Madame Butterfly: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Treść: lit. |
m →Treść: int. |
||
| Linia 52: | Linia 52: | ||
Pinkerton musiał jednak wypłynąć z powrotem do Ameryki, ale obiecał swej japońskiej żonie, że wróci, gdy rudziki uwiją nowe gniazda. Cio-cio-san wraz z wierną Suzuki wyczekuje co roku jego przybycia. Służebnica jednak widząc realnie otaczającą ich coraz większą biedę, trzeźwiej ocenia sytuację. Także Sharpless próbuje uświadomić dziewczynie jej położenie i doradza przyjąć awanse bogatego księcia Yamadori. Ta nie wierzy słowom konsula i w odpowiedzi oznajmia mu, że istnieje dodatkowa więź łącząca ją z marynarzem i Ameryką – ich syn. |
Pinkerton musiał jednak wypłynąć z powrotem do Ameryki, ale obiecał swej japońskiej żonie, że wróci, gdy rudziki uwiją nowe gniazda. Cio-cio-san wraz z wierną Suzuki wyczekuje co roku jego przybycia. Służebnica jednak widząc realnie otaczającą ich coraz większą biedę, trzeźwiej ocenia sytuację. Także Sharpless próbuje uświadomić dziewczynie jej położenie i doradza przyjąć awanse bogatego księcia Yamadori. Ta nie wierzy słowom konsula i w odpowiedzi oznajmia mu, że istnieje dodatkowa więź łącząca ją z marynarzem i Ameryką – ich syn. |
||
Niedługo po tym jak Sharpless opuszcza Butterfly, ''Abraham Lincoln'' znowu zawija do Nagasaki. Madame Pinkerton, jak sama siebie nazywa, przystraja wraz z Suzuki cały dom kwiatami (''Scuoti quelle fronda''). Niestety, oficer nie przychodzi i dziewczyna znużona oczekiwaniem wreszcie zasypia. Gdy pojawia się w końcu Sharpless z Pinkertonem, niepokój Suzuki budzi towarzysząca im młoda Amerykanka. To nowa, "prawdziwa" żona oficera. Butterfly także rozumie wszystko, sięga po ojcowski sztylet z inskrypcją ''Niech z honorem umiera ten, komu los nie pozwolił żyć z honorem'' przed śmiercią do izby wbiega jeszcze dziecko, nieświadome do końca, że jest tu tylko po to, by pożegnać się z matką. Pinkerton, który wpada do pokoju po chwili z jej imieniem na ustach jest już tylko świadkiem ostatniego tchnienia kobiety, która dla niego poświęciła życie i jej milczącej zgody na zabranie ich synka. |
Niedługo po tym jak Sharpless opuszcza Butterfly, ''Abraham Lincoln'' znowu zawija do Nagasaki. Madame Pinkerton, jak sama siebie nazywa, przystraja wraz z Suzuki cały dom kwiatami (''Scuoti quelle fronda''). Niestety, oficer nie przychodzi i dziewczyna znużona oczekiwaniem wreszcie zasypia. Gdy pojawia się w końcu Sharpless z Pinkertonem, niepokój Suzuki budzi towarzysząca im młoda Amerykanka. To nowa, "prawdziwa" żona oficera. Butterfly także rozumie wszystko, sięga po ojcowski sztylet z inskrypcją ''Niech z honorem umiera ten, komu los nie pozwolił żyć z honorem'' przed śmiercią do izby wbiega jeszcze dziecko, nieświadome do końca, że jest tu tylko po to, by pożegnać się z matką. Pinkerton, który wpada do pokoju po chwili z jej imieniem na ustach, jest już tylko świadkiem ostatniego tchnienia kobiety, która dla niego poświęciła życie i jej milczącej zgody na zabranie ich synka. |
||
== Historia utworu == |
== Historia utworu == |
||
Wersja z 13:54, 2 lip 2011
 Plakat A. Hohensteina | |||
| Rodzaj |
opera werystyczna | ||
|---|---|---|---|
| Muzyka | |||
| Libretto | |||
| Liczba aktów |
3 (pierwotnie 2) | ||
| Język oryginału |
włoski | ||
| Źródło literackie |
powieść Johna Luthera Longa i dramat Davida Belasco | ||
| Czas trwania |
ok. 180 min | ||
| Prapremiera |
17 lutego 1904, teatr La Scala w Mediolanie | ||
| Premiera polska |
3 grudnia 1908, Teatr Wielki w Warszawie | ||
| |||
Madame Butterfly (Madama Butterfly) – opera w trzech aktach (pierwotnie w dwóch) Giacoma Pucciniego z 1904.
