Śladów (województwo mazowieckie): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linku |
m →1939: main -> osobny artykuł |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
===1939=== |
===1939=== |
||
{{ |
{{osobny artykuł|Zbrodnia w Śladowie 1939}} |
||
[[18 września]] [[1939]] w Śladowie w ówczesnej gminie [[Tułowice (województwo mazowieckie)|Tułowice]], wojska niemieckie dokonały jednej z największych [[zbrodnie wojenne|zbrodni wojennych]] w czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. 300 ludzi<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej"/> (w tym 150 żołnierzy [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]]), zgromadzonych na tzw. "główce" [[Wisła|wiślanej]], zostało zastrzelonych i utopionych.<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej">{{cytuj książkę|imię=Szymon|nazwisko=Datner|tytuł=Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej|wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce=Warszawa|rok=1961|strony = 53-56}}</ref> |
[[18 września]] [[1939]] w Śladowie w ówczesnej gminie [[Tułowice (województwo mazowieckie)|Tułowice]], wojska niemieckie dokonały jednej z największych [[zbrodnie wojenne|zbrodni wojennych]] w czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. 300 ludzi<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej"/> (w tym 150 żołnierzy [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]]), zgromadzonych na tzw. "główce" [[Wisła|wiślanej]], zostało zastrzelonych i utopionych.<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej">{{cytuj książkę|imię=Szymon|nazwisko=Datner|tytuł=Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej|wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce=Warszawa|rok=1961|strony = 53-56}}</ref> |
||
Wersja z 23:00, 5 lut 2013
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | mazowieckie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
430 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 22 |
Tablice rejestracyjne |
WSC |
SIMC |
0009811 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Śladów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Brochów.
Wieś rzędowa położona po południowej stronie Wisły. Zabudowania wzdłuż drogi w linii wschód-zachód.
Dobrze zachowane elementy tradycyjnego krajobrazu kulturowego - rozłogi pól, sztuczne nasadzenia. Praktycznie całkowicie nowa zabudowa, jedynie z jednym powstałym przed 1945 r. domem.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie warszawskim.
Historia
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1427 r. Osadnicy holenderscy osadzeni w osadzie pod koniec XVIII w. zarówno po północnej stronie drogi prowadzącej z Nowego Dworu Mazowieckiego do Kamiona (Śladów), jak i po południowej stronie (Nowa Wieś Śladów). Ok. 1889 r. miała 61 osad na 1840 morgach gruntu.
1939
- Osobny artykuł:
18 września 1939 w Śladowie w ówczesnej gminie Tułowice, wojska niemieckie dokonały jednej z największych zbrodni wojennych w czasie kampanii wrześniowej. 300 ludzi[1] (w tym 150 żołnierzy Wojska Polskiego), zgromadzonych na tzw. "główce" wiślanej, zostało zastrzelonych i utopionych.[1]
Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich.
Zbrodni dokonała prawdopodobnie (nie zidentyfikowano z całą pewnością formacji która popełniła zbrodnię) niemiecka 4 Dywizja Pancerna z XVI korpusu 10. Armii, która w większości operowała na terenie gdzie wydarzenie to miało miejsce. Z rzezi ocalało jedynie 2 ludzi, mieszkańców Tułowic, Stanisław Klejnowski i Alfred Kitliński, którzy później złożyli zeznania w tej sprawie. Ogółem 298 osób poniosło śmierć.
Motywem zbrodni były przypuszczalnie porachunki miejscowych kolonistów niemieckich z ludnością polską (mające miejsce także po zbrodni w Śladowie, w wyniku których zginęło ok. 37% mieszkańców Tułowic) oraz chęć odwetu za bohaterski opór stawiany przez żołnierzy polskich w okolicach Śladowa.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- www.kampinoska.waw.pl - mennonici w Secyminie Nowym i okolicznych miejscowościach