Gąsienicowe Stawy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
red., drobne techniczne |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
__NOTOC__ |
|||
[[Plik:Stawy Gąsienicowe.jpg|thumb|200px|Stawy Gąsienicowe]] |
[[Plik:Stawy Gąsienicowe.jpg|thumb|200px|Stawy Gąsienicowe]] |
||
[[Plik:Czarny Staw Gąsienicowy a2.jpg|thumb|200px|Czarny Staw]] |
[[Plik:Czarny Staw Gąsienicowy a2.jpg|thumb|200px|Czarny Staw]] |
||
Linia 5: | Linia 6: | ||
[[Plik:Kościelec a10.jpg|thumb|200px|Zadni Staw w ścianie [[Kościelec (Tatry)|Kościelca]]]] |
[[Plik:Kościelec a10.jpg|thumb|200px|Zadni Staw w ścianie [[Kościelec (Tatry)|Kościelca]]]] |
||
[[Plik:Kurtkowiec i czerwone.jpg|thumb|200px|Kurtkowiec i Czerwone Stawki]] |
[[Plik:Kurtkowiec i czerwone.jpg|thumb|200px|Kurtkowiec i Czerwone Stawki]] |
||
'''Gąsienicowe Stawy''' ( |
'''Gąsienicowe Stawy''' ({{w języku|sk|Gąsienicove plesá}}, {{w języku|de|Gąsienica-Seen}}, {{w języku|hu|Gąsienica-tavak}}) – grupa jezior w [[Dolina Gąsienicowa|Dolinie Gąsienicowej]], najliczniejsza w polskich [[Tatry|Tatrach]] grupa stawów w jednej dolinie. W literaturze turystycznej podawana jest przeważnie liczba 22 stawów. Jednak informacje te – zarówno liczba stawów, jak i ich dane metryczne – bazując na przedwojennych pomiarach, nie zgadzają się ze stanem obecnym. Według nowszych danych z obserwacji satelitarnych niektóre z tych stawów wyschły, a powierzchnia innych się zmniejszyła{{fakt|data=2017-06}}. |
||
1. W części zachodniej, w [[Dolina Zielona Gąsienicowa|Dolinie Zielonej Gąsienicowej]] znajdują się: |
1. W części zachodniej, w [[Dolina Zielona Gąsienicowa|Dolinie Zielonej Gąsienicowej]] znajdują się: |
||
* [[Zielony Staw Gąsienicowy]] (3,764 |
* [[Zielony Staw Gąsienicowy]] (3,764 [[hektar|ha]]) |
||
* [[Długi Staw Gąsienicowy]] (1,564 ha) |
* [[Długi Staw Gąsienicowy]] (1,564 ha) |
||
* [[Kurtkowiec]] (1,536 ha z wyspą) |
* [[Kurtkowiec]] (1,536 ha z wyspą) |
||
Linia 22: | Linia 23: | ||
* [[Jedyniak]] (0,006 ha) |
* [[Jedyniak]] (0,006 ha) |
||
* [[Samotniak]] (wyschnięty) |
* [[Samotniak]] (wyschnięty) |
||
2. W części wschodniej, w [[Dolina Czarna Gąsienicowa|Dolinie Czarnej Gąsienicowej]] znajdują się |
2. W części wschodniej, w [[Dolina Czarna Gąsienicowa|Dolinie Czarnej Gąsienicowej]] znajdują się dwa stawy: |
||
* [[Czarny Staw Gąsienicowy]] (17,94 ha) |
* [[Czarny Staw Gąsienicowy]] (17,94 ha) |
||
* [[Zmarzły Staw Gąsienicowy]] (0,28 ha) |
* [[Zmarzły Staw Gąsienicowy]] (0,28 ha) |
||
Dane metryczne stawu [[Mokra Jama]] nie są podawane w turystycznej literaturze, pomijany jest |
Dane metryczne stawu [[Mokra Jama]] nie są podawane w turystycznej literaturze, pomijany jest też w wykazach stawów, jednak jest dobrze znany turystom – znajduje się przy szlaku turystycznym i w porównaniu z kilkoma innymi opisywanymi jest znaczny. Oprócz tych wymienionych stawów w Dolinie Gąsienicowej są jeszcze okresowe, nieduże oczka wodne. |
||
Najgłębszym z Gąsienicowych Stawów jest Czarny Staw Gąsienicowy (51 |
Najgłębszym z Gąsienicowych Stawów jest Czarny Staw Gąsienicowy (51 m – trzeci co do głębokości staw Tatr). On też jest największy pod względem powierzchni. Najwyżej położony jest Zadni Staw Gąsienicowy (1852 m n.p.m.), najniżej – Mokra Jama. Najmniejsze są Jedyniak i Dwoiśniak. Wyschnął już Samotniak i jeden z Dwoiśniaków, zanika jeden z Troiśniaków. Wszystkie nazwy stawów są ludowego pochodzenia (z wyjątkiem nazwy stawu Samotniak). Zbiorowe określenie Gąsienicowe Stawy pochodzi od Doliny Gąsienicowej, ta zaś nazwa od [[Gąsienica (nazwisko)|Gąsieniców]] – nazwiska pierwszych jej właścicieli. W ludowym nazewnictwie używano nazwy Stawy. |
||
Stawy |
