Karol Małcużyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
W34 (dyskusja | edycje)
Dodaje informacje o synu noszącym to samo imię i nazwisko, również dziennikarzu
to samo nawisko i przez "rz"? i ojciec nie syn
Linia 10: Linia 10:
|od = [[23 marca]] [[1980]]
|od = [[23 marca]] [[1980]]
|do = [[13 czerwca]] [[1984]]
|do = [[13 czerwca]] [[1984]]
|odznaczenia = {{order|OOP|KKG}}
}}
}}
'''Karol Małcużyński''' (ur. [[20 czerwca]] [[1922]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[13 czerwca]] [[1984]] w Warszawie) – polski [[dziennikarz]] i [[publicysta]], bezpartyjny [[poseł]] na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] PRL VII i VIII kadencji.
'''Karol Małcużyński''' (ur. [[20 czerwca]] [[1922]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[13 czerwca]] [[1984]] w Warszawie) – polski [[dziennikarz]] i [[publicystyka|publicysta]], bezpartyjny [[poseł]] na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] PRL VII i VIII kadencji.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Był m.in. korespondentem polskim na [[Procesy norymberskie|Procesach Norymberskich]]. W latach 50. XX w. redagował teksty dla propagandowej [[Polska Kronika Filmowa|Polskiej Kroniki Filmowej]]. W latach 70. prowadził popularny telewizyjny program publicystyczny [[Monitor (program telewizyjny)|Monitor]]. Od 1976 pełnił mandat poselski w Sejmie [[Posłowie VII kadencji 1976-1980|VII]] i [[Posłowie VIII kadencji 1980-1985|VIII]] kadencji. Był również prezesem [[Stowarzyszenie Autorów ZAiKS|ZAiKS]]. W 1974 wybrany w skład Zarządu Głównego [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]].
Był m.in. korespondentem polskim na [[Procesy norymberskie|Procesach Norymberskich]]. W latach 50. XX wieku redagował teksty dla propagandowej [[Polska Kronika Filmowa|Polskiej Kroniki Filmowej]]. W latach 70. prowadził popularny telewizyjny program publicystyczny ''Monitor''. Od 1976 pełnił mandat poselski w Sejmie [[Posłowie VII kadencji 1976-1980|VII]] i [[Posłowie VIII kadencji 1980-1985|VIII]] kadencji. Był również prezesem [[Stowarzyszenie Autorów ZAiKS|ZAiKS]]. W 1974 wybrany w skład Zarządu Głównego [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]].


Wraz z Bronisławem Wiernikiem napisał książkę ''Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze'', w której udowadniał, że kardynał [[József Mindszenty]] był faszystą, szpiegiem i handlarzem walutą, w związku z czym został skazany przez węgierski Trybunał Ludowy<ref>Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik "Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze" Książka i Wiedza 1949</ref>.
Wraz z Bronisławem Wiernikiem napisał książkę ''Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze'', w której udowadniał, że kardynał [[József Mindszenty]] był faszystą, szpiegiem i handlarzem walutą, w związku z czym został skazany przez węgierski Trybunał Ludowy<ref>Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik: ''Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze'', Książka i Wiedza 1949</ref>.
W 1982 wstrzymał się od głosu przy głosowaniu w Sejmie nad ''Ustawą o szczególnej regulacji prawnej w okresie stanu wojennego''. Później miał słynne wystąpienie krytykujące chwalenie stanu wojennego przez innych posłów.
W 1982 wstrzymał się od głosu przy głosowaniu w Sejmie nad ''Ustawą o szczególnej regulacji prawnej w okresie stanu wojennego''. Później miał słynne wystąpienie krytykujące chwalenie stanu wojennego przez innych posłów.


Brat pianisty [[Witold Małcużyński|Witolda Małcużyńskiego]]. Syn [[Karol Małcurzyński (syn)|Karola Małcurzyńskiego]], również dziennikarza.
Brat pianisty [[Witold Małcużyński|Witolda Małcużyńskiego]]. Ojciec Karola Małcużyńskiego, również dziennikarza.


Był pierwowzorem Krzysztofa Glebowicza, bohatera powiesci ''Ludzie w akwarium'' [[Stefan Kisielewski|Stefana Kisielewskiego]].
Był pierwowzorem Krzysztofa Glebowicza, bohatera powiesci ''Ludzie w akwarium'' [[Stefan Kisielewski|Stefana Kisielewskiego]].
Linia 31: Linia 32:
[[Kategoria:Działacze Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]]
[[Kategoria:Działacze Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]]
[[Kategoria:Polscy dziennikarze]]
[[Kategoria:Polscy dziennikarze telewizyjni]]
[[Kategoria:Polskie osobowości telewizyjne]]
[[Kategoria:Polscy publicyści]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm PRL]]
[[Kategoria:Posłowie z okręgu Biała Podlaska (PRL)]]
[[Kategoria:Posłowie z okręgu Wałbrzych (PRL)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1922]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1922]]
[[Kategoria:Zmarli w 1984]]
[[Kategoria:Zmarli w 1984]]

Wersja z 11:30, 30 lip 2012

Karol Małcużyński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1922
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 1984
Warszawa

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 13 czerwca 1984

Przynależność polityczna

poseł bezpartyjny

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Karol Małcużyński (ur. 20 czerwca 1922 w Warszawie, zm. 13 czerwca 1984 w Warszawie) – polski dziennikarz i publicysta, bezpartyjny poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys

Był m.in. korespondentem polskim na Procesach Norymberskich. W latach 50. XX wieku redagował teksty dla propagandowej Polskiej Kroniki Filmowej. W latach 70. prowadził popularny telewizyjny program publicystyczny Monitor. Od 1976 pełnił mandat poselski w Sejmie VII i VIII kadencji. Był również prezesem ZAiKS. W 1974 wybrany w skład Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Wraz z Bronisławem Wiernikiem napisał książkę Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze, w której udowadniał, że kardynał József Mindszenty był faszystą, szpiegiem i handlarzem walutą, w związku z czym został skazany przez węgierski Trybunał Ludowy[1].

W 1982 wstrzymał się od głosu przy głosowaniu w Sejmie nad Ustawą o szczególnej regulacji prawnej w okresie stanu wojennego. Później miał słynne wystąpienie krytykujące chwalenie stanu wojennego przez innych posłów.

Brat pianisty Witolda Małcużyńskiego. Ojciec Karola Małcużyńskiego, również dziennikarza.

Był pierwowzorem Krzysztofa Glebowicza, bohatera powiesci Ludzie w akwarium Stefana Kisielewskiego.

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[2].

  1. Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik: Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze, Książka i Wiedza 1949
  2. Zmarł Karol Małcużyński, "Kurier Polski", nr 117 z 14 czerwca 1984, s. 2