Stanisław Tołłoczko: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m →‎Odznaczenia: drobne techniczne
ilustracja
Linia 2: Linia 2:
|imię i nazwisko = Stanisław Tołłoczko
|imię i nazwisko = Stanisław Tołłoczko
|imię i nazwisko org =
|imię i nazwisko org =
|grafika =
|grafika = The grave of Stanislav Tollochko.jpg
|opis grafiki =
|opis grafiki = Grób Stanisława Tołłoczko w Rakowicy, Białoruś
|podpis =
|podpis =
|data urodzenia = [[22 sierpnia]] [[1868]]
|data urodzenia = [[22 sierpnia]] [[1868]]

Wersja z 00:50, 16 lut 2020

Stanisław Tołłoczko
{{{alt grafiki}}}
Grób Stanisława Tołłoczko w Rakowicy, Białoruś
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1868
Czelejów

Data i miejsce śmierci

5 marca 1935
Lwów

Zawód, zajęcie

chemik

Narodowość

 Polska

Uczelnia

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie

Wyznanie

rzymsko-katolickie

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Tołłoczko (ur. 22 sierpnia 1868 w Czelejowie koło Brześcia, zm. 5 marca 1935 we Lwowie) – polski chemik, profesor.

Życiorys

Syn Jana Tołłoczko i Karoliny z Jaskłowskich. Jego ojciec brał udział w powstaniu styczniowym w 1863 za co został przez Rosjan zesłany na Sybir, a majątek Rakowica koło Brześcia miał być skonfiskowany[1]. Stanisław w 1893 ukończył Cesarski Uniwersytet Warszawski z tytułem kandydata nauk przyrodniczych. W 1896 uzyskał tytuł naukowy doktora filozofii na Uniwersytecie w Getyndze. Został asystentem na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1901 habilitował się uzyskując tytuł docenta chemii fizycznej. W 1905 powołany na profesora Uniwersytetu Lwowskiego, a w jego strukturze został kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej, od 1918 do 1935 na przemianowanym Uniwersytecie Jana Kazimierza w ramach Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. Od 1914 do 1917 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego lwowskiego uniwersytetu.

W 1923 był wiceprezesem zarządu lwowskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego[2]. W 1935 wybrany na prezesa PTCh. Był kierownikiem I Instytutu Chemicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek przybrany Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek czynny Towarzystwa Naukowego w Warszawie, w latach 1912–1913 prezes Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. W latach 1908–1914 redaktor „Kosmosu”.

Zajmował się głównie kinetyką reakcji chemicznych. Wraz z Ludwikiem Brunerem był autorem wielokrotnie wznawianych podręczników chemii nieorganicznej (przy współpracy Wiktora Kemuli)[3] i organicznej[3] (wydania powojenne w opracowaniu Bogusława Bobrańskiego)[4][5].

Zmarł 5 marca 1935, a 7 marca odbył się jego pogrzeb. Pochowany w kaplicy w pobliżu majątku rodzinnego w Rakowicy (obecnie na terenie Białorusi)[1].

Odznaczenia

1932- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski - za działalność naukową i pedagogiczną[6]

Przypisy

  1. ↑ a b Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej, Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa brzeskolitewskiego, Część V, tom 1, MCK, Kraków 2013, ISBN 978-83-63463-10-6
  2. ↑ Memoriał. „Przemysł Chemiczny”. 7, s. 193, 1923. 
  3. ↑ a b Tołłoczko, Stanisław (1868-1935). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2015-11-03].
  4. ↑ Chemia organiczna. Wyd. 7 dawnego podręcznika L. Brunera i St. Tołłoczki, uzup. i oprac. Bogusław Bobrański, PWN 1954. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2015-11-03].
  5. ↑ Bogusław Bobrański, Stanisław Tołłoczko, Chemia organiczna. Na podst. wyd. 7 podręcznika L. Brunera i S. Tołłoczki uzup. przez B. Bobrańskiego, PWN 1957. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2015-11-03].
  6. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295. [online]

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Tołłoczko&oldid=58810381”