=University of California Press |miejsce=Berkeley |rok=2004 |strony=363–392 |isbn=0-520-24209-2}}</ref>.
'''Ankylozaury''' (Ankylosauridae) – [[rodzina (biologia)|rodzina]] [[dinozaury|dinozaurów]] z podrzędu [[tyreofory|tyreoforów]]. Pojawiły się w środkowej [[jura|jurze]], a szczytowy okres rozwoju przeżywały w [[kreda (okres)|kredzie]], aż do końca [[mezozoik|ery mezozoicznej]]. Według definicji [[Paul Sereno|Sereno]] (1998) Ankylosauridae to [[klad]] obejmujący zwierzęta bliżej spokrewnione z [[ankylozaur]]em niż z [[panoplozaur]]em<ref name=Sereno>{{Cytuj pismo |nazwisko=Sereno |imię=Paul C. |rok=1998 |tytuł=A rationale for phylogenetic definitions, with application to the higher-level taxonomy of Dinosauria |czasopismo=Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen |wolumin=210 |wydanie=1 |strony=41–83 |język=en}}</ref>. [[Matthew Vickaryous]], [[Teresa Maryańska]] i [[David B. Weishampel]] w 2004 przedstawili identyczną definicję. Cechą charakterystyczną ankylozaurydów była obecność [[maczuga ogonowa|kostnej buławy]] na końcu ogona, służącej prawdopodobnie do obrony, oraz zbudowany z [[osteodermy|osteoderm]] pancerz<ref name=Dinos2>{{Cytuj książkę |nazwisko r=Vickaryous |imię r=Matthew K. |imię2 r=Teresa |nazwisko2 r=Maryańska |imię3 r=David B. |nazwisko3 r=Weishampel |rozdział=Ankylosauria |nazwisko=Weishampel |imię=David B. |nazwisko2=Dodson |imię2=Peter |nazwisko3=Osmólska (red.) |imię3=Halszka |tytuł=The Dinosauria |wydanie=drugie |wydawca=University of California Press |miejsce=Berkeley |rok=2004 |strony=363–392 |isbn=0-520-24209-2}}</ref>.


