Stanisław Tołłoczko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
uzu |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, wikizacja, źródła/przypisy |
||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
Syn [[Powstanie styczniowe|powstańca styczniowego]] z 1863, zesłanego na Sybir. W 1893 ukończył Cesarski [[Uniwersytet Warszawski]] z tytułem kandydata nauk przyrodniczych. W 1896 uzyskał tytuł naukowy doktora filozofii na [[Uniwersytet w Getyndze|Uniwersytecie w Getyndze]]. Został asystentem na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], gdzie w 1901 habilitował się uzyskując tytuł docenta chemii fizycznej. W 1905 powołany na profesora [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Lwowskiego]], a w jego strukturze został kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej, od 1918 do 1935 na przemianowanym Uniwersytecie Jana Kazimierza w ramach [[Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Lwowskiego|Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego]]. Od 1914 do 1917 pełnił funkcję dziekana [[Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego|Wydziału Filozoficznego]] lwowskiego uniwersytetu. |
Syn [[Powstanie styczniowe|powstańca styczniowego]] z 1863, zesłanego na Sybir. W 1893 ukończył Cesarski [[Uniwersytet Warszawski]] z tytułem kandydata nauk przyrodniczych. W 1896 uzyskał tytuł naukowy doktora filozofii na [[Uniwersytet w Getyndze|Uniwersytecie w Getyndze]]. Został asystentem na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], gdzie w 1901 habilitował się uzyskując tytuł docenta chemii fizycznej. W 1905 powołany na profesora [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Lwowskiego]], a w jego strukturze został kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej, od 1918 do 1935 na przemianowanym Uniwersytecie Jana Kazimierza w ramach [[Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Lwowskiego|Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego]]. Od 1914 do 1917 pełnił funkcję dziekana [[Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego|Wydziału Filozoficznego]] lwowskiego uniwersytetu. |
||
W 1935 wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek czynny Towarzystwa Naukowego w Warszawie, w latach |
W 1935 wybrany na prezesa [[Polskie Towarzystwo Chemiczne|Polskiego Towarzystwa Chemicznego]]. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek czynny Towarzystwa Naukowego w Warszawie, w latach 1912–1913 prezes [[Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika|Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika]]. W latach 1908–1914 redaktor „[[Kosmos (czasopismo)|Kosmosu]]”. |
||
Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych. |
Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych. Wraz z [[Jan Sten|Ludwikiem Brunerem]] był autorem wielokrotnie wznawianych podręczników [[chemia nieorganiczna|chemii nieorganicznej]] (przy współpracy [[Wiktor Kemula|Wiktora Kemuli]]) i [[chemia nieorganiczna|organicznej]]<ref name="BN">{{Cytuj stronę | url = http://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol?/aTo{u0142}{u0142}oczko%2C+Stanis{u0142}aw+%281868-1935%29/atol~al~aoczko+stanisl~aaw+++++1868+++++1935/-3%2C-1%2C0%2CB/exact&FF=atol~al~aoczko+stanisl~aaw+++++1868+++++1935&1%2C55%2C | tytuł = Tołłoczko, Stanisław (1868-1935) | opublikowany = Katalog Biblioteki Narodowej | data dostępu = 2015-11-03}}</ref>. |
||
Otrzymał [[Order Odrodzenia Polski]]. |
Otrzymał [[Order Odrodzenia Polski]]. |
||
Zmarł 5 marca 1935, a 7 marca odbył się jego pogrzeb. |
Zmarł 5 marca 1935, a 7 marca odbył się jego pogrzeb. |
||
{{Przypisy}} |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* ''Wielka Encyklopedia Powszechna PWN'', t. 11, str. 566, PWN, Warszawa 1968 |
* ''Wielka Encyklopedia Powszechna PWN'', t. 11, str. 566, PWN, Warszawa 1968 |
||
Wersja z 20:54, 3 lis 2015
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1868 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
chemik |
| Narodowość | |
| Uczelnia | |
| Wyznanie |
rzymsko-katolickie |
| Odznaczenia | |
| |
Stanisław Tołłoczko (ur. 22 sierpnia 1868 w Czelejowie koło Brześcia, zm. 5 marca 1935 we Lwowie) – polski chemik, profesor.
Życiorys
Syn powstańca styczniowego z 1863, zesłanego na Sybir. W 1893 ukończył Cesarski Uniwersytet Warszawski z tytułem kandydata nauk przyrodniczych. W 1896 uzyskał tytuł naukowy doktora filozofii na Uniwersytecie w Getyndze. Został asystentem na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1901 habilitował się uzyskując tytuł docenta chemii fizycznej. W 1905 powołany na profesora Uniwersytetu Lwowskiego, a w jego strukturze został kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej, od 1918 do 1935 na przemianowanym Uniwersytecie Jana Kazimierza w ramach Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. Od 1914 do 1917 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego lwowskiego uniwersytetu.
W 1935 wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek czynny Towarzystwa Naukowego w Warszawie, w latach 1912–1913 prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. W latach 1908–1914 redaktor „Kosmosu”.
Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych. Wraz z Ludwikiem Brunerem był autorem wielokrotnie wznawianych podręczników chemii nieorganicznej (przy współpracy Wiktora Kemuli) i organicznej[1].
Otrzymał Order Odrodzenia Polski.
Zmarł 5 marca 1935, a 7 marca odbył się jego pogrzeb.
- ↑ Tołłoczko, Stanisław (1868-1935). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2015-11-03].
Bibliografia
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 11, str. 566, PWN, Warszawa 1968
- Zgon ś. p. prof. U. J. K. dr. Stanisława Tołłoczki. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 53 z 6 marca 1935.
- Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 36. ISBN 978-83-7188-964-6.