Personalizm

Personalizm – nazwa kilku (czasem przenikających się) współczesnych kierunków filozoficznych o nastawieniu na autonomiczną wartość osobowości, przykładających szczególną wagę do pojęcia osoby (łac. persona).

Termin ten po raz pierwszy użyty został przez Friedricha Schleiermachera na określenie koncepcji Boga osobowego, która była przeciwstawna panteizmowi.

Wśród personalistycznych myśli filozoficznych wyróżnić można:

1. system filozoficzny Charlesa Renouviera
2. wszystkie koncepcje filozoficzne, które uznawały szczególną rolę osoby ludzkiej za byt wykraczający poza naturę i historię (m.in. Bowne, Flewelling, Johna McTaggarta);
3. nurt XX-wiecznej filozofii, który głosił nadrzędność wartości osoby ludzkiej wobec uwarunkowań społeczno-ekonomicznych oraz historycznych, rozwinął się on w dwóch wersjach: humanizmu integralnego (Jacques Maritain, Józef Tischner, Jan Paweł II) oraz wersji społecznej (Emmanuel Mounier).
4. polski personalizm uniwersalistyczny (Czesław Stanisław Bartnik i jego szkoła)

Zobacz też

• personalizm chrześcijański
• egzystencjalizm

Bibliografia

• Gacka, Bogumił: Personalizm amerykański. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1996, s. 295.
• Bowne, Borden Parker: Personalizm. Bogumił Gacka i Jan Kłos (przekład). Lublin: Czas, 1994, s. 205.
• Bartnik, Czesław Stanisław: Personalizm. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013, wyd. IV, ss. 502.[1]

Linki zewnętrzne

• Półrocznik Personalizm (Lublin, Polska)

• Artykuł. Stanford Encyclopedia of Philosophy.
• Personalism, Internet Encyclopedia of Philosophy