Hans Biebow

Hans Biebow (ur. 1902 w Bremie, zm. 23 czerwca 1947 w Łodzi) – niemiecki zbrodniarz wojenny, członek NSDAP i szef cywilnej niemieckiej administracji w łódzkim getcie. Przed wojną bremeński handlarz kawą.

W kwietniu 1940, po utworzeniu żydowskiego getta w Łodzi, został mianowany szefem biura ekonomiczno-żywnościowego getta w okupacyjnym magistracie, które w październiku 1940 przemianowano na "Zarząd getta" (Ghettoverwaltung). Biebow miał pod sobą 250 niemieckich pracowników administracji, a dzięki znajomości z Reinhardem Heydrichem i Arthurem Greiserem, jego władza była bardzo szeroka. W codziennym zarządzie gettem kontaktował się z żydowska administracją getta, przede wszystkim z jej szefem – Przełożonym Starszeństwa Żydów w Litzmannstadt (Łodzi) – Chaimem Mordechajem Rumkowskim).

Będąc szefem administracji niemieckiej getta łódzkiego, doszedł do bogactwa. Okradał Żydów, przywłaszczał sobie ich mienie oraz korzystał z ich darmowej niewolniczej pracy. W Pabianicach wybudował specjalne magazyny, w których składowano mienie pomordowanych ofiar obozu zagłady Kulmhof (Chełmno nad Nerem). Mienie to następnie wysyłano do Niemiec, a Biebow często przywłaszczał sobie jego część. Początkowo opowiadał się za wykorzystaniem Żydów do niewolniczej pracy, zamiast ich eksterminacji. Toczył nawet spory z SS obawiając się pozbawienia władzy nad gettem i utraty źródła dochodów. Jednak już w grudniu 1941 rozpoczęły się deportacje do Chełmna i Biebow zaaprobował politykę eksterminacyjną, dążąc jednak przy tym do przedłużania istnienia getta (mając na uwadze tylko własne profity materialne).

Po decyzji likwidującej getto, Biebow aktywnie i gorliwie brał udział w organizacji transportów do Chełmna i Auschwitz (lipiec i sierpień 1944). Po wywiezieniu ostatnich więźniów getta (29 sierpnia 1944) do końca okupacji niemieckiej w Łodzi (19 stycznia 1945) nadzorował wywożenie pożydowskiego mienia pozostawionego w getcie do Rzeszy, przy pomocy specjalnie w tym celu pozostawionego około 800-osobowego komanda roboczego. Zdołał zbiec z Łodzi, niedługo przed wkroczeniem do miasta wojsk radzieckich.

Po wojnie został aresztowany w Niemczech, w angielskiej strefie okupacyjnej, a następnie wydany (ok. połowy 1946 r.) władzom polskim i postawiony przed Sądem Okręgowym w Łodzi. Po prawie tygodniowej rozprawie, w 30 kwietnia 1947 uznany jego wyrokiem za winnego zbrodni ludobójstwa i skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w nieistniejącym już dziś więzieniu przy ul. S. Sterlinga 16 w Łodzi, 23 czerwca 1947. Jego zwłoki przekazano Collegium Anatomicum Uniw. Łódzkiego, na potrzeby kształcenia przyszłych lekarzy w zakresie anatomii.

Bibliografia

• Proces Hansa Biebowa. Zagłada getta łódzkiego (akta i stenogramy sądowe). Oprac. Jerzy Lewiński. Wyd. 1: Warszawa 1987. Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (GK BZHwP, informacja wewnętrzna nr 91); Wyd. 2: Warszawa 1999, Wyd. PRS.
• Jerzy Lewiński, Proces Hansa Biebowa. Wyd. 2, poprawione. Warszawa 1997.
• Hans Biebow – The Nazi Administrator in Lodz, Holocaust Education & Archive Research Team (dostęp: 12.09.2011).
• Biebow na Sterlinga. Kat łódzkiego ghetta oczekuje procesu. [w:] "Express Ilustrowany", 14 VIII 1946, nr 206, s. 3.

Linki zewnętrzne

• Proces przeciwko Hansowi Biebowowi, komendantowi łódzkiego getta w PKF na stronie KronikaRP