Stawy są pochodzenia polodowcowego, w większości znajdują się w [[cyrk lodowcowy|cyrkach lodowcowych]]. Niektóre, jak np. Dwoisty Staw, wypełniają zagłębienia pomiędzy zwałami głazów i [[piarg]]ów. Kotlinowy Stawek powstał w zagłębieniu po [[Lód martwy|martwym lodzie]]. Stan wody w stawach jest na ogół wyrównany. Najwyższe stany przypadają w okresie wiosennych roztopów, najmniejsze w jesieni i w zimie. Poziom wody w stawach podnosi się też po dużych opadach deszczu (przeważnie z jednodniowym opóźnieniem). Niektóre ze stawów dają początek potokom; z Czarnego Stawu wypływa [[Czarny Potok Gąsienicowy|Czarny Potok]], z Zielonego Stawu [[Sucha Woda Gąsienicowa|Sucha Woda]]. |
||
W stawach nie występowały ryby. Wiele z nich zostało jednak w latach 50 i 60 XX wieku sztucznie zarybionych poprzez wpuszczenie do nich [[pstrąg]]ów. Było to nieprzemyślane działanie, o skutkach szkodliwych dla fauny tych stawów. W zimnych [[jezioro oligotroficzne|oligotroficznych]] jeziorach tatrzańskich fauna drobnych zwierząt mogących stanowić pokarm dla ryb jest bardzo uboga. Pstrągi w niektórych stawach wyginęły zupełnie, w innych nieliczne wegetują, wyjadając drobne bezkręgowce. Największą szkodę spowodowało zarybienie Dwoistego Stawu. Występował w nim będący [[relikt glacjalny|polodowcowym reliktem]] skorupiak [[skrzelopływka bagienna]]; było to jedyne stanowisko tego gatunku w całej Polsce. Najprawdopodobniej właśnie zarybienie było przyczyną jego wyginięcia; w niewielkim stawku pstrągi wyniszczyły go zupełnie, nim w zimie wyginęły – zarybiający nie wzięli pod uwagę, że w zimie staw ten traci wodę pod lodem. [[Tatrzański Park Narodowy (Polska)|TPN]] nie wyklucza w przyszłości [[Restytucja gatunku|restytucji]] skrzelopływki przy pomocy osobników z [[Wyżni Mały Furkotny Stawek|Wyżniego Małego Furkotnego Stawku]]<ref>http://www.poznajtatry.pl/templates/pliki-mp3/Hala.mp3</ref>. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Jeziora tatrzańskie]] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Linia 40: | Linia 42: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
# {{Cytuj książkę |imię=Zofia |nazwisko= Radwańska-Paryska |imię2=Witold Henryk |nazwisko2= Paryski|tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska|miejsce=Poronin|wydawca= Wyd. Górskie|rok=2004 |isbn = 83-7104-009-1}} |
# {{Cytuj książkę |imię=Zofia |nazwisko= Radwańska-Paryska |imię2=Witold Henryk |nazwisko2= Paryski|tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska|miejsce=Poronin|wydawca= Wyd. Górskie|rok=2004 |isbn = 83-7104-009-1}} |
||
# {{Cytuj pismo | autor=Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica | tytuł=Tatrzańskie pojezierze | rok=2008 | czasopismo=[[Tatry (czasopismo)|Tatry]] | id={{ISSN|0867-4531}} | wolumin= | oznaczenie=Nr 2 (24), Wiosna 2008 | miejsce=Zakopane | wydawca=Tatrzański Park Narodowy | strony= |
# {{Cytuj pismo | autor=Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica | tytuł=Tatrzańskie pojezierze | rok=2008 | czasopismo=[[Tatry (czasopismo)|Tatry]] | id={{ISSN|0867-4531}} | wolumin= | oznaczenie=Nr 2 (24), Wiosna 2008 | miejsce=Zakopane | wydawca=Tatrzański Park Narodowy | strony=70-71}} |
||
# {{Cytuj książkę |nazwisko=Szafer |imię=Władysław |autor link=Władysław Szafer |tytuł=Tatrzański Park Narodowy |rok=1962 |wydawca= Zakład Ochrony Przyrody PAN}} |
# {{Cytuj książkę |nazwisko=Szafer |imię=Władysław |autor link=Władysław Szafer |tytuł=Tatrzański Park Narodowy |rok=1962 |wydawca= Zakład Ochrony Przyrody PAN}} |
||
# {{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca= |
# {{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Trawers |isbn= 83-915859-1-3}} |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{SgKP|II|508}} |
* {{SgKP|II|508}} |
Wersja z 12:53, 4 cze 2017
Gąsienicowe Stawy (słow. Gąsienicove plesá, niem. Gąsienica-Seen, węg. Gąsienica-tavak) – grupa jezior w Dolinie Gąsienicowej, najliczniejsza w polskich Tatrach grupa stawów w jednej dolinie. W literaturze turystycznej podawana jest przeważnie liczba 22 stawów. Jednak informacje te – zarówno liczba stawów, jak i ich dane metryczne – bazując na przedwojennych pomiarach, nie zgadzają się ze stanem obecnym. Według nowszych danych z obserwacji satelitarnych niektóre z tych stawów wyschły, a powierzchnia innych się zmniejszyła[potrzebny przypis].
