Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m zmarłkard. Etsou-Nzabi-Bamungwabi |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi''' (ur. [[3 grudnia]] [[1930]] w Mazalonga |
'''Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi''' (ur. [[3 grudnia]] [[1930]] w Mazalonga, zm. [[6 stycznia]] [[2007]] w [[Louvain]], [[Belgia]]), [[Demokratyczna Republika Konga|kongijski]] duchowny [[katolicyzm|katolicki]], [[arcybiskup]] [[Kinszasa|Kinszasy]], [[kardynał (godność)|kardynał]]. |
||
Pochodził z rodziny pogańskiego wodza plemiennego. Studiował w seminarium w Bolongo, następnie w Kabwe. W [[1954]] wstąpił do nowicjatu zakonnego Kongregacji Niepokalanego Serca Maryi (CICM) w Katoka. Naukę kontynuował w Instytucie Katolickim w [[Paryż]]u (gdzie obronił doktorat z [[socjologia|socjologii]]) oraz Instytucie ''Lumen Vitae'' w [[Bruksela|Brukseli]]. Przyjął [[święcenia kapłańskie]] [[13 lipca]] [[1958]]. Pracował jako duszpasterz w archidiecezji Kinszasa, pełnił funkcję wiceprowincjała zakonu i przełożonego zakonu w Kongo (wówczas pod nazwą Zair). |
|||
[[8 lipca]] [[1976]] został mianowany arcybiskupem-koadiutorem Mbandaka-Bikoro (z prawem następstwa), otrzymał stolicę tytularną Menefessi; sakry biskupiej udzielił mu [[7 listopada]] 1976 kardynał [[Joseph Malula]], arcybiskup Kinszasy. Objął archidiecezję Mbandaka-Bikoro [[11 listopada]] [[1977]]. Był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Zairu, a w lipcu [[1990]] został następcą zmarłego kardynała Maluli na arcybiskupstwie Kinszasy. Pozostał jednocześnie (do października [[1991]]) administratorem apostolskim ''ad nutum Sanctae Sedis'' Mbandaka-Bikoro. W czerwcu 1991 [[papież Jan Paweł II]] wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Lucia a Piazza d'Armi. |
[[8 lipca]] [[1976]] został mianowany arcybiskupem-koadiutorem Mbandaka-Bikoro (z prawem następstwa), otrzymał stolicę tytularną Menefessi; sakry biskupiej udzielił mu [[7 listopada]] 1976 kardynał [[Joseph Malula]], arcybiskup Kinszasy. Objął archidiecezję Mbandaka-Bikoro [[11 listopada]] [[1977]]. Był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Zairu, a w lipcu [[1990]] został następcą zmarłego kardynała Maluli na arcybiskupstwie Kinszasy. Pozostał jednocześnie (do października [[1991]]) administratorem apostolskim ''ad nutum Sanctae Sedis'' Mbandaka-Bikoro. W czerwcu 1991 [[papież Jan Paweł II]] wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Lucia a Piazza d'Armi. |
||
Brał udział w pracach Komisji Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej (od grudnia [[1993]]), wiosną [[1994]] uczestniczył w specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w [[Watykan]]ie poświęconej Kościołowi w Afryce, a w kwietniu [[2005]] w [[konklawe 2005|konklawe po śmierci Jana Pawła II]]. |
|||
===Linki zewnętrzne=== |
|||
'''Link zewnętrzny:''' |
|||
* [http://www.fiu.edu/~mirandas/bios-e.htm#Etsou sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy] |
* [http://www.fiu.edu/~mirandas/bios-e.htm#Etsou sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy] |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
[[Kategoria:Biskupi katoliccy|Etsou-Nzabi-Bamungwabi, Frederic]] |
[[Kategoria:Biskupi katoliccy|Etsou-Nzabi-Bamungwabi, Frederic]] |
||
[[Kategoria:Kardynałowie|Etsou-Nzabi-Bamungwabi, Frederic]] |
[[Kategoria:Kardynałowie|Etsou-Nzabi-Bamungwabi, Frederic]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1930|Etsou-Nzabi-Bamungwabi, Frederic]] |
|||
[[Kategoria:Zmarli w 2007|Etsou-Nzabi-Bamungwabi, Frederic]] |
|||
<!--[[pl:Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi]]--> |
<!--[[pl:Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi]]--> |
||
Wersja z 17:40, 7 sty 2007
Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi (ur. 3 grudnia 1930 w Mazalonga, zm. 6 stycznia 2007 w Louvain, Belgia), kongijski duchowny katolicki, arcybiskup Kinszasy, kardynał.
Pochodził z rodziny pogańskiego wodza plemiennego. Studiował w seminarium w Bolongo, następnie w Kabwe. W 1954 wstąpił do nowicjatu zakonnego Kongregacji Niepokalanego Serca Maryi (CICM) w Katoka. Naukę kontynuował w Instytucie Katolickim w Paryżu (gdzie obronił doktorat z socjologii) oraz Instytucie Lumen Vitae w Brukseli. Przyjął święcenia kapłańskie 13 lipca 1958. Pracował jako duszpasterz w archidiecezji Kinszasa, pełnił funkcję wiceprowincjała zakonu i przełożonego zakonu w Kongo (wówczas pod nazwą Zair).
8 lipca 1976 został mianowany arcybiskupem-koadiutorem Mbandaka-Bikoro (z prawem następstwa), otrzymał stolicę tytularną Menefessi; sakry biskupiej udzielił mu 7 listopada 1976 kardynał Joseph Malula, arcybiskup Kinszasy. Objął archidiecezję Mbandaka-Bikoro 11 listopada 1977. Był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Zairu, a w lipcu 1990 został następcą zmarłego kardynała Maluli na arcybiskupstwie Kinszasy. Pozostał jednocześnie (do października 1991) administratorem apostolskim ad nutum Sanctae Sedis Mbandaka-Bikoro. W czerwcu 1991 papież Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Lucia a Piazza d'Armi.
Brał udział w pracach Komisji Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej (od grudnia 1993), wiosną 1994 uczestniczył w specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie poświęconej Kościołowi w Afryce, a w kwietniu 2005 w konklawe po śmierci Jana Pawła II.