Głuchowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Współrzędne|49°38′53″N 18°46′20″E|umieść=na górze}} |
{{Współrzędne|49°38′53″N 18°46′20″E|umieść=na górze}} |
||
{{ISG|Głuchowa|Głuchowa}} |
|||
'''Głuchowa''' ([[język czeski|czes.]] ''Hluchová'') – największy terytorialnie [[obręb ewidencyjny]] (czes. ''základní sídelní jednotka''<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.isu.cz/uir/scripts/zsjdet.asp?kodZsj=10816| tytuł = Územně identifikační registr ČR: ZSJ| data dostępu = 2010-09-19| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język = cs}}</ref>) wsi [[Nydek]] w [[Czechy|Czechach]], na [[Zaolzie|Zaolziu]]. Leży w dolinie [[Głuchówka (potok)|Głuchówki]] oraz na otaczających ją stokach granicznego [[Pasmo Czantorii|Pasma Czantorii i Stożka]] z jednej strony i ramienia [[Łączka (Beskid Śląski)|Łączki]] i [[Filipka|Filipki]] – z drugiej. |
'''Głuchowa''' ([[język czeski|czes.]] ''Hluchová'') – największy terytorialnie [[obręb ewidencyjny]] (czes. ''základní sídelní jednotka''<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.isu.cz/uir/scripts/zsjdet.asp?kodZsj=10816| tytuł = Územně identifikační registr ČR: ZSJ| data dostępu = 2010-09-19| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język = cs}}</ref>) wsi [[Nydek]] w [[Czechy|Czechach]], na [[Zaolzie|Zaolziu]]. Leży w dolinie [[Głuchówka (potok)|Głuchówki]] oraz na otaczających ją stokach granicznego [[Pasmo Czantorii|Pasma Czantorii i Stożka]] z jednej strony i ramienia [[Łączka (Beskid Śląski)|Łączki]] i [[Filipka|Filipki]] – z drugiej. |
||
Wersja z 17:38, 5 lut 2018
Głuchowa (czes. Hluchová) – największy terytorialnie obręb ewidencyjny (czes. základní sídelní jednotka[1]) wsi Nydek w Czechach, na Zaolziu. Leży w dolinie Głuchówki oraz na otaczających ją stokach granicznego Pasma Czantorii i Stożka z jednej strony i ramienia Łączki i Filipki – z drugiej.
Nazwa Głuchowa pod Soszowem (Glochowa unterm Soshaw) była wzmiankowana już w 1722 r. i odnoszona do osiedla pasterskiego w dolinie Głuchówki. Przez krótki czas była samodzielną wsią. Utworzył ją w 1835 r. zarząd cieszyńskich dóbr książęcych z osiedli chałupniczych, łąk i szałasów, należących do mieszkańców okolicznych wsi: Wisły, Bystrzycy, Gródka, Nawsia i Białej Jabłonkowskiej[2]. Głuchowa obejmowała 27 gruntów chałupniczych, 19 "łąk sałaszniczych" i 2 tereny pastwiskowe. Należały one do 53 właścicieli, z których tylko 19 miało tu chałupy, a reszta – jedynie tereny wypasowe. Tylko w 3 szałasach (2 na Łączce i 1 na Płaskim Groniu nad Kolibiskami), należących w całości do Głuchowej, wypasali oni w 1837 r. 495 owiec i 155 sztuk bydła rogatego. Gdy w połowie XIX wieku szałaśnictwo upadło po likwidacji serwitutów pastwiskowych i przymusowym zalesieniu części pastwisk, pozostała na groniach jedynie garstka mieszkańców, trudniących się uprawą roli, a żyjących głównie z pracy w trzynieckiej hucie. Przyłączono ich wówczas do sąsiedniej – choć odległej Bystrzycy, a następnie do Nydku.
Przypisy
- ↑ Územně identifikační registr ČR: ZSJ. [dostęp 2010-09-19]. (cz.).
- ↑ Popiołek Franciszek: Historia osadnictwa w Beskidzie Śląskim, Katowice 1939, s. 131-133.
Linki zewnętrzne
- Głuchowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 507.