Michał Issajewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Michał Issajewicz
Miś
	Major
Data i miejsce urodzenia	18 sierpnia 1921 ; Baranowicze
Data i miejsce śmierci	4 marca 2012 ; Warszawa Polska
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	Agat (AK); Batalion Parasol
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:05, 21 sty 2018

Michał Issajewicz ps. Miś (ur. 18 sierpnia 1921 w Baranowiczach, zm. 4 marca 2012 w Warszawie) – major Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej, więzień obozu koncentracyjnego Stutthof w czasie II wojny światowej.

Życiorys

W 1940 r. zaprzysiężony jako żołnierz Związku Walki Zbrojnej, został w czerwcu tr. aresztowany przez NKWD i był przez rok więziony w Baranowiczach. Uwolniony w końcu czerwca 1941 r., po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej, był następnie deportowany przez Niemców na roboty przymusowe do Królewca.

W 1943 r. znalazł się w Warszawie, gdzie nawiązał kontakty z podziemiem. W styczniu 1944 został członkiem zgrupowania „Agat”, który wkrótce zmienił nazwę na „Pegaz”, a następnie batalionu „Parasol”. Uczestniczył w udanym zamachu na Franza Kutscherę – dowódcę SS i policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa, dokonanym 1 lutego 1944 w w Alejach Ujazdowskich w Warszawie.

Osobny artykuł: Akcja Kutschera.

W czasie akcji Issajewicz był kierowcą wozu Adler-Triumph-Junior i trzecim wykonawcą wyroku. Zajechał drogę samochodowi z Kutscherą, zmuszając go do zatrzymania i umożliwiając ostrzelanie go przez kolegów – Bronisława Pietraszewicza „Lota” i Zdzisława Poradzkiego „Kruszynkę”. Sam oddał także strzał w kierunku dowódcy SS, doznając jednocześnie niegroźnego postrzału w głowę. Za udział w akcji rozkazem nr 267/BP Komendanta Głównego Armii Krajowej z dnia 25 marca 1944 został odznaczony Krzyżem Walecznych^[1]. Później otrzymał także Order Virtuti Militari.

Aresztowany w kilka tygodni później przez Niemców i osadzony w więzieniu na Pawiaku, nie został jednak rozpoznany jako uczestnik zamachu na Kutscherę. 24 maja 1944 r. wywieziono go do KL Stutthof wraz z pierwszym transportem 859 więźniów z Warszawy (otrzymał nr obozowy 36127). W obozie koncentracyjnym kontynuował działalność konspiracyjną, brał udział w przygotowaniach do powstania, prowadzonych przez akowców i jeńców sowieckich i ostatecznie zaniechanych (większość więźniów zginęłaby w czasie walk).

Po wojnie działał w środowisku byłych żołnierzy „Parasola” przy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (w latach 1974–1979 był członkiem Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD) oraz jako wychowawca w Szczepie 208 Warszawskich Drużyn Harcerskich i Zuchowych im. Batalionu „Parasol”. W maju 1947 odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy^[2]. Członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958^[3].

Mieszkał na warszawskiej Ochocie, przy ul. Mianowskiego 24. W 2014 z inicjatywy mieszkańców domu odsłonięto tam tablicę pamiątkową^[4].

Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Został pochowany 12 marca 2012 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa: Akcja Kutschera. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1967, s. 7.
↑ Postanowienie o odznaczeniu z dnia 25 kwietnia - Monitor Polski [online], monitorpolski.gov.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
↑ Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.
↑ Rejestr działań Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa październik 2013 - marzec 2014. „Przeszłość i Pamięć. Biuletyn Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa”, s. 63-64, styczeń-grudzień 2014. Warszawa. ISSN 1428-3662.
↑ Pożegnaliśmy Michała Issajewicza ps. „Miś”. [dostęp 2012-03-12]. (pol.).

Bibliografia

[Rada7-1] Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa: Akcja Kutschera. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1967, s. 7.

[2] Postanowienie o odznaczeniu z dnia 25 kwietnia - Monitor Polski [online], monitorpolski.gov.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).

[3] Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.

[4] Rejestr działań Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa październik 2013 - marzec 2014. „Przeszłość i Pamięć. Biuletyn Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa”, s. 63-64, styczeń-grudzień 2014. Warszawa. ISSN 1428-3662.

[5] Pożegnaliśmy Michała Issajewicza ps. „Miś”. [dostęp 2012-03-12]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 44: / Linia 44: @@
 * [[Order Krzyża Grunwaldu|Orderem Krzyża Grunwaldu]] III klasy
+== Przypisy ==
 {{Przypisy}}