Bitwa pod Prochorowką

Bitwa pod Prochorowką

II wojna światowa, front wschodni, część bitwy pod Kurskiem
{{{opis grafiki}}}
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	okolice Prochorowki
Terytorium	ZSRR
Przyczyna	chęć Rosjan do zniszczenia nacierających w kierunku Prochorowki oddziałów niemieckich
Wynik	taktyczne zwycięstwo III Rzeszy; strategiczne zwycięstwo ZSRR
Strony konfliktu
III Rzesza ZSRR
Dowódcy
Paul Hausser Pawieł Rotmistrow
Siły
II Korpus Pancerny SS • 1. Dywizja Pancerna SS „Leibstandarte Adolf Hitler” • 2. Dywizja Pancerna SS „Das Reich” • 3. Dywizja Pancerna SS „Totenkopf” 5. Gwardyjska Armia Pancerna • 18. Korpus Pancerny • 29. Korpus Pancerny • 2. Gwardyjski Korpus Pancerny • 2. Korpus Pancerny • 5. Gwardyjski Korpus Zmechanizowany
Straty
150 czołgi i działa pancerne zniszczone lub uszkodzone 250 czołgów i dział samobieżnych zniszczonych lub uszkodzonych
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Wojna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | czas = | współrzędne = | opis grafiki = Nieznane pola: "data", "słownik", "źródła", "opis" oraz "cytaty".

Bitwa pod Prochorowką – bitwa rozegrana 12 lipca 1943 roku w rejonie miejscowości Prochorowka jako część bitwy na Łuku Kurskim na froncie wschodnim podczas II wojny światowej. W czasie bitwy radziecka 5. Gwardyjska Armia Pancerna zaatakowała niemiecki II Korpus Pancerny SS w największej bitwie pancernej II wojny światowej.

W kwietniu 1943 roku niemieckie dowództwo rozpoczęło przygotowania do operacji „Cytadela” mającej na celu otoczenie i zniszczenie wojsk radzieckich w wybrzuszeniu kurskim. Radzieckie naczelne dowództwo, Stawka, znało niemieckie plany i rozpoczęło budowanie głęboko urzutowanej obrony na odcinkach planowanej niemieckiej ofensywy. Daleko na swoich tyłach Rosjanie zgromadzili olbrzymie siły rezerwowe w postaci Frontu Stepowego, w skład którego wchodziła m.in. 5. Gwardyjska Armia Pancerna. Zamierzano ich użyć do przeprowadzenia własnej kontrofensywy po zatrzymaniu niemieckiego uderzenia. 5 lipca 1943 roku rozpoczęła się operacja „Cytadela”. Na południowym odcinku Łuku Kurskiego do ofensywy przystąpiła niemiecka 4. Armia Pancerna i nacierająca na jej prawej flance Grupa Operacyjna „Kempf”. Obronę przeciwko im organizował radziecki Front Woroneski.

W tydzień po rozpoczęciu niemieckiej ofensywy obrońcy rozpoczęli potężne kontrataki przeciwko napastnikom. Na południu niedaleko Prochorowki 5. Gwardyjska Armia Pancerna zaatakowała II Korpus Pancerny SS 4. Armii Pancernej, co doprowadziło do wielkiej bitwy pancernej tuż koło tej miejscowości. Natarcie 5. Gwardyjskiej Armii Pancernej zostało zatrzymane, ale udało jej się powstrzymać Niemców od zajęcia Prochorowki i przełamania trzeciej linii obronnej Armii Czerwonej, a tym samym wejścia na głęboką strefę operacyjną wojsk radzieckich. Bitwa została nierozstrzygnięta. Z powodu braku odwodów niemiecka ofensywa została wstrzymana, a siły niemieckie wycofane na pozycje wyjściowe, które zajmowały przed 5 lipca. Siły radzieckie poniosły kilkakrotnie większe straty w ludziach i sprzęcie i nie udało im się rozbić nacierających wojsk niemieckich.

3 sierpnia Armia Czerwona przeszła do generalnej kontrofensywy na południowym skrzydle Łuku Kurskiego i przejęła inicjatywę strategiczną na froncie wschodnim, którą utrzymała aż do końca Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

26 kwietnia 1995 roku dekretem prezydenta Rosji, Borysa Jelcyna obszar wokół Prochorowki został uznany za Państwowe Wojenno-Historyczne Muzeum-Rezerwat o nazwie „Prochorowskie Pole” (ros. Государственный Военно-Историческый Музей-Заповедник „Прохоровское Поле”).