Marko Bezruczko: Różnice pomiędzy wersjami

Marko Bezruczko
Марко Безручко
	generał-chorąży
Data i miejsce urodzenia	31 października 1893 ; Tokmak, gubernia taurydzka, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	10 lutego 1944 ; Warszawa, Polska pod okupacją III Rzeszy
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna sowiecko-ukraińska, wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 21:13, 1 maj 2019

Marko Bezruczko, ukr. Марко Безручко (ur. 31 października 1893 w Tokmaku^[1], zm. 10 lutego 1944 w Warszawie) – generał armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

W 1912 podjął studia w Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego, którą ukończył w 1914. W 1918 jako oficer Sztabu Generalnego kierował I Oddziałem Armii URL. W 1919 szef sztabu Samodzielnego Korpusu Strzelców Siczowych. W wojnie polsko-bolszewickiej w stopniu pułkownika, dowódca 6 Siczowej Dywizji Strzelców Armii URL. 7 maja 1920 dowodzona przez niego 6 dywizja, wraz z wojskami polskimi zajęła Kijów. Dowodził obroną Zamościa przed Armią Czerwoną, uczestniczył w rozbiciu Armii Konnej Budionnego w bitwie pod Komarowem. 5 października 1920 awansowany do stopnia generała chorążego Armii URL. W 1921-1924 członek Wyższej Rady Wojennej URL.

Od 2018 roku jest patronem ronda na wrocławskich Stabłowicach.^[3]

↑ Марко Безручко. Військовий діяч, генерал-хорунжий Армії УНР
↑ A. Bieroza, Kozacki Kurhan w Aleksandrowie Kujawskim, "Polski Żołnierz Prawosławny", nr 3 (65), lipiec-sierpień-wrzesień 2010, ISSN 1233-7587, s.9
↑ Akty Prawne [online], uchwaly.um.wroc.pl [dostęp 2019-05-01] .

Марко Безручко w: Енциклопедія історії України: Т. 1. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. - Київ 2003, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2
Robert Potocki, Idea restytucji Ukraińskiej Republiki Ludowej (1920-1939), Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 1999; ISBN 83-85854-46-0 , rozdziały książki dotyczące wojny 1920 i planów strategicznych tworzenia armii URL w latach trzydziestych: [1]
Waldemar Bałda, Generał Marko Bezruczko. Symbol polsko-ukraińskiego braterstwa broni

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
 W latach 30. był przewodniczącym [[Ukraińskie Towarzystwo Wojskowo-Historyczne|Ukraińskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego]] w [[Warszawa|Warszawie]]. Pochowany na [[Cmentarz prawosławny w Warszawie|cmentarzu prawosławnym na warszawskiej Woli]].
+Od 2018 roku jest patronem ronda na [[Wrocław|wrocławskich]] Stabłowicach.<ref>{{Cytuj |tytuł = Akty Prawne |data dostępu = 2019-05-01 |opublikowany = uchwaly.um.wroc.pl |url = http://uchwaly.um.wroc.pl/uchwala.aspx?numer=LV/1297/18}}</ref>
 == Zobacz też ==