Gianni De Michelis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
dr red.
Linia 1: Linia 1:
{{Polityk infobox
{{Polityk infobox
|polityk = Gianni De Michelis
|polityk = Gianni De Michelis
|data urodzenia = [[26 listopada]] [[1940]]
|data urodzenia = 26 listopada 1940
|miejsce urodzenia = [[Wenecja]]
|miejsce urodzenia = [[Wenecja]]
|data śmierci = 26 listopada 1940
|grafika =
|miejsce śmierci = [[Wenecja]]
⚫
|funkcja = [[ministrowie spraw zagranicznych Włoch|Minister spraw zagranicznych Włoch]]
|grafika = Gianni De Michelis.jpg
⚫
|funkcja = [[Ministrowie spraw zagranicznych Włoch|Minister spraw zagranicznych Włoch]]
|partia = [[Włoska Partia Socjalistyczna]]
|partia = [[Włoska Partia Socjalistyczna]]
|od = [[22 lipca]] [[1989]]
|od = 22 lipca 1989
|do = [[28 czerwca]] [[1992]]
|do = 28 czerwca 1992
|poprzednik = [[Giulio Andreotti]]
|poprzednik = [[Giulio Andreotti]]
|następca = [[Vincenzo Scotti]]
|następca = [[Vincenzo Scotti]]
}}
}}
'''Gianni De Michelis''' (ur. [[26 listopada]] [[1940]] w [[Wenecja|Wenecji]], zm. [[11 maja]] [[2019]] tamże<ref>[http://www.ansa.it/sito/notizie/cronaca/2019/05/11/e-morto-gianni-de-michelis_564f655c-b68e-43c3-9a59-05dddf3f42c7.html È morto Gianni De Michelis] {{it icon}}</ref>) – [[Włochy|włoski]] polityk, nauczyciel akademicki, eurodeputowany, były minister w licznych rządach.
'''Gianni De Michelis''' (ur. [[26 listopada]] [[1940]] w [[Wenecja|Wenecji]], zm. [[11 maja]] [[2019]] tamże<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.ansa.it/sito/notizie/cronaca/2019/05/11/e-morto-gianni-de-michelis_564f655c-b68e-43c3-9a59-05dddf3f42c7.html|tytuł= È morto Gianni De Michelis|język=it|opublikowany=ansa.it|data= 11 maja 2019}}</ref>) – [[Włochy|włoski]] polityk, nauczyciel akademicki, eurodeputowany, były minister w licznych rządach.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Ukończył w 1963 studia z zakresu chemii na [[Uniwersytet w Padwie|Uniwersytecie w Padwie]]. Pracował na tej uczelni jako wykładowca, habilitował się na Uniwersytecie w Wenecji. W latach 1980-1999 był profesorem uniwersyteckim.
Ukończył w 1963 studia z zakresu chemii na [[Uniwersytet Padewski|Uniwersytecie Padewskim]]. Pracował na tej uczelni jako wykładowca, w latach 1980-1999 był profesorem uniwersyteckim. Od 1976 zasiadał w kierownictwie [[Włoska Partia Socjalistyczna|Włoskiej Partii Socjalistycznej]]. Należał do najbliższych współpracowników [[Bettino Craxi|Bettina Craxiego]].

Od 1976 zasiadał w kierownictwie [[Włoska Partia Socjalistyczna|Włoskiej Partii Socjalistycznej]]. Należał do najbliższych współpracowników [[Bettino Craxi|Bettina Craxiego]].


W latach 1964-1980 i ponownie od 1990 do 1995 zasiadał w radzie [[Wenecja|Wenecji]]. W okresie 1976-1994 sprawował mandat posła do [[Izba Deputowanych (Włochy)|Izby Deputowanych]] VII, VIII, IX, X i XI kadencji. W drugiej połowie lat 80. przez rok kierował grupą deputowanych PSI.
W latach 1964-1980 i ponownie od 1990 do 1995 zasiadał w radzie [[Wenecja|Wenecji]]. W okresie 1976-1994 sprawował mandat posła do [[Izba Deputowanych (Włochy)|Izby Deputowanych]] VII, VIII, IX, X i XI kadencji. W drugiej połowie lat 80. przez rok kierował grupą deputowanych PSI.


W 1980 po raz pierwszy wszedł w skład [[Ustrój polityczny Włoch#Rada Ministrów|Rady Ministrów]] jako minister do spraw wkładu państwa. Stanowisko to zajmował przez trzy lata. W 1986 w okresie kierowania rządem przez Bettina Craxiego pełnił funkcję ministra pracy. Od 1988 do 1989 był [[premierzy Włoch|wicepremierem]], następnie do 1992 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych Republiki Włoskiej.
W 1980 po raz pierwszy wszedł w skład rządu jako minister do spraw skarbu państwa. Stanowisko to zajmował przez trzy lata. W 1986 w okresie kierowania rządem przez Bettina Craxiego pełnił funkcję ministra pracy. Od 1988 do 1989 był [[premierzy Włoch|wicepremierem]], następnie do 1992 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych.


Jego karierą polityczną zachwiało [[śledztwo]] ''Mani pulite'' (czyste ręce) prowadzone w związku z tzw. aferą [[Tangentopoli]], które doprowadziło na początku lat 90. do upadku większości włoskich partii politycznych. Gianni De Michelis został oskarżony o szereg przestępstw [[korupcja|korupcyjnych]] i następnie skazany na kary [[pozbawienie wolności|pozbawienia wolności]] za wręczanie [[łapówka|łapówek]] i nielegalne finansowanie.
Jego karierą polityczną zachwiało [[śledztwo]] ''[[Mani pulite]]'' prowadzone w związku z tzw. aferą [[Tangentopoli]], które doprowadziło na początku lat 90. do upadku większości włoskich partii politycznych. Gianni De Michelis został oskarżony o szereg przestępstw [[korupcja|korupcyjnych]] i następnie skazany na kary [[pozbawienie wolności|pozbawienia wolności]] za wręczanie [[łapówka|łapówek]] i nielegalne finansowanie partii.


