Pióropusznik strusi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ciekawe
m Wycofano edycje użytkownika 80.55.163.205 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to PawełMM.
Linia 1: Linia 1:
{{Takson infobox
{{Takson infobox
| nazwa = Pióropusznik bydlęcy
| nazwa = Pióropusznik strusi
| obrazek = Matteuccia struthiopteris.jpg
| obrazek = Matteuccia struthiopteris.jpg
|systematyka_ref=<ref name=smith>{{cytuj stronę | url=http://www.jstor.org/stable/25065646 |rok= 2006 |tytuł=A classification for extant ferns | autor=Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf |opublikowany=''Taxon'' 55(3): 705–731 | data dostępu=2009-11-13 |język=en}}</ref>
|systematyka_ref=<ref name=smith>{{cytuj stronę | url=http://www.jstor.org/stable/25065646 |rok= 2006 |tytuł=A classification for extant ferns | autor=Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf |opublikowany=''Taxon'' 55(3): 705–731 | data dostępu=2009-11-13 |język=en}}</ref>
Linia 17: Linia 17:
| commons = Matteuccia struthiopteris
| commons = Matteuccia struthiopteris
}}
}}
'''Pióropusznik Bydlęcy''' (''Matteuccia struthiopteris'' (L.) Todaro) – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[paprocie|paproci]] należący do rodziny ''[[Onocleaceae]]''.
'''Pióropusznik strusi''' (''Matteuccia struthiopteris'' (L.) Todaro) – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[paprocie|paproci]] należący do rodziny ''[[Onocleaceae]]''.


=== Zasięg geograficzny ===
=== Zasięg geograficzny ===
Linia 29: Linia 29:


=== Zagrożenie i ochrona ===
=== Zagrożenie i ochrona ===
W Polsce nie podlewa ochronie prawnej.
W Polsce podlega [[ochrona gatunkowa roślin|ścisłej ochronie]] prawnej.


=== Uprawa ===
=== Uprawa ===
Roślina chętnie uprawiana w ogródkach jako staw
Roślina chętnie uprawiana w ogródkach jako [[roślina ozdobna|ozdobna]].

Pióropusznik jest to roślina latająca i zjadająca małe pożywne robaki
* '''Wymagania''': lubi wilgotne i zacienione miejsca, lecz jako mało wymagający toleruje również słońce i półcień. Gleba próchnicza z dużym dodatkiem torfu (inne rodzaje gleby mogą spowolnić ekspansję rośliny). Wrażliwa na przesuszenie gleby. Mrozoodporna.
* '''Wymagania''': lubi wilgotne i zacienione miejsca, lecz jako mało wymagający toleruje również słońce i półcień. Gleba próchnicza z dużym dodatkiem torfu (inne rodzaje gleby mogą spowolnić ekspansję rośliny). Wrażliwa na przesuszenie gleby. Mrozoodporna.
* '''Rozmnażanie''': wiosną, za pomocą wytwarzanych rozłogów.
* '''Rozmnażanie''': wiosną, za pomocą wytwarzanych rozłogów.

Wersja z 15:17, 21 sty 2014

Pióropusznik strusi
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

naczyniowe

Klad

monilofity

Klasa

paprocie

Rząd

paprotkowce

Rodzina

Onocleaceae

Rodzaj

pióropusznik

Gatunek

pióropusznik strusi

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} (L.) Tod.
Giorn. Sci. Nat. Econ. Palermo 1:235. 1866

Pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris (L.) Todaro) – gatunek paproci należący do rodziny Onocleaceae.

Zasięg geograficzny

W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku. Występuje na pogórzu Karpat i Pienin, w Sudetach Zachodnich, Górach Świętokrzyskich i Bieszczadach. Rozproszony na nizinach, można go spotkać m.in. w Puszczy Augustowskiej i Boreckiej, nad Nysą i Bobrem, w Mazowieckim Parku Krajobrazowym, na Równinie Warmińskiej (w rezerwacie florystycznym Pióropusznikowy Jar).

Morfologia

Roślina wieloletnia z krótkim kłączem, z którego wyrastają lejkowato pojedyncze, podwójnie pierzaste liście płonne (asymilacyjne) wysokości 30-150 cm. Są lancetowate w zarysie i mocno zwężają się ku dołowi, posiadają bardzo krótki ogonek liściowy. W sierpniu lub wrześniu z wnętrza lejka wyrasta krótszy (do 60 cm długości), sztywny, początkowo zielony – później ciemnobrunatny, jednokrotnie pierzasty liść zarodnionośny, podobny do strusiego pióra (skąd pochodzi nazwa paproci). Zarodnikowanie przypada na wrzesień-październik. Stosunkowo duże, ciemnobrunatne (czasem również czarne) zarodniki znajdują się w kubkach zarodnikowych leżących na obrzeżach blaszek liściowych, kiełkują po 14-22 dniach. Liście płonne zasychają wcześniej, pozostawiając na zimę tylko brunatne liście zarodnikowe. Paproć ta odznacza się zatem dwupostaciowością liści, tj. trofofil (część liścia zaopatrująca roślinę w substancje odżywcze) i sporofil (część liścia wytwarzająca zarodniki) występują oddzielne.

Ekologia

Siedliska pióropusznika to brzegi potoków, wilgotne zbocza, mokre łąki i leśne polany.

Zagrożenie i ochrona

W Polsce podlega ścisłej ochronie prawnej.

Uprawa

Roślina chętnie uprawiana w ogródkach jako ozdobna.

  • Wymagania: lubi wilgotne i zacienione miejsca, lecz jako mało wymagający toleruje również słońce i półcień. Gleba próchnicza z dużym dodatkiem torfu (inne rodzaje gleby mogą spowolnić ekspansję rośliny). Wrażliwa na przesuszenie gleby. Mrozoodporna.
  • Rozmnażanie: wiosną, za pomocą wytwarzanych rozłogów.
  • Uprawa: Ze względu na ekspansywność nadaje się raczej do większych założeń ogrodowych, w przeciwnym wypadku należy uważać by nie zagłuszyła innych roślin.
  1. Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns. Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2009-11-13]. (ang.).
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW

Bibliografia

  • Martin Červenka, Viera Feraková, Milan Haber, Jarosłav Kresánek, Libuše Paclová, Vojtech Peciar, Ladislav Šomšak (red. nauk.), Świat roślin skał i minerałów, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Multico, 1993 ISBN 83-7073-035-3.