Lothar Rendulic: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
kat. |
||
Linia 58: | Linia 58: | ||
[[Kategoria:Absolwenci Terezjańskiej Akademii Wojskowej]] |
[[Kategoria:Absolwenci Terezjańskiej Akademii Wojskowej]] |
||
[[Kategoria:Austriacy pochodzenia chorwackiego]] |
[[Kategoria:Austriacy pochodzenia chorwackiego]] |
||
[[Kategoria:Niemcy pochodzenia chorwackiego]] |
|||
[[Kategoria:Urodzeni w 1887]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1887]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1971]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1971]] |
Wersja z 02:30, 5 sty 2020
Lothar Rendulic | |
Generaloberst | |
Data i miejsce urodzenia |
23 listopada 1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1971 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1910–1938 |
Jednostki |
14 Dywizja Piechoty (III Rzesza), 52 Dywizja Piechoty (III Rzesza), XXXV Armeekorps, 2 Armia Pancerna (III Rzesza), 20 Armia Górska, Grupa Armii Kurlandia, Grupa Armii Południe, Grupa Armii Północ, Grupa Armii Ostmark |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Lothar Rendulic (ur. 23 października 1887 w Wiener Neustadt, zm. 18 stycznia 1971 w Eferding w Austrii) – niemiecki wojskowy, zbrodniarz hitlerowski, generał z czasów II wojny światowej.
Urodził się w rodzinie chorwackiej (pod nazwiskiem Rendulić). W czasie I wojny światowej służył w armii Austro-Węgier. Po wojnie studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, w 1920 uzyskał stopień naukowy doktora prawa.
Należał do NSDAP od 1932, w latach 1933–1935 pełnił funkcję austriackiego attaché wojskowego w Londynie i Paryżu.
Od 1936 w stanie spoczynku, od 1938 służył w Wehrmachcie, pełnił funkcję szefa sztabu XVII Korpusu Armijnego (m.in. podczas kampanii wrześniowej). 1 grudnia awansowany do stopnia generała majora. W czerwcu 1940 powierzono mu dowodzenie 52 Dywizją Piechoty, z którą walczył w Rosji. Za walki pod Moskwą w zimie 1941/1942 odznaczony w marcu 1942 Krzyżem Rycerskim. 1 listopada został dowodzącym XXXV Korpusu Armijnego, miesiąc później awansowany do stopnia generała piechoty. Wraz ze swym korpusem brał udział w walkach pod Kurskiem i Orłem.
Z początkiem sierpnia 1943 przejął dowodzenie nad 2 Armią Pancerną na Bałkanach, 1 kwietnia 1944 otrzymał awans do stopnia generała pułkownika. Pod koniec czerwca tego roku dowodził 20 Armią Górską cofającą się przez Norwegię. W końcowym okresie wojny dowodził jeszcze kolejno Grupą Armii Północ w Prusach Wschodnich, od marca 1945 Grupą Armii Kurlandia, a od kwietnia Grupą Armii Południe. Dostał się do niewoli amerykańskiej.
Sądzony w procesie norymberskim (proces o mord zakładników) w związku z zarzutami popełnienia zbrodni wojennych w Jugosławii i Laponii. W lutym 1948 skazany na 20 lat więzienia, później wyrok skrócono do 10 lat, ostatecznie został ułaskawiony w 1951. Po zwolnieniu zamieszkał w Austrii.
Odznaczenia, m.in.:
- Krzyż Żelazny I i II klasy
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (6 marca 1942)
- z Liśćmi Dębu (15 sierpnia 1943)
- z Liśćmi Dębu i Mieczami (18 stycznia 1945)
Linki zewnętrzne
- Chorwaci
- Niemieccy generałowie
- Generałowie Wehrmachtu
- Odznaczeni Krzyżem Rycerskim
- Politycy NSDAP
- Niemieccy prawnicy
- Działania zbrojne w górach
- Niemieccy zbrodniarze wojenni w okresie II wojny światowej
- Uczestnicy I wojny światowej (Austro-Węgry)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona niemiecka)
- Absolwenci Terezjańskiej Akademii Wojskowej
- Austriacy pochodzenia chorwackiego
- Niemcy pochodzenia chorwackiego
- Urodzeni w 1887
- Zmarli w 1971