Osoby
Główne
- Madame Butterfly (Cio-cio-san) – sopran
- B.F. Pinkerton – tenor
- Sharpless, konsul amerykański w Nagasaki – baryton
Drugoplanowe
- Suzuki, służąca Cio-cio-san – mezzosopran
- Kate Pinkerton – mezzosopran
- Goro, japoński swat – tenor
- Książę Yamadori – tenor
- Bonzo, wuj Cio-cio-san – bas
- Komisarz – bas
- Urzędnik cesarski – baryton
- Matka Cio-cio-san – mezzosopran
- Ciotka Cio-cio-san – mezzosopran
- Kuzynka Cio-cio-san – sopran
- Yakuside – bas
- Dziecko Cio-cio-san – rola nieśpiewana
- Krewni Cio-cio-san i marynarze
Treść
Czas i miejsce akcji: Nagasaki, przełom XIX i XX wieku.
Gdy w porcie w Nagasaki zacumował okręt marynarki Stanów Zjednoczonych Abraham Lincoln, jeden z marynarzy – Benjamin Franklin Pinkerton postanowił się nieco zabawić. W tym celu za pośrednictwem organizującego według japońskiego zwyczaju śluby Goro, chce "na 999 lat" ożenić się z piętnastoletnią gejszą Cio-cio-san (niekiedy Cho-cho-san), zwaną też Butterfly. Ceremonia ma się odbyć w domku na wzgórzu. Amerykański konsul Sharpless przestrzega jednak młodego oficera. Twierdzi, że dziewczyna jest w nim naprawdę zakochana, podczas gdy Pinkerton związek z Japonką traktuje nie do końca poważnie. Rzeczywiście młoda narzeczona przygotowując się do ślubu z Amerykaninem przyjęła w misji chrzest, a wuj bonzo, który odkrył tą zdradę japońskiej tradycji, pojawia się tuż za młodą gejszą i jej orszakiem w miejscu ceremonii wyklinając wiarołomną. Burzy to całą ceremonię, zaproszeni opuszczają nowożeńców. Młodzi spędzają jednak upojną noc okraszoną (jak twierdzi Józef Kański) jednym z najpiękniejszych duetów opery – Bimba degli occhi.
Pinkerton musiał jednak wypłynąć z powrotem do Ameryki, ale obiecał swej japońskiej żonie, że wróci, gdy rudziki uwiją nowe gniazda. Cio-cio-san wraz z wierną Suzuki wyczekuje co roku jego przybycia. Służebnica jednak widząc realnie otaczającą ich coraz większą biedę, trzeźwiej ocenia sytuację. Także Sharpless próbuje uświadomić dziewczynie jej położenie i doradza przyjąć awanse bogatego księcia Yamadori. Ta nie wierzy słowom konsula i w odpowiedzi oznajmia mu, że istnieje dodatkowa więź łącząca ją z marynarzem i Ameryką – ich syn.
Niedługo po tym jak Sharpless opuszcza Butterfly, Abraham Lincoln znowu zawija do Nagasaki. Madame Pinkerton, jak sama siebie nazywa, przystraja wraz z Suzuki cały dom kwiatami (Scuoti quelle fronda). Niestety, oficer nie przychodzi i dziewczyna znużona oczekiwaniem wreszcie zasypia. Gdy pojawia się w końcu Sharpless z Pinkertonem, niepokój Suzuki budzi towarzysząca im młoda Amerykanka. To nowa, "prawdziwa" żona oficera. Butterfly także rozumie wszystko, sięga po ojcowski sztylet z inskrypcją Niech z honorem umiera ten, komu los nie pozwolił żyć z honorem przed śmiercią do izby wbiega jeszcze dziecko, nieświadome do końca, że jest tu tylko po to, by pożegnać się z matką. Pinkerton, który wpada do pokoju po chwili z jej imieniem na ustach, jest już tylko świadkiem ostatniego tchnienia kobiety, która dla niego poświęciła życie i jej milczącej zgody na zabranie ich synka.
Historia utworu
Premiera pierwszej wersji opery miała miejsce 17 lutego 1904 w mediolańskiej La Scali. Madame Butterfly składała się wtedy z dwu aktów i została bardzo chłodno przyjęta. Cztery miesiące później wystawiono ją ponownie w Brescii, dzieląc nieproporcjonalnie długi drugi akt na dwie części i wprowadzając inne drobniejsze zmiany. Tym razem dzieło Pucciniego odniosło olbrzymi sukces, przenosząc się na deski Metropolitan Opera w 1907.
Obecnie we Włoszech wystawia się najczęściej wersję dwuaktową, w Stanach Zjednoczonych bardziej popularna jest wersja trzyaktowa.
Zobacz też
- Miss Saigon – musical wykorzystujący wątki Madame Butterfly
Bibliografia
- Józef Kański "Przewodnik operowy", Polskie Wydawnictwo Muzyczne S. A., Kraków 2008; ISBN 978-83-224-0721-9
- Kolekcja La Scala – Najsławniejsze opery świata Polskie Media Amer.Com, Oxford Educational Sp. z o.o. 2006-2008 ISBN 978-83-252-0161-6
| Opery |
|
|---|---|
| Arie | |
| Inne dzieła |
|
| Adaptacje | |
| Powiązane |