Niektórzy naukowcy dzielą Ankylosauridae na podrodziny [[ankylozaury (podrodzina)|Ankylosaurinae]] i [[Polacanthinae]], inni, jak np. [[Kenneth Carpenter]], podnoszą Polacanthinae do rangi odrębnej rodziny, stanowiącej [[grupa siostrzana|grupę siostrzaną]] Ankylosauridae<ref name=KC>{{Cytuj książkę |nazwisko r=Carpenter |imię r=Kenneth |rozdział=Phylogenetic Analysis of the Ankylosauria |tytuł=The Armoured Dinosaurs |nazwisko=Carpenter (red.) |imię=Kenneth |strony=455–456 |miejsce=Bloomington |wydawca=Indiana University Press |rok=2001 |isbn=0-253-33964-2}}</ref>. Oprócz [[takson]]ów przedstawionych na kladogramie do Ankylosauridae należą także z pewnością ''[[nodocefalozaur|Nodocephalosaurus]]''<ref name=Dinos2/>, ''[[minotaurazaur|Minotaurasaurus]]''<ref name=Miles>{{Cytuj pismo |nazwisko=Miles |imię=Clifford A. |nazwisko2=Miles |imię2=Clark J. |rok=2009 |tytuł=Skull of ''Minotaurasaurus ramachandrani'', a new Cretaceous ankylosaur from the Gobi Desert |czasopismo=Current Science |wolumin=96 |wydanie=1 |strony=65–70 |url=http://www.ias.ac.in/currsci/jan102009/65.pdf |język=en}}</ref> i ''[[Tatankacephalus]]''<ref name=cjes>{{Cytuj pismo |nazwisko=Parsons |imię=William L. |nazwisko2=Parsons |imię2=Kristen M. |tytuł=A new ankylosaur (Dinosauria: Ankylosauria) from the Lower Cretaceous Cloverly Formation of central Montana |czasopismo=Canadian Journal of Earth Sciences |wolumin=46 |wydanie=10 |strony=721–738 |rok=2009 |doi=10.1139/E09-045T |url=https://s100.copyright.com/DR/NRC/sIJXwOMwrbbPl4YEzilwCgzz.pdf |język=en}}</ref> inne dinozaury zaliczane często do tej rodziny zostały przez Vickaryousa i współpracowników uznane za ''[[nomen dubium|nomina dubia]]'' lub przedstawicieli innych grup [[ankylozaury|ankylozaurów]]<ref name=Dinos2/>.
Niektórzy naukowcy dzielą Ankylosauridae na podrodziny [[ankylozaury (podrodzina)|Ankylosaurinae]] i [[Polacanthinae]], inni, jak np. [[Kenneth Carpenter]], podnoszą Polacanthinae do rangi odrębnej rodziny, stanowiącej [[grupa siostrzana|grupę siostrzaną]] Ankylosauridae<ref name=KC>{{Cytuj książkę |nazwisko r=Carpenter |imię r=Kenneth |rozdział=Phylogenetic Analysis of the Ankylosauria |tytuł=The Armoured Dinosaurs |nazwisko=Carpenter (red.) |imię=Kenneth |strony=455–456 |miejsce=Bloomington |wydawca=Indiana University Press |rok=2001 |isbn=0-253-33964-2}}</ref>. Jednak bliższe pokrewieństwo rodzajów zaliczanych do Polacanthinae/Polacanthidae z Ankylosauridae niż z [[Nodozaury|Nodosauridae]] nie jest pewne; z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Richarda Thompsona i współpracowników (2011) wynika ich przynależność do Nodosauridae<ref name=Thompsonetal>{{cytuj pismo |autor=Richard S. Thompson, Jolyon C. Parish, Susannah C. R. Maidment i Paul M. Barrett |tytuł=Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)|czasopismo=Journal of Systematic Palaeontology |wolumin= |strony= |język=en |doi=10.1080/14772019.2011.569091 |data=2011}}</ref>. Oprócz [[takson]]ów przedstawionych na kladogramie do Ankylosauridae należą także z pewnością ''[[nodocefalozaur|Nodocephalosaurus]]''<ref name=Dinos2/> i ''[[minotaurazaur|Minotaurasaurus]]''<ref name=Miles>{{Cytuj pismo |nazwisko=Miles |imię=Clifford A. |nazwisko2=Miles |imię2=Clark J. |rok=2009 |tytuł=Skull of ''Minotaurasaurus ramachandrani'', a new Cretaceous ankylosaur from the Gobi Desert |czasopismo=Current Science |wolumin=96 |wydanie=1 |strony=65–70 |url=http://www.ias.ac.in/currsci/jan102009/65.pdf |język=en}}</ref>; być może należy do nich też ''[[Tatankacephalus]]''<ref name=cjes>{{Cytuj pismo |nazwisko=Parsons |imię=William L. |nazwisko2=Parsons |imię2=Kristen M. |tytuł=A new ankylosaur (Dinosauria: Ankylosauria) from the Lower Cretaceous Cloverly Formation of central Montana |czasopismo=Canadian Journal of Earth Sciences |wolumin=46 |wydanie=10 |strony=721–738 |rok=2009 |doi=10.1139/E09-045T |url=https://s100.copyright.com/DR/NRC/sIJXwOMwrbbPl4YEzilwCgzz.pdf |język=en}}</ref>, choć nie jest to pewne - analiza kladystyczna Thompsona i współpracowników wykazała jego przynależność do Nodosauridae<ref name=Thompsonetal />. Inne dinozaury zaliczane często do tej rodziny zostały przez Vickaryousa i współpracowników uznane za ''[[nomen dubium|nomina dubia]]'' lub przedstawicieli innych grup [[ankylozaury|ankylozaurów]]<ref name=Dinos2/>.


Najstarszym znanym ankylozaurydem jest żyjący w późnej [[jura|jurze]] na terenie formacji [[formacja Morrison|Morrison]] ''[[gargojleozaur|Gargoyleosaurus]]''. Formy takie, jak ''Ankylosaurus'', dotrwały do końca ery mezozoicznej<ref name=TS>{{TS |id=24 |nazwa=Ankylosauridae |data=2 września 2009}}</ref>.
Ponieważ nie jest pewne, jakie taksony można zaliczyć do Ankylosauridae, trudno jednoznacznie stwierdzić, jacy są najstarsi znani przedstawiciele grupy. Z analizy Thompsona i współpracowników wynika przynależność do Ankylosauridae [[kreda wczesna|wczesnokredowych]] rodzajów ''[[Minmi]]'', ''[[Cedarpelta]]'' i ''[[Liaoningozaur|Liaoningosaurus]]''<ref name=Thompsonetal />. Jeszcze starszy jest [[jura późna|późnojurajski]] ''[[gargojleozaur|Gargoyleosaurus]]'', którego skamieniałości odkryto w osadach [[formacja Morrison|formacji Morrison]]. Jego przynależność do Ankylosauridae wykazała analiza kladystyczna przeprowadzona przez Vickaryousa, Maryańską i Weishampela (2004)<ref name=Dinos2/>; jednak z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Thompsona i współpracowników wynika jego przynależność do Nodosauridae<ref name=Thompsonetal />. Formy takie jak ''Ankylosaurus'' dotrwały do końca ery mezozoicznej<ref name=TS>{{TS |id=24 |nazwa=Ankylosauridae |data=2 września 2009}}</ref>.


