Bazylika San Lorenzo: Różnice pomiędzy wersjami

Bazylika św. Wawrzyńca
we Florencji
*Basilica di San Lorenzo*
Państwo	Włochy
Miejscowość	Florencja
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
bazylika mniejsza	od
Wezwanie	św. Wawrzyńca
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1419
Data zakończenia budowy	lata 80. XV w.
Dane świątyni
Architekt	Filippo Brunelleschi
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Florencji Bazylika św. Wawrzyńca; we Florencji
	Położenie na mapie Włoch Bazylika św. Wawrzyńca; we Florencji
	Położenie na mapie Toskanii Bazylika św. Wawrzyńca; we Florencji
	43°46′29,97″N 11°15′13,17″E/43,774992 11,253658
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:26, 19 sie 2019

Bazylika San Lorenzo – bazylika we Florencji budowana od roku 1419 do lat 80. XV wieku. Zaprojektował ją florencki architekt Filippo Brunelleschi. Bazylika powstała na miejscu świątyni z okresu romańskiego, założonej w 393^[1] roku.

Bazylika jest trójnawowa, została założona na planie krzyża łacińskiego. Nawa główna przekryta jest drewnianym stropem kasetonowym, nawy boczne sklepione są żaglasto. Na skrzyżowaniu naw umiejscowiona jest kopuła bez bębna. Po lewej stronie do jednego z ramion krzyża przylega stara zakrystia (1) sklepiona charakterystycznym sklepieniem (kopuła podzielona na 16 korytek, poprzez żebrowanie). Drugą zakrystię przylegającą z prawej strony do nawy poprzecznej (transeptu), tzw. nową (2) projektował Michał Anioł. Oddzielenie poszczególnych naw następuje za pomocą dwóch rzędów korynckich kolumn, na których spoczywa belkowanie, a później archiwolty. Na osi bazyliki dobudowano ośmioboczną kaplicę książęcą Medyceuszy (3) (Cappella dei Principi) o bogatym wystroju Pietra dura. Kopuła tej kaplicy dominuje nad bryłą bazyliki. Po lewej stronie znajduje się też biblioteka (6) oraz dwa dziedzińce arkadowe (4 i 5). Fasada frontowa jest surowa, pozbawiona okien, z trzema portalami wejściowymi. Zachował się drewniany model nie zrealizowanej fasady bazyliki projektu Michała Anioła. Artysta zerwał podpisany już kontrakt na budowę fasady, bo władze Florencji nie zgodziły się na użycie marmuru z Carrary.

Przypisy

↑ Tim Jepson: Przewodnik National Geographic - Włochy. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, s. 224. ISBN 83-88132-80-6.

Galeria

Plan bazyliki San Lorenzo
Fasada bazyliki
San Lorenzo

Literatura

Rolf C. Wirtz: Sztuka i architektura - Florencja, Könemann, Köln 1999, ISBN 3-8290-8142-1

[1] Tim Jepson: Przewodnik National Geographic - Włochy. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, s. 224. ISBN 83-88132-80-6.

[1]

@@ Linia 83: / Linia 83: @@
 == Literatura ==
 * Rolf C. Wirtz: ''Sztuka i architektura - Florencja'', Könemann, Köln 1999, {{ISBN|3-8290-8142-1}}
+{{Kontrola autorytatywna}}
 [[Kategoria:Zabytki Florencji]]