Ulica Stefana Okrzei w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Wikilink
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 23: Linia 23:
|commons=Category:Okrzei Street in Warsaw
|commons=Category:Okrzei Street in Warsaw
}}
}}
[[Plik:Żydowski Dom Akademicki Warszawa widok od ul. Okrzei.JPG|thumb|240px|Gmach dawnego Żydowskiego Domu Akademickiego (widok od ulicy Okrzei)]]
[[Plik:Żydowski Dom Akademicki Warszawa widok od ul. Okrzei.JPG|thumb|240px|Gmach [[Dawny Żydowski Dom Akademicki w Warszawie|dawnego Żydowskiego Domu Akademickiego]] (widok od ulicy Okrzei)]]
'''Ulica Stefana Okrzei''' – ulica na [[Warszawa|warszawskiej]] [[Praga-Północ|Pradze-Północ]] biegnąca od [[Ulica Wybrzeże Szczecińskie w Warszawie|Wybrzeża Szczecińskiego]] do ul. [[Ulica Targowa w Warszawie|Targowej]]. Jej przedłużeniem w kierunku wschodnim jest ulica [[Ulica Ząbkowska w Warszawie|Ząbkowska]].
'''Ulica Stefana Okrzei''' – ulica na [[Warszawa|warszawskiej]] [[Praga-Północ|Pradze-Północ]] biegnąca od [[Ulica Wybrzeże Szczecińskie w Warszawie|Wybrzeża Szczecińskiego]] do ul. [[Ulica Targowa w Warszawie|Targowej]]. Jej przedłużeniem w kierunku wschodnim jest ulica [[Ulica Ząbkowska w Warszawie|Ząbkowska]].


Linia 48: Linia 48:
* [[Pomnik Kościuszkowców]]
* [[Pomnik Kościuszkowców]]
* [[Fabryka Ślusarska Zagórnego i Ogórkiewicza w Warszawie]] (nr 12)
* [[Fabryka Ślusarska Zagórnego i Ogórkiewicza w Warszawie]] (nr 12)
* [[Kamienica Mintera w Warszawie|Kamienica Mintera]] ([[Ulica Józefa Sierakowskiego w Warszawie|Sierakowskiego]] 4)
* [[Kamienica Mintera w Warszawie|Kamienica Mintera]] (ul. [[Ulica Józefa Sierakowskiego w Warszawie|Sierakowskiego]] 4)
* [[Dawny Żydowski Dom Akademicki w Warszawie|Dawny Żydowski Dom Akademicki]] (ul. Sierakowskiego 7)
* [[Nove Kino Praha]] (Jagiellońska 26)
* [[Nove Kino Praha]] (ul. Jagiellońska 26)


{{Przypisy|2}}
{{Przypisy|2}}

Wersja z 00:28, 21 sty 2015

Stefana Okrzei
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{jednostki}}}
Ilustracja
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo {{{państwo}}}
Miejscowość

{{{miejscowość}}}

Poprzednie nazwy

{{{poprzednie nazwy}}}

Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
światła ul. Targowa
światła ul. Jagiellońska
ul. Wrzesińska
światła ul. Sierakowskiego
ul. Krowia
ul. Panieńska
ul. Wybrzeże Szczecińskie
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stefana Okrzei”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stefana Okrzei”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stefana Okrzei”
Ziemia52°14′59,9″N 21°01′57,4″E/52,249970 21,032608
Multimedia w Wikimedia Commons
Gmach dawnego Żydowskiego Domu Akademickiego (widok od ulicy Okrzei)

Ulica Stefana Okrzei – ulica na warszawskiej Pradze-Północ biegnąca od Wybrzeża Szczecińskiego do ul. Targowej. Jej przedłużeniem w kierunku wschodnim jest ulica Ząbkowska.

Historia

Dawna droga narolna, oddzielająca grunty Pragi od gruntów Skaryszewa[1].

Pierwotnie, ze względu na nawierzchnię, nazywana Brukowaną, a po 1815 – Brukową[2]. Obecną nazwę nadano w 1948[1].

W 1792 przy ulicy znajdowało się 18 drewnianych domów. Ulica prowadziła do przeprawy przez Wisłę, u jej wylotu budowano w II połowie XVIII i na początku XIX wieku sezonowe mosty łyżwowe (w tym w 1775 most Ponińskiego). Po 1809 funkcję ulicy przelotowej przejęła jednak równoległa ulica Szeroka (nazywana również Brukową, obecnie Kłopotowskiego), przy której mosty łyżwowe wznoszono aż do 1864 tj. wybudowania Mostu Kierbedzia[2].

W XIX wieku w okolicy zaczęły powstawać zakłady przemysłowe m.in. Warszawskie Towarzystwo Wyrobów Metalowych i Emaliowanych „Wulkan”, przeniesione tutaj w 1864 z lewobrzeżnej Warszawy. W 1881–1882 spółka zbudowała nowe budynki produkcyjne przy obecnej ul. Jagiellońskiej. W fabryce „Wulkan” pracował obecny patron ulicy, Stefan Okrzeja[3].

W ostatnich latach XIX wieku przy ulicy rozpoczęła działalność manufaktura pończoszniczo-trykotowa Augusta Marschela, przebudowana po 1915 na młyn Fiszela Fuchsa. Obiekt został przejęty w 1930 przez Przetwórczą Spółdzielnię Pracy „Warmłyn”, a jego relikty (ceglana elewacja magazynu) zostały w 1999 wkomponowane w kompleks apartamentowo-usługowy „Symfonia” (nr 23)[4].

We wrześniu 1885 w Kamienicy Mintera rozpoczęło działalność Gimnazjum Praskie.

Od lat 90. XIX wieku przy Brukowej zaczęły powstawać wielkomiejskie eklektyczne kamienice, wśród nich wniesiona w 1906 narożna Kamienica pod Sowami (Kamienica księcia Witolda Massalskiego i Kruga, nr 26), uważana za najcenniejszą pod względem architektury i klasy wystroju kamienicę czynszową na Pradze[5].

W 1925 po południowej stronie Brukowej powstały nowoczesne obiekty rzeźni miejskiej. W latach 1924–1926 przy ulicy (z frontem do ulicy Sierakowskiego) wzniesiono monumentalny gmach Żydowskiego Domu Akademickiego, przeznaczony dla studiujących w Warszawie studentów żydowskich. Po 1944 w budynku mieściła się m.in. siedziba NKWD oraz Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego[6].

Zabudowa ulicy została częściowo zniszczona podczas II wojny światowej. Szczególnie ucierpiała podczas walk o Pragę we wrześniu 1944 oraz niemieckiego ostrzału artyleryjskiego z lewego brzegu Wisły[7].

Ważniejsze obiekty

  1. ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 570. ISBN 83-01-08836-2.
  2. ↑ a b Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 234. ISBN 978-83-88372-42-1.
  3. ↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom III Praga. Warszawa: Wydawnictwo VEDA, 2004, s. 111. ISBN 978-83-61932-03-1.
  4. ↑ Michał Krasuski: Warszawskie dziedzictwo postindustrialne. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2011, s. 153. ISBN 978-83-931723-5-1.
  5. ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 267. ISBN 978-83-88372-42-1.
  6. ↑ Michał Pilich: Warszawska Praga. Warszawa: Fundacja "Centrum Europy", 2005, s. 47. ISBN 83-923305-7-9.
  7. ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 238. ISBN 978-83-88372-42-1.

Bibliografia

  • Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 570. ISBN 83-01-08836-2.
  • Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 233–277. ISBN 978-83-88372-42-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulica_Stefana_Okrzei_w_Warszawie&oldid=41576121”