Generalnie uważa się, że maczugi ogonowe, występujące u wielu przedstawicieli Ankylosauridae, były aktywnie używane jako broń<ref name=plos>{{Cytuj pismo |imię=Victoria Megan |nazwisko=Arbour |tytuł=Estimating Impact Forces of Tail Club Strikes by Ankylosaurid Dinosaurs |czasopismo=PLoS ONE |wolumin=4 |wydanie=8 |strony=e6738 |rok=2009 |doi=10.1371/journal.pone.0006738 |język=en}}</ref>. Badania [[metoda elementów skończonych|metodą elementów skończonych]] sugerują, że ankylozaury mające duże maczugi ogonowe potrafiły silnym uderzeniem łamać kości, podczas gdy te z małymi i średniej wielkości – nie<ref name=AnatRec>{{Cytuj pismo |nazwisko=Arbour |imię=Victoria Megan |nazwisko2=Snively |imię2=Eric |tytuł=Finite Element Analyses of Ankylosaurid Dinosaur Tail Club Impacts |czasopismo=The Anatomical Record: Advances in Integrative Anatomy and Evolutionary Biology |wolumin=292 |wydanie=9 |strony=1412–1426 |rok=2009 |doi=10.1002/ar.20987 |język=en}}</ref>. Pozostaje niejasne, czy maczugi były wykorzystywane do obrony międzygatunkowej, walk wewnątrzgatunkowych, czy do obydwu tych celów<ref name=plos/>.
Generalnie uważa się, że maczugi ogonowe, występujące u wielu przedstawicieli Ankylosauridae, były aktywnie używane jako broń<ref name=plos>{{Cytuj pismo |imię=Victoria Megan |nazwisko=Arbour |tytuł=Estimating Impact Forces of Tail Club Strikes by Ankylosaurid Dinosaurs |czasopismo=PLoS ONE |wolumin=4 |wydanie=8 |strony=e6738 |rok=2009 |doi=10.1371/journal.pone.0006738 |język=en}}</ref>. Badania [[metoda elementów skończonych|metodą elementów skończonych]] sugerują, że ankylozaury mające duże maczugi ogonowe potrafiły silnym uderzeniem łamać kości, podczas gdy te z małymi i średniej wielkości – nie<ref name=AnatRec>{{Cytuj pismo |nazwisko=Arbour |imię=Victoria Megan |nazwisko2=Snively |imię2=Eric |tytuł=Finite Element Analyses of Ankylosaurid Dinosaur Tail Club Impacts |czasopismo=The Anatomical Record: Advances in Integrative Anatomy and Evolutionary Biology |wolumin=292 |wydanie=9 |strony=1412–1426 |rok=2009 |doi=10.1002/ar.20987 |język=en}}</ref>. Pozostaje niejasne, czy maczugi były wykorzystywane do obrony międzygatunkowej, walk wewnątrzgatunkowych, czy do obydwu tych celów<ref name=plos/>.

Wersja z 16:52, 1 lip 2011

Ankylozaury
{{{nazwa łacińska}}}[1]
Brown, 1908
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

(bez rangi) archozaury
(bez rangi) Ornithodira
Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

tyreofory

Infrarząd

ankylozaury

Rodzina

ankylozaury

Ankylozaury (Ankylosauridae) – rodzina dinozaurów z podrzędu tyreoforów. Pojawiły się w środkowej jurze, a szczytowy okres rozwoju przeżywały w kredzie, aż do końca ery mezozoicznej. Według definicji Sereno (1998) Ankylosauridae to klad obejmujący zwierzęta bliżej spokrewnione z ankylozaurem niż z panoplozaurem[2]. Matthew Vickaryous, Teresa Maryańska i David B. Weishampel w 2004 przedstawili identyczną definicję. Cechą charakterystyczną ankylozaurydów była obecność kostnej buławy na końcu ogona, służącej prawdopodobnie do obrony, oraz zbudowany z osteoderm pancerz[3].

