Józef Klukowski (rzeźbiarz): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne techniczne, WP:SK |
uzup. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Józef Klukowski''' (ur. [[2 stycznia]] [[1894]] Repełka k. Grodna, zm. [[1945|1944]] lub [[1945]]) – [[major]] [[Artyleria w II Rzeczypospolitej|artylerii]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], artysta [[rzeźbiarstwo|rzeźbiarz]], malarz, grafik i dekorator. Uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), ASP w Krakowie (1922) i szkole A. Lhote’a w Paryżu (1928-32). Dwukrotny medalista olimpijski w [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury|Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury]]. W 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal za rzeźbę ''Wieńczenie zawodnika''. Cztery lata później w Berlinie zdobył srebrny medal za płaskorzeźbę ''Piłkarze''. |
'''Józef Klukowski''' (ur. [[2 stycznia]] [[1894]] Repełka k. Grodna, zm. [[1945|1944]] lub [[1945]]) – [[major]] [[Artyleria w II Rzeczypospolitej|artylerii]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], artysta [[rzeźbiarstwo|rzeźbiarz]], malarz, grafik i dekorator. Uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), ASP w Krakowie (1922) i szkole A. Lhote’a w Paryżu (1928-32). Dwukrotny medalista olimpijski w [[Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury|Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury]]. W 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal za rzeźbę ''Wieńczenie zawodnika''. Cztery lata później w Berlinie zdobył srebrny medal za płaskorzeźbę ''Piłkarze''. |
||
Od czerwca 1919 do października 1920 roku był dowódcą [[5 Dywizjon Artylerii Konnej|5 Dywizjonu Artylerii Konnej]]. W 1932 został odznaczony [[Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]] - za zasługi na polu propagandy i sztuki<ref>{{Monitor Polski|1932|209|242}}</ref>. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W latach 1942-1943 przebywał w Sudole i w Nagłowicach u Radziwiłłów. Brał udział w [[Powstanie warszawskie|Powstaniu Warszawskim]]. Po jego upadku został aresztowany i wywieziony do obozu w [[Sachsenhausen (Oranienburg)|Sachsenhausen-Oranienburg]]. Zginął w 1944 lub 1945 w obozie koncentracyjnym pod Berlinem<ref>{{Cytuj |autor = Magdalena Kołtunowicz |tytuł = Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa |data = 2014 |miejsce = Lublin}}</ref>. |
Na przełomie 1917 i 1918 roku służył w [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim w Rosji]], za co został następnie odznaczony [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]]<ref>{{cytuj pismo | nazwisko =| imię =| tytuł =Dowborczycy a Krzyż Walecznych| czasopismo =Placówka. Ilustracja Polska. Miesięcznik myśli i czynowi Dowborczyków poświęcony| wolumin =XXI| oznaczenie=nr 1/1936|wydawca =| miesiąc=styczeń|rok=1936|miejsce = Warszawa|url=http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/docmetadata?id=2485&from=&dirids=1&ver_id=&lp=5&QI=|strony=13}}</ref>. Od czerwca 1919 do października 1920 roku był dowódcą [[5 Dywizjon Artylerii Konnej|5 Dywizjonu Artylerii Konnej]]. W 1932 został odznaczony [[Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]] - za zasługi na polu propagandy i sztuki<ref>{{Monitor Polski|1932|209|242}}</ref>. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W latach 1942-1943 przebywał w Sudole i w Nagłowicach u Radziwiłłów. Brał udział w [[Powstanie warszawskie|Powstaniu Warszawskim]]. Po jego upadku został aresztowany i wywieziony do obozu w [[Sachsenhausen (Oranienburg)|Sachsenhausen-Oranienburg]]. Zginął w 1944 lub 1945 w obozie koncentracyjnym pod Berlinem<ref>{{Cytuj |autor = Magdalena Kołtunowicz |tytuł = Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa |data = 2014 |miejsce = Lublin}}</ref>. |
||
Większość jego prac uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Kilka zachowało się w Muzeum Narodowym w Kielcach: ''Portret Kielbassa'', ''Portret Michała Radziwiłła'', ''Martwa natura z cebulą'', ''Martwa natura z czerwoną papryką'', ''Pejzaż'', oraz cztery prace w Dziale Rycin (dwa drzeworyty, rysunek i monotypia). |
Większość jego prac uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Kilka zachowało się w Muzeum Narodowym w Kielcach: ''Portret Kielbassa'', ''Portret Michała Radziwiłła'', ''Martwa natura z cebulą'', ''Martwa natura z czerwoną papryką'', ''Pejzaż'', oraz cztery prace w Dziale Rycin (dwa drzeworyty, rysunek i monotypia). |
Wersja z 16:35, 4 gru 2019
Józef Klukowski (ur. 2 stycznia 1894 Repełka k. Grodna, zm. 1944 lub 1945) – major artylerii Wojska Polskiego, artysta rzeźbiarz, malarz, grafik i dekorator. Uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), ASP w Krakowie (1922) i szkole A. Lhote’a w Paryżu (1928-32). Dwukrotny medalista olimpijski w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury. W 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal za rzeźbę Wieńczenie zawodnika. Cztery lata później w Berlinie zdobył srebrny medal za płaskorzeźbę Piłkarze.
Na przełomie 1917 i 1918 roku służył w I Korpusie Polskim w Rosji, za co został następnie odznaczony Krzyżem Walecznych[1]. Od czerwca 1919 do października 1920 roku był dowódcą 5 Dywizjonu Artylerii Konnej. W 1932 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi - za zasługi na polu propagandy i sztuki[2]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W latach 1942-1943 przebywał w Sudole i w Nagłowicach u Radziwiłłów. Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po jego upadku został aresztowany i wywieziony do obozu w Sachsenhausen-Oranienburg. Zginął w 1944 lub 1945 w obozie koncentracyjnym pod Berlinem[3].
Większość jego prac uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Kilka zachowało się w Muzeum Narodowym w Kielcach: Portret Kielbassa, Portret Michała Radziwiłła, Martwa natura z cebulą, Martwa natura z czerwoną papryką, Pejzaż, oraz cztery prace w Dziale Rycin (dwa drzeworyty, rysunek i monotypia).
Osiągnięcia
- 1932- złoty medal w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w Los Angeles za rzeźbę Wieńczenie zawodnika
- 1936- srebrny medal w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w Berlinie za płaskorzeźbę Piłkarze
Przypisy
- ↑ Dowborczycy a Krzyż Walecznych. „Placówka. Ilustracja Polska. Miesięcznik myśli i czynowi Dowborczyków poświęcony”. Nr 1/1936. XXI, s. 13, styczeń 1936. Warszawa.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 209, poz. 242
- ↑ Magdalena Kołtunowicz , Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa, Lublin 2014 .
Bibliografia
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Witold Płotnicki: Zarys historii wojennej 5-go Dywizjonu Artylerii Konnej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Magdalena Kołtunowicz, Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II Wydział Nauk Humanistycznych Instytut Historii Sztuki, Lublin 2014.
Linki zewnętrzne
- Profil na OlympicsDetabase.com [dostęp 2010-11-02]