Do działalności partyjnej powrócił w 1996, powołując wraz z innymi dawnymi działaczami PSI Partię Socjalistyczną. Po zjednoczeniu się z Ligą Socjalistyczną został jednym z liderów [[Nowa Włoska Partia Socjalistyczna|Nowej Włoskiej Partii Socjalistycznej]], która przystąpiła do centroprawicowego [[Dom Wolności|Domu Wolności]].
Do działalności partyjnej powrócił w 1996, powołując wraz z innymi dawnymi działaczami PSI Partię Socjalistyczną. Po zjednoczeniu się z Ligą Socjalistyczną został jednym z liderów [[Nowa Włoska Partia Socjalistyczna|Nowej Włoskiej Partii Socjalistycznej]], która przystąpiła do centroprawicowego [[Dom Wolności|Domu Wolności]].
Linia 41: Linia 41:
[[Kategoria:Politycy Włoskiej Partii Socjalistycznej]]
[[Kategoria:Politycy Włoskiej Partii Socjalistycznej]]
[[Kategoria:Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Włoskiej]]
[[Kategoria:Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Włoskiej]]
⚫
[[Kategoria:Urodzeni w 1940]]
⚫
[[Kategoria:Zmarli w 2019]]
[[Kategoria:Włoscy parlamentarzyści (od 1946)]]
[[Kategoria:Włoscy parlamentarzyści (od 1946)]]
[[Kategoria:Włoscy posłowie do Parlamentu Europejskiego]]
[[Kategoria:Włoscy posłowie do Parlamentu Europejskiego]]
⚫
[[Kategoria:Ludzie związani z Wenecją]]
[[Kategoria:Wicepremierzy Włoch]]
[[Kategoria:Wicepremierzy Włoch]]
⚫
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Wenecji]]
⚫
[[Kategoria:Urodzeni w 1940]]
⚫
[[Kategoria:Zmarli w 2019]]

Wersja z 12:49, 11 maj 2019

Gianni De Michelis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1940
Wenecja

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1940
Wenecja

Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres

od 22 lipca 1989
do 28 czerwca 1992

Przynależność polityczna

Włoska Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Giulio Andreotti

Następca

Vincenzo Scotti

Multimedia w Wikimedia Commons

Gianni De Michelis (ur. 26 listopada 1940 w Wenecji, zm. 11 maja 2019 tamże[1]) – włoski polityk, nauczyciel akademicki, eurodeputowany, były minister w licznych rządach.

Życiorys

Ukończył w 1963 studia z zakresu chemii na Uniwersytecie Padewskim. Pracował na tej uczelni jako wykładowca, w latach 1980-1999 był profesorem uniwersyteckim. Od 1976 zasiadał w kierownictwie Włoskiej Partii Socjalistycznej. Należał do najbliższych współpracowników Bettina Craxiego.

W latach 1964-1980 i ponownie od 1990 do 1995 zasiadał w radzie Wenecji. W okresie 1976-1994 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych VII, VIII, IX, X i XI kadencji. W drugiej połowie lat 80. przez rok kierował grupą deputowanych PSI.

W 1980 po raz pierwszy wszedł w skład rządu jako minister do spraw skarbu państwa. Stanowisko to zajmował przez trzy lata. W 1986 w okresie kierowania rządem przez Bettina Craxiego pełnił funkcję ministra pracy. Od 1988 do 1989 był wicepremierem, następnie do 1992 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych.

Jego karierą polityczną zachwiało śledztwo Mani pulite prowadzone w związku z tzw. aferą Tangentopoli, które doprowadziło na początku lat 90. do upadku większości włoskich partii politycznych. Gianni De Michelis został oskarżony o szereg przestępstw korupcyjnych i następnie skazany na kary pozbawienia wolności za wręczanie łapówek i nielegalne finansowanie partii.

Do działalności partyjnej powrócił w 1996, powołując wraz z innymi dawnymi działaczami PSI Partię Socjalistyczną. Po zjednoczeniu się z Ligą Socjalistyczną został jednym z liderów Nowej Włoskiej Partii Socjalistycznej, która przystąpiła do centroprawicowego Domu Wolności.

W wyborach w 2004 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego[2]. W 2005 przejął władzę w NPSI, gdy sądownie unieważniono wybór Vittoria Craxiego na sekretarza partii, co doprowadziło do rozłamu u socjalistów. W 2006 został wybrany deputowanym, jednak odmówił objęcia mandatu, pozostając w PE.

W 2007 przegrał walkę o przywództwo w NPSI na rzecz Stefano Caldoro, który sprzeciwiał się porzuceniu dotychczasowej koalicji Silvia Berlusconiego. Gianni De Michelis wraz ze swoimi zwolennikami (wśród których znalazł się europoseł Alessandro Battilocchio) utworzył Partię Socjalistyczną, z którą po kilku miesiącach wszedł do większego ugrupowania o tej samej nazwie. W 2009 nie kandydował w wyborach europejskich.

Przypisy

  1. ↑ È morto Gianni De Michelis. ansa.it, 11 maja 2019. (wł.).
  2. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gianni_De_Michelis&oldid=56648362”