Karta SIM: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:15, 29 sty 2018

Karta SIM (ang. subscriber identity module), moduł identyfikacji abonenta – karta mikroprocesorowa początkowo wielkości karty kredytowej (85 × 54 mm), później znacznie zredukowana (25 × 15 mm, mini-SIM), zmniejszona (15 × 12 mm, mikro-SIM) i zminimalizowana (12,3 × 8,8 mm, nano-SIM), z wbudowaną pamięcią i mikroprocesorem.

Karta SIM służy do identyfikacji abonenta i pozwala na przechowywanie pewnej niewielkiej ilość danych, na przykład wybranych kontaktów z telefonu lub SMS-ów. Pełni ona niejako funkcję klucza dostępowego do sieci komórkowej. Na wewnętrznej stronie karty znajdują się pozłacane pola, czyli styki, które za pośrednictwem gniazda karty SIM łączą ją z modemem aparatu telefonicznego sieci komórkowej. Każdy konkretny egzemplarz karty ma przypisany swój odrębny 20-^[1] lub 22-cyfrowy^[2]) numer identyfikacyjny ICCID (ang. integrated circuit card identifier), najczęściej wydrukowany na samej karcie SIM.

Operatorzy różnych sieci telefonii komórkowej, sprzedając aparaty z abonamentem, zazwyczaj zaopatrywali je w tak zwane SIM-locki – blokady uniemożliwiające korzystanie w nich z kart SIM innych operatorów. W Polsce już tylko sieć Orange sprzedaje aparaty z taką blokadą; pozostali operatorzy z tego zabezpieczenia zrezygnowali.

Zgodnie ze specyfikacją 3GPP^[3], z telefonu bez karty SIM można wykonywać połączenia na numery: 000, 08, 112, 110, 118, 119, 911 i 999. Są to numery obsługiwane przez operatorów jako połączenia alarmowe: mają one wyższy priorytet podczas przydzielania zasobów radiowych, za połączenia z nimi nie są naliczane opłaty i przekierowywane są do właściwych, wskazanych przez odpowiedni urząd, centrów ratunkowych znajdujących się najbliżej miejsca, z którego wykonano połączenie. Uwaga: w zależności od obszaru geograficznego tylko niektóre z tych numerów są aktywne – w Polsce (i większości krajów europejskich) jest to numer 112, w Ameryce Północnej 911, a w Japonii 110, 118 i 119.

Rodzaje kart

Rodzaj karty	Pełen rozmiar	Mini SIM	Micro SIM	Nano SIM
Specyfikacja	IEC 7810:2003, ID-1	IEC 7810:2003, ID-000	ETSI TS 102 221 V9.0.0, Mini-UICC	ETSI TS 102 221
Długość (mm)	85,60	25,00	15,00	12,3
Szerokość (mm)	53,98	15,00	12,00	8,8
Grubość (mm)	0,76	0,76	0,76	0,67

Zobacz też

Przypisy

↑ Specyfikacja ITU-T E.118, "The international telecommunication charge card", wer. "05/2006" .
↑ Specyfikacja ETSI GSM 11.11, "Specifications of the SIM-ME Interface", wer. 3.16.0 .
↑ Specyfikacja 3GPP TS 22.101 v3.17.0, Rozdział 8. Emergency Calls.

Linki zewnętrzne

SIM – odkrywamy tajemnice, Networld (2007)

[1] Specyfikacja ITU-T E.118, "The international telecommunication charge card", wer. "05/2006" .

[2] Specyfikacja ETSI GSM 11.11, "Specifications of the SIM-ME Interface", wer. 3.16.0 .

[3GPP-3] Specyfikacja 3GPP TS 22.101 v3.17.0, Rozdział 8. Emergency Calls.

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 '''Karta SIM''' ({{ang.|subscriber identity module}}), '''moduł identyfikacji abonenta''' – [[karta mikroprocesorowa]] początkowo wielkości [[karta kredytowa|karty kredytowej]] (85 × 54&nbsp;mm), później znacznie zredukowana (25 × 15&nbsp;mm, mini-SIM), zmniejszona (15 × 12&nbsp;mm, mikro-SIM) i zminimalizowana (12,3 × 8,8&nbsp;mm, nano-SIM), z wbudowaną pamięcią i [[mikroprocesor]]em.
-Karta SIM służy do identyfikacji [[abonent]]a i pozwala na przechowywanie pewnej niewielkiej ilość [[dane|danych]], na&nbsp;przykład wybranych kontaktów z telefonu lub SMS-ów. Pełni ona niejako funkcję klucza dostępowego do sieci komórkowej. Na wewnętrznej stronie karty znajdują się pozłacane pola, czyli styki, które za pośrednictwem gniazda karty SIM łączą ją z modemem aparatu telefonicznego sieci komórkowej. Konkretny egzemplarz karty ma przypisany swój odrębny kilkunastocyfrowy (typowo, 20-<ref>{{Cytuj | tytuł = Specyfikacja ITU-T E.118, "The international telecommunication charge card", wer. "05/2006"}}</ref> lub 22-cyfrowy<ref>{{Cytuj | tytuł = Specyfikacja ETSI GSM 11.11, "Specifications of the SIM-ME Interface", wer. 3.16.0}}</ref>) numer identyfikacyjny '''ICCID''' (ang. ''integrated circuit card identifier''), najczęściej wydrukowany na samej karcie SIM.
+Karta SIM służy do identyfikacji [[abonent]]a i pozwala na przechowywanie pewnej niewielkiej ilość [[dane|danych]], na&nbsp;przykład wybranych kontaktów z telefonu lub SMS-ów. Pełni ona niejako funkcję klucza dostępowego do sieci komórkowej. Na wewnętrznej stronie karty znajdują się pozłacane pola, czyli styki, które za pośrednictwem gniazda karty SIM łączą ją z modemem aparatu telefonicznego sieci komórkowej. Każdy konkretny egzemplarz karty ma przypisany swój odrębny 20-<ref>{{Cytuj | tytuł = Specyfikacja ITU-T E.118, "The international telecommunication charge card", wer. "05/2006"}}</ref> lub 22-cyfrowy<ref>{{Cytuj | tytuł = Specyfikacja ETSI GSM 11.11, "Specifications of the SIM-ME Interface", wer. 3.16.0}}</ref>) numer identyfikacyjny '''ICCID''' (ang. ''integrated circuit card identifier''), najczęściej wydrukowany na samej karcie SIM.
 Operatorzy różnych sieci telefonii komórkowej, sprzedając aparaty z [[abonament]]em, zazwyczaj zaopatrywali je w tak zwane [[SIM-lock]]i – blokady uniemożliwiające korzystanie w nich z kart SIM innych operatorów. W Polsce już tylko sieć Orange sprzedaje aparaty z taką blokadą; pozostali operatorzy z tego zabezpieczenia zrezygnowali.