Niektórzy naukowcy dzielą Ankylosauridae na podrodziny Ankylosaurinae i Polacanthinae, inni, jak np. Kenneth Carpenter, podnoszą Polacanthinae do rangi odrębnej rodziny, stanowiącej grupę siostrzaną Ankylosauridae[4]. Jednak bliższe pokrewieństwo rodzajów zaliczanych do Polacanthinae/Polacanthidae z Ankylosauridae niż z Nodosauridae nie jest pewne; z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Richarda Thompsona i współpracowników (2011) wynika ich przynależność do Nodosauridae[5]. Oprócz taksonów przedstawionych na kladogramie do Ankylosauridae należą także z pewnością Nodocephalosaurus[3] i Minotaurasaurus[6]; być może należy do nich też Tatankacephalus[7], choć nie jest to pewne - analiza kladystyczna Thompsona i współpracowników wykazała jego przynależność do Nodosauridae[5]. Inne dinozaury zaliczane często do tej rodziny zostały przez Vickaryousa i współpracowników uznane za nomina dubia lub przedstawicieli innych grup ankylozaurów[3].

Ponieważ nie jest pewne, jakie taksony można zaliczyć do Ankylosauridae, trudno jednoznacznie stwierdzić, jacy są najstarsi znani przedstawiciele grupy. Z analizy Thompsona i współpracowników wynika przynależność do Ankylosauridae wczesnokredowych rodzajów Minmi, Cedarpelta i Liaoningosaurus[5]. Jeszcze starszy jest późnojurajski Gargoyleosaurus, którego skamieniałości odkryto w osadach formacji Morrison. Jego przynależność do Ankylosauridae wykazała analiza kladystyczna przeprowadzona przez Vickaryousa, Maryańską i Weishampela (2004)[3]; jednak z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Thompsona i współpracowników wynika jego przynależność do Nodosauridae[5]. Formy takie jak Ankylosaurus dotrwały do końca ery mezozoicznej[8].

Generalnie uważa się, że maczugi ogonowe, występujące u wielu przedstawicieli Ankylosauridae, były aktywnie używane jako broń[9]. Badania metodą elementów skończonych sugerują, że ankylozaury mające duże maczugi ogonowe potrafiły silnym uderzeniem łamać kości, podczas gdy te z małymi i średniej wielkości – nie[10]. Pozostaje niejasne, czy maczugi były wykorzystywane do obrony międzygatunkowej, walk wewnątrzgatunkowych, czy do obydwu tych celów[9].

Kladogram Ankylosauridae według Vickaryousa, Maryańskiej i Weishampela, 2004[3]
 Ankylosauridae 

Gargoyleosaurus




Minmi




Gastonia



 Ankylosaurinae 

Tsagantegia




Tarchia






Gobisaurus



Shamosaurus







  1. {{{nazwa łacińska}}}, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Paul C. Sereno. A rationale for phylogenetic definitions, with application to the higher-level taxonomy of Dinosauria. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen”. 210 (1), s. 41–83, 1998. (ang.). 
  3. a b c d e Matthew K. Vickaryous, Teresa Maryańska, David B. Weishampel: Ankylosauria. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 363–392. ISBN 0-520-24209-2.
  4. Kenneth Carpenter: Phylogenetic Analysis of the Ankylosauria. W: Kenneth Carpenter (red.): The Armoured Dinosaurs. Bloomington: Indiana University Press, 2001, s. 455–456. ISBN 0-253-33964-2.
  5. a b c d Richard S. Thompson, Jolyon C. Parish, Susannah C. R. Maidment i Paul M. Barrett. Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora). „Journal of Systematic Palaeontology”, 2011. DOI: 10.1080/14772019.2011.569091. (ang.). 
  6. Clifford A. Miles, Clark J. Miles. Skull of Minotaurasaurus ramachandrani, a new Cretaceous ankylosaur from the Gobi Desert. „Current Science”. 96 (1), s. 65–70, 2009. (ang.). 
  7. William L. Parsons, Kristen M. Parsons. A new ankylosaur (Dinosauria: Ankylosauria) from the Lower Cretaceous Cloverly Formation of central Montana. „Canadian Journal of Earth Sciences”. 46 (10), s. 721–738, 2009. DOI: 10.1139/E09-045T. (ang.). 
  8. Sereno, P. C. 2005. Ankylosauridae. Stem Archosauria—TaxonSearch [version 1.0, 2005 November 7] (ang.) [dostęp 2 września 2009]
  9. a b Victoria Megan Arbour. Estimating Impact Forces of Tail Club Strikes by Ankylosaurid Dinosaurs. „PLoS ONE”. 4 (8), s. e6738, 2009. DOI: 10.1371/journal.pone.0006738. (ang.). 
  10. Victoria Megan Arbour, Eric Snively. Finite Element Analyses of Ankylosaurid Dinosaur Tail Club Impacts. „The Anatomical Record: Advances in Integrative Anatomy and Evolutionary Biology”. 292 (9), s. 1412–1426, 2009. DOI: 10.1002/ar.20987. (ang.).