Ludwik Zajdler: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
nowe hasło |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Ludwik Zajdler''' (ur. [[27 kwietnia]] [[1905]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[3 marca]] [[1985]] tamże) – [[Polska|polski]] [[astronom]], |
'''Ludwik Zajdler''' (ur. [[27 kwietnia]] [[1905]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[3 marca]] [[1985]] tamże) – [[Polska|polski]] [[astronom]], pisarz, miłośnik i popularyzator astronomii. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Po ukończeniu w 1925 roku Gimnazjum Męskiego Kazimierza Kulwiecia w Warszawie odbył studia astronomiczne (w latach 1925 – do ok. 1930) na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Po odbyciu służby wojskowej w [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych]] w [[Równe]]m został zatrudniony jako asystent w [[Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego|Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego]], gdzie pracował do wybuchu [[II wojna światowa|wojny]]. Zajmował się głównie organizacją, rozbudową i utrzymaniem służby czasu. Z tego okresu pochodzi m.in. jego praca pt. ''Chód [[Zegar Shortta|zegara Shortt]] [[Główny Urząd Miar|Głównego Urzędu Miar]]''. W 1938 roku podjął równocześnie pracę konstruktora w dziale przyrządów pokładowych, a następnie kierownika działu nawigacji w [[Instytut Lotnictwa|Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa]], był współautorem podręcznika dla oficerów lotnictwa. |
Po ukończeniu w 1925 roku Gimnazjum Męskiego Kazimierza Kulwiecia w Warszawie odbył studia astronomiczne (w latach 1925 – do ok. 1930) na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Po odbyciu służby wojskowej w [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych]] w [[Równe]]m został zatrudniony jako asystent w [[Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego|Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego]], gdzie pracował do wybuchu [[II wojna światowa|wojny]]. Zajmował się głównie organizacją, rozbudową i utrzymaniem służby czasu. Z tego okresu pochodzi m.in. jego praca pt. ''Chód [[Zegar Shortta|zegara Shortt]] [[Główny Urząd Miar|Głównego Urzędu Miar]]''. W 1938 roku podjął równocześnie pracę konstruktora w dziale przyrządów pokładowych, a następnie kierownika działu nawigacji w [[Instytut Lotnictwa|Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa]], był współautorem podręcznika dla oficerów lotnictwa. |
||
W czasie wojny pracował początkowo jako asystent w Obserwatorium Astronomicznym [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]]. Od 1942 roku do [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] pracował jako matematyk w Towarzystwie Ubezpieczeń „Przyszłość”. Po powstaniu w 1945 roku osiedlił się w [[Częstochowa|Częstochowie]], gdzie pracował jako kierownik Miejskiego Obserwatorium Astronomicznego oraz kierownik stacji meteorologicznej Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego. Wrócił do Warszawy w 1948 roku, gdzie pracował początkowo w [[Główny Urząd Statystyczny|Głównym Urzędzie Statystycznym]], a następnie w Głównym Urzędzie Miar, |
W czasie wojny pracował początkowo jako asystent w Obserwatorium Astronomicznym [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]]. Od 1942 roku do [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] pracował jako matematyk w Towarzystwie Ubezpieczeń „Przyszłość”. Po powstaniu w 1945 roku osiedlił się w [[Częstochowa|Częstochowie]], gdzie pracował jako kierownik Miejskiego Obserwatorium Astronomicznego oraz kierownik stacji meteorologicznej Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego. Wrócił do Warszawy w 1948 roku, gdzie pracował początkowo w [[Główny Urząd Statystyczny|Głównym Urzędzie Statystycznym]], a następnie w Głównym Urzędzie Miar, z którym związał się do przejścia na emeryturę w 1970 roku. |
||
Był aktywnym miłośnikiem astronomii: był członkiem [[Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii|Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii]] od 1927 roku, w latach 1964–1979 był członkiem Zarządu Głównego, w latach 1979–1983 członkiem Głównej Rady Naukowej PTMA, a |
Był aktywnym miłośnikiem astronomii: był członkiem [[Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii|Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii]] od 1927 roku, w latach 1964–1979 był członkiem Zarządu Głównego, w latach 1979–1983 członkiem Głównej Rady Naukowej PTMA, a |
||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
Po śmierci został pochowany na [[Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie|cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie]]. |
Po śmierci został pochowany na [[Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie|cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie]]. |
||
== |
== Książki == |
||
* ''Dzieje zegara'', 1956, 1977 |
* ''Dzieje zegara'', 1956, 1977 |
||
* ''Atlantyda'', 1963, 1967, 1972, 1981, tłumaczona na język rosyjski, czeski i słowacki. |
* ''Atlantyda'', 1963, 1967, 1972, 1981, tłumaczona na język rosyjski, czeski i słowacki. |
||
Wersja z 11:02, 14 kwi 2013
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
popularyzator astronomii |
| Odznaczenia | |
  
| |
Ludwik Zajdler (ur. 27 kwietnia 1905 w Warszawie, zm. 3 marca 1985 tamże) – polski astronom, pisarz, miłośnik i popularyzator astronomii.
Życiorys
Po ukończeniu w 1925 roku Gimnazjum Męskiego Kazimierza Kulwiecia w Warszawie odbył studia astronomiczne (w latach 1925 – do ok. 1930) na Uniwersytecie Warszawskim. Po odbyciu służby wojskowej w 45. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem został zatrudniony jako asystent w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pracował do wybuchu wojny. Zajmował się głównie organizacją, rozbudową i utrzymaniem służby czasu. Z tego okresu pochodzi m.in. jego praca pt. Chód zegara Shortt Głównego Urzędu Miar. W 1938 roku podjął równocześnie pracę konstruktora w dziale przyrządów pokładowych, a następnie kierownika działu nawigacji w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa, był współautorem podręcznika dla oficerów lotnictwa.
W czasie wojny pracował początkowo jako asystent w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1942 roku do powstania warszawskiego pracował jako matematyk w Towarzystwie Ubezpieczeń „Przyszłość”. Po powstaniu w 1945 roku osiedlił się w Częstochowie, gdzie pracował jako kierownik Miejskiego Obserwatorium Astronomicznego oraz kierownik stacji meteorologicznej Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego. Wrócił do Warszawy w 1948 roku, gdzie pracował początkowo w Głównym Urzędzie Statystycznym, a następnie w Głównym Urzędzie Miar, z którym związał się do przejścia na emeryturę w 1970 roku.
Był aktywnym miłośnikiem astronomii: był członkiem Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii od 1927 roku, w latach 1964–1979 był członkiem Zarządu Głównego, w latach 1979–1983 członkiem Głównej Rady Naukowej PTMA, a w latach 1966–1976 pełnił funkcję prezesa Oddziału Warszawskiego PTMA.
Po śmierci został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
Książki
- Dzieje zegara, 1956, 1977
- Atlantyda, 1963, 1967, 1972, 1981, tłumaczona na język rosyjski, czeski i słowacki.
Order, odznaczenia i wyróżnienia
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, 1955
- Złoty Krzyż Zasługi, 1970
- Zasłużony Działacz Kultury, 1971
- Złota Odznaka Honorowa PTMA, 1971
- Medal Kopernikowski, 1973
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1975
- tytuł Honorowego Członka PTMA, 1985.
Bibliografia
- Krzysztof Ziołkowski. „Urania”. 7–8, s. 194–195, 1985.
- Absolwenci Uniwersytetu Warszawskiego
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944-1989)
- Pochowani na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie
- Polscy astronomowie
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy popularyzatorzy nauki
- Urodzeni w 1905
- Zasłużeni Działacze Kultury
- Zmarli w 1985