1. W części zachodniej, w Dolinie Zielonej Gąsienicowej znajdują się:
- Zielony Staw Gąsienicowy (3,764 ha)
- Długi Staw Gąsienicowy (1,564 ha)
- Kurtkowiec (1,536 ha z wyspą)
- Dwoisty Staw Gąsienicowy (dwa stawy: 1,355 i 0,880 ha)
- Zadni Staw Gąsienicowy (0,515 ha)
- Litworowy Staw Gąsienicowy (0,407 ha)
- Czerwone Stawki Gąsienicowe (dwa stawy: 0,196 i 0,138 ha)
- Mokra Jama (0,048 ha)
- Kotlinowy Stawek (0,021 ha)
- Dwoiśniaczek (cztery stawy: 0,019, 0,014, 0,007 i 0,002 ha)
- Troiśniak (trzy stawy: 0,017 i 0,003 ha, trzeci zanikający)
- Dwoiśniak (0,007 ha, dwa stawy, drugi staw wyschnięty)
- Jedyniak (0,006 ha)
- Samotniak (wyschnięty)
2. W części wschodniej, w Dolinie Czarnej Gąsienicowej znajdują się dwa stawy:
- Czarny Staw Gąsienicowy (17,94 ha)
- Zmarzły Staw Gąsienicowy (0,28 ha)
Dane metryczne stawu Mokra Jama nie są podawane w turystycznej literaturze, pomijany jest też w wykazach stawów, jednak jest dobrze znany turystom – znajduje się przy szlaku turystycznym i w porównaniu z kilkoma innymi opisywanymi jest znaczny. Oprócz tych wymienionych stawów w Dolinie Gąsienicowej są jeszcze okresowe, nieduże oczka wodne.
Najgłębszym z Gąsienicowych Stawów jest Czarny Staw Gąsienicowy (51 m – trzeci co do głębokości staw Tatr). On też jest największy pod względem powierzchni. Najwyżej położony jest Zadni Staw Gąsienicowy (1852 m n.p.m.), najniżej – Mokra Jama. Najmniejsze są Jedyniak i Dwoiśniak. Wyschnął już Samotniak i jeden z Dwoiśniaków, zanika jeden z Troiśniaków. Wszystkie nazwy stawów są ludowego pochodzenia (z wyjątkiem nazwy stawu Samotniak). Zbiorowe określenie Gąsienicowe Stawy pochodzi od Doliny Gąsienicowej, ta zaś nazwa od Gąsieniców – nazwiska pierwszych jej właścicieli. W ludowym nazewnictwie używano nazwy Stawy.
Stawy są pochodzenia polodowcowego, w większości znajdują się w cyrkach lodowcowych. Niektóre, jak np. Dwoisty Staw, wypełniają zagłębienia pomiędzy zwałami głazów i piargów. Kotlinowy Stawek powstał w zagłębieniu po martwym lodzie. Stan wody w stawach jest na ogół wyrównany. Najwyższe stany przypadają w okresie wiosennych roztopów, najmniejsze w jesieni i w zimie. Poziom wody w stawach podnosi się też po dużych opadach deszczu (przeważnie z jednodniowym opóźnieniem). Niektóre ze stawów dają początek potokom; z Czarnego Stawu wypływa Czarny Potok, z Zielonego Stawu Sucha Woda.
W stawach nie występowały ryby. Wiele z nich zostało jednak w latach 50 i 60 XX wieku sztucznie zarybionych poprzez wpuszczenie do nich pstrągów. Było to nieprzemyślane działanie, o skutkach szkodliwych dla fauny tych stawów. W zimnych oligotroficznych jeziorach tatrzańskich fauna drobnych zwierząt mogących stanowić pokarm dla ryb jest bardzo uboga. Pstrągi w niektórych stawach wyginęły zupełnie, w innych nieliczne wegetują, wyjadając drobne bezkręgowce. Największą szkodę spowodowało zarybienie Dwoistego Stawu. Występował w nim będący polodowcowym reliktem skorupiak skrzelopływka bagienna; było to jedyne stanowisko tego gatunku w całej Polsce. Najprawdopodobniej właśnie zarybienie było przyczyną jego wyginięcia; w niewielkim stawku pstrągi wyniszczyły go zupełnie, nim w zimie wyginęły – zarybiający nie wzięli pod uwagę, że w zimie staw ten traci wodę pod lodem. TPN nie wyklucza w przyszłości restytucji skrzelopływki przy pomocy osobników z Wyżniego Małego Furkotnego Stawku[1].
Zobacz też
Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica. Tatrzańskie pojezierze. „Tatry”. Nr 2 (24), Wiosna 2008, s. 70-71, 2008. Zakopane: Tatrzański Park Narodowy. ISSN 0867-4531.
- Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
Linki zewnętrzne
- Gąsienicowe Stawy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 508 .