Włodzimierz Haupe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
BlackBot (dyskusja | edycje)
m →‎Linki zewnętrzne: ZdB: ujednolicenie szablonów filmowych
Linia 37: Linia 37:


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
*{{filmweb|imię|49234|Włodzimierz Haupe}}
*{{Filmweb|osoba|49234|Włodzimierz Haupe}}
*{{filmpolski|imię|112258|Włodzimierz Haupe}}
*{{Filmpolski|osoba|112258|Włodzimierz Haupe}}
* [http://fototeka.fn.org.pl/strona/wyszukiwarka.html?key=Haupe+W%C5%82odzimierz&search_type=osoba Zdjęcia Włodzimierza Haupe] w "Fototece" [[Filmoteka Narodowa|Filmoteki Narodowej]]
* [http://fototeka.fn.org.pl/strona/wyszukiwarka.html?key=Haupe+W%C5%82odzimierz&search_type=osoba Zdjęcia Włodzimierza Haupe] w "Fototece" [[Filmoteka Narodowa|Filmoteki Narodowej]]



Wersja z 12:21, 2 gru 2013

Włodzimierz Haupe
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1924
Gniezno

Data i miejsce śmierci

10 marca 1994
Warszawa

Zawód

reżyser
scenarzysta

Lata aktywności

1949-86

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Włodzimierz Haupe (ur. 17 stycznia 1924 w Gnieźnie - zm. 10 marca 1994 w Warszawie) - polski reżyser i scenarzysta filmowy. Twórca filmów animowanych i fabularnych.

W 1943 ukończył Wyższą Szkołę Inżynieryjną Wawelberga w Warszawie. W latach 1947-49 przebywał jako korespondent prasowy w Czechosłowacji, gdzie zapoznał się z techniką animacji. Swój pierwszy film animowany zrealizował wspólnie z Haliną Bielińską w Szwajcarii. Od 1950 pracował w Wytwórnii Filmów Fabularnych w Łodzi. Był współzałożycielem i pierwszym dyrektorem Studia Filmów Lalkowych w Tuszynie koło Łodzi. W latach 50. zrealizował kilkanaście filmów animowanych; były to m.in.: Ślimak niecnota (1951), Wawrzyńcowy sad (1952), Janosik (1954), Cyrk (1954), Opowiadanie księżyca (1955), Zmiana warty (1958), But (1959). Za Cyrk i Zmianę warty był nominowany do Złotej Palmy na Festiwalu Filmowym w Cannes. W 1960 debiutował; również wspólnie z Haliną Bielińską, filmem fabularnym pt. Szczęściarz Antoni. W sumie wyreżyserował w latach 60. i 70. 8 filmów fabularnych, a w latach 80. 2 seriale telewizyjne dla młodzieży.

Od 1987 był sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W latach 1988-1990 – członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[1]. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (w 1959).

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Filmografia

Linki zewnętrzne