Skalice Nowotarskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m red. |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Największą jaskinią w Skalicach Nowotarskich jest, położona na terenie kamieniołomu w Szaflarach, [[Jaskinia w Szaflarach]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy|data dostępu=2017-11-22|opublikowany=jaskiniepolski.pgi.gov.pl|url=http://jaskiniepolski.pgi.gov.pl/Details/Information/409|język=pl}}</ref>. |
Największą jaskinią w Skalicach Nowotarskich jest, położona na terenie kamieniołomu w Szaflarach, [[Jaskinia w Szaflarach]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy|data dostępu=2017-11-22|opublikowany=jaskiniepolski.pgi.gov.pl|url=http://jaskiniepolski.pgi.gov.pl/Details/Information/409|język=pl}}</ref>. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 14:31, 21 sty 2018
Skalice Nowotarskie – część Pienińskiego Pasa Skałkowego ciągnąca się od okolic wsi Stare Bystre po Przełom Białki pod Krempachami. Jest to długi i wąski pas oddzielonych od siebie ostańców, zbudowanych głównie z mało odpornych na wietrzenie wapieni, margli, łupków ilastych i iłowców kredowych. W kolejności od zachodu na wschód są to: Szeligowa 711 m n.p.m., Skałka Rogoźnicka 708 m, Ranisberg 738 m, Grzebieniasta Skałka, Cisowa Skałka 686 m, Obłazowa 670 m[1]. Stanowią najbardziej na północ wysuniętą część Pogórza Gubałowskiego i Pogórza Bukowińskiego i tworzą granicę między tymi pogórzami a Kotliną Nowotarską[2].
Skalice Nowotarskie częściowo są porośnięte drzewami i zaroślami, częściowo są nagie, ale porastają je także ciepłolubne murawy o bogatej florze. Dzięki wapiennemu podłożu na skałkach tych występują liczne gatunki roślin wapieniolubnych. Zostały one, jak np. na Cisowej Skałce czy Obłazowej, przyniesione z Tatr przez wody Białki. Na niektórych skałkach występuje np. rzadka w Polsce kokorycz żółtawa[3]. Skałki o których mowa były dawniej eksploatowane na potrzeby miejscowego budownictwa (łamano z nich kamień wapienny budowlany lub do wypalania wapna), obecnie objęte są w większości ochroną prawną. Niektóre mają bogatą przeszłość. Tak np. w Obłazowej istnieje Jaskinia Obłazowa, w której odkryto ślady zamieszkiwania przez ludzi przedhistorycznych i ich narzędzia[4].
Największą jaskinią w Skalicach Nowotarskich jest, położona na terenie kamieniołomu w Szaflarach, Jaskinia w Szaflarach[5].
Przypisy
- ↑ Dookoła Tatr. Mapa 1:100 000. Sygnatura, 2003. ISBN 978-83-87873-44-8.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Józef Nyka: Pieniny. Przewodnik. Wyd. IX. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).