Karta SIM: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:41, 4 sty 2015

Karta SIM (ang. subscriber identity module: moduł identyfikacji abonenta) – plastikowa karta elektroniczna wielkości karty kredytowej (85 × 54 mm, Full size), wielkości paznokcia (25 × 15 mm, Mini-sim), mniejsza (15 × 12 mm, Micro-sim) lub najmniejsza (12,3 × 8,8 mm, Nano-sim), z wbudowaną pamięcią i mikroprocesorem.

Karta SIM identyfikuje abonenta i przechowuje także pewną ilość niektórych danych, np. wybrane kontakty z telefonu. Pełni funkcję klucza dostępowego do sieci komórkowej. Operatorzy różnych sieci telefonii komórkowej sprzedając aparaty z abonamentem zazwyczaj zaopatrują je w tzw. simlocki – blokady, uniemożliwiające korzystanie w aparacie z kart SIM innych operatorów, chociaż w Polsce już jedynie sieć Orange sprzedaje aparaty z taką blokadą, pozostali operatorzy z tego zabezpieczenia zrezygnowali.

Na wewnętrznej stronie karty znajdują się pozłacane pola – styki, które za pośrednictwem gniazda karty SIM łączą ją z modemem GSM aparatu. Każda karta ma też swój odrębny dziewiętnasto- lub dwudziestocyfrowy numer identyfikacyjny SSN (SIM Serial Number).

Zgodnie ze specyfikacją 3GPP^[1], z telefonu bez karty SIM można wykonywać połączenia na numery: 000, 08, 112, 110, 118, 119, 911 i 999. Są to numery, które mogą być traktowane przez różnych operatorów jako połączenia alarmowe (ang. emergency calls), mają wyższy priorytet podczas przydzielania zasobów radiowych, nie są naliczane dla nich opłaty, są przekierowywane do odpowiednich, wskazanych przez odpowiedni urząd centrów ratunkowych znajdujących się najbliżej miejsca, z którego wykonano połączenie. Uwaga: w zależności od obszaru geograficznego tylko niektóre z tych numerów są obsługiwane przez operatorów – np. w Polsce (i większości krajów europejskich) jest to numer 112, w Ameryce Północnej 911, a w Japonii 110, 118 i 119.

Rodzaje kart

Rodzaj karty	Pełen rozmiar	Mini Sim	Micro SIM	Nano SIM
Specyfikacja	IEC 7810:2003, ID-1	IEC 7810:2003, ID-000	ETSI TS 102 221 V9.0.0, Mini-UICC	ETSI TS 102 221
Długość (mm)	85,60	25,00	15,00	12,3
Szerokość (mm)	53,98	15,00	12,00	8,8
Grubość (mm)	0,76	0,76	0,76	0,67

↑ Specyfikacja 3GPP TS 22.101 v3.17.0, Rozdział 8. Emergency Calls.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

SIM – odkrywamy tajemnice, Networld (2007)

[3GPP-1] Specyfikacja 3GPP TS 22.101 v3.17.0, Rozdział 8. Emergency Calls.

[1]

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 [[Plik:SIM adapter (front).png|thumb|150px|Adapter kart mini SIM na [[Universal Serial Bus|USB]]]]
 [[Plik:Idea-SIM w telefonie.jpg|thumb|Karta mini SIM w telefonie]]
-'''Karta SIM''' ([[język angielski|ang.]] ''Subscriber Identity Module'': moduł identyfikacji abonenta) – plastikowa [[karta elektroniczna]] wielkości [[karta kredytowa|karty kredytowej]] (85 × 54&nbsp;mm, Full size), wielkości paznokcia (25 × 15&nbsp;mm, Mini-sim), mniejsza (15 × 12&nbsp;mm, Micro-sim) lub najmniejsza (12,3 × 8,8&nbsp;mm, Nano-sim), z wbudowaną pamięcią i [[mikroprocesor]]em.
+'''Karta SIM''' ([[język angielski|ang.]] ''subscriber identity module'': moduł identyfikacji abonenta) – plastikowa [[karta elektroniczna]] wielkości [[karta kredytowa|karty kredytowej]] (85 × 54&nbsp;mm, Full size), wielkości paznokcia (25 × 15&nbsp;mm, Mini-sim), mniejsza (15 × 12&nbsp;mm, Micro-sim) lub najmniejsza (12,3 × 8,8&nbsp;mm, Nano-sim), z wbudowaną pamięcią i [[mikroprocesor]]em.
 Karta SIM identyfikuje [[abonent]]a i przechowuje także pewną ilość niektórych [[dane|danych]], np. wybrane kontakty z telefonu. Pełni funkcję klucza dostępowego do sieci komórkowej. Operatorzy różnych sieci telefonii komórkowej sprzedając aparaty z [[abonament]]em zazwyczaj zaopatrują je w tzw. [[simlock]]i – blokady, uniemożliwiające korzystanie w aparacie z kart SIM innych operatorów, chociaż w Polsce już jedynie sieć Orange sprzedaje aparaty z taką blokadą, pozostali operatorzy z tego zabezpieczenia zrezygnowali.