Zygmunt Bocheński: Różnice pomiędzy wersjami

Zygmunt Bocheński
Data i miejsce urodzenia	25 lipca 1935 ; Zakopane
Data śmierci	28 listopada 2009
	profesor nauk ornitologicznych
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1961
Habilitacja	1974
Profesura	1983
Uczelnia	Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk
Okres zatrudn.	1959-2006
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:52, 21 wrz 2020

Zygmunt M. Bocheński (ur. 25 lipca 1935 w Zakopanem, zm. 28 listopada 2009 w Krakowie) – polski ornitolog i paleontolog, syn historyków sztuki Zbigniewa Bocheńskiego i Anny Misiąg-Bocheńskiej.

Zygmunt Bocheński magisterium uzyskał w 1957 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktoryzował się w 1961 roku, w 1974 uzyskał habilitację, a w 1983 roku tytuł profesora. Od 1959 do 2006 pracował w Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. W latach 1985–2007 był redaktorem naczelnym czasopisma naukowego „Acta Zoologica Cracoviensia”. Jest autorem ponad 170 publikacji, dotyczących głównie ptaków trzeciorzędu, biologii gniazdowania ptaków środkowoeuropejskich oraz faunistyki ekologicznej. W 1970 r. we wspomnianych „Acta Zoologica Cracoviensia” opublikował cenną monografię Ptaki Babiej Góry. Jedną z jego najbardziej znaczących prac z zakresu paleontologii jest Birds of the Younger Quarternaty of Poland (pol. Ptaki młodszego czwartorzędu Polski). Odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotą Odznaką „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”.

W latach 60. w Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt Bocheński zaczął zbierać szkielety ptaków – w 2009 roku kolekcja ta liczyła około 5000 skatalogowanych okazów i była największym w Polsce i jednym z największych w Europie Środkowo-Wschodniej zbiorów tego typu.

Bocheński uczestniczył w opisaniu pięciu gatunków wymarłych ptaków^[1], m.in. wraz z synem Zbigniewem nazwał oligoceńskiego kolibra Eurotrochilus noniewiczi, którego skamieniałości odnaleziono w okolicach Jasła^[2].

Pochowany został 3 grudnia 2009 na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.^[3]

Przypisy

↑ Andrzej Elżanowski. Zygmunt Bocheński (1935–2009). „Acta Palaeontologica Polonica”. 55 (1), s. 56, 2010. DOI: 10.4202/app.2010.0018. (ang.).
↑ Zygmunt Bocheński, Zbigniew M. Bocheński. An Old World hummingbird from the Oligocene: a new fossil from Polish Carpathians. „Journal of Ornithology”. 149 (2), s. 211–216, 2008. DOI: 10.1007/s10336-007-0261-y. (ang.).
↑ Biografia i wspomnienie o profesorze Bocheńskim na stronie PAN

[app-1] Andrzej Elżanowski. Zygmunt Bocheński (1935–2009). „Acta Palaeontologica Polonica”. 55 (1), s. 56, 2010. DOI: 10.4202/app.2010.0018. (ang.).

[BB08-2] Zygmunt Bocheński, Zbigniew M. Bocheński. An Old World hummingbird from the Oligocene: a new fossil from Polish Carpathians. „Journal of Ornithology”. 149 (2), s. 211–216, 2008. DOI: 10.1007/s10336-007-0261-y. (ang.).

[3] Biografia i wspomnienie o profesorze Bocheńskim na stronie PAN

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
  |www                       =
 }}
-'''Zygmunt M. Bocheński''' (ur. 25 lipca [[1935]] w [[Zakopane|Zakopanem]], zm. 28 listopada [[2009]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski [[ornitologia|ornitolog]] i [[paleontologia|paleontolog]], syn historyków sztuki [[Zbigniew Bocheński|Zbigniewa Bocheńskiego]] i [[Anna Misiąg-Bocheńska|Anny Misiąg-Bocheńskiej]].
+'''Zygmunt M. Bocheński''' (ur. 25 lipca [[1935]] w [[Zakopane]]m, zm. 28 listopada [[2009]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski [[ornitologia|ornitolog]] i [[paleontologia|paleontolog]], syn historyków sztuki [[Zbigniew Bocheński (historyk)|Zbigniewa Bocheńskiego]] i [[Anna Misiąg-Bocheńska|Anny Misiąg-Bocheńskiej]].
-Zygmunt Bocheński [[magister]]ium uzyskał w 1957 roku na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. [[doktor (stopień naukowy)|Doktoryzował]] się w 1961 roku, w 1974 uzyskał [[habilitacja|habilitację]], a w 1983 roku tytuł [[profesor]]a. Od 1959 do 2006 pracował w [[Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk| Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk]] w Krakowie. W latach 1985–2007 był redaktorem naczelnym czasopisma naukowego „[[Acta Zoologica Cracoviensia]]”. Jest autorem ponad 170 publikacji, dotyczących głównie ptaków [[trzeciorzęd]]u, biologii [[gniazdo (etologia)|gniazdowania]] ptaków środkowoeuropejskich oraz [[faunistyka|faunistyki]] ekologicznej. W 1970 r. we wspomnianych „Acta Zoologica Cracoviensia” opublikował cenną monografię ''Ptaki Babiej Góry''. Jedną z jego najbardziej znaczących prac z zakresu paleontologii jest ''Birds of the Younger Quarternaty of Poland'' (pol. ''Ptaki młodszego czwartorzędu Polski''). Odznaczony został m.in. [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski]] i Złotą Odznaką „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”.
+Zygmunt Bocheński [[magister]]ium uzyskał w 1957 roku na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. [[doktor (stopień naukowy)|Doktoryzował]] się w 1961 roku, w 1974 uzyskał [[habilitacja|habilitację]], a w 1983 roku tytuł [[profesor]]a. Od 1959 do 2006 pracował w [[Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk|Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk]] w Krakowie. W latach 1985–2007 był redaktorem naczelnym czasopisma naukowego „[[Acta Zoologica Cracoviensia]]”. Jest autorem ponad 170 publikacji, dotyczących głównie ptaków [[trzeciorzęd]]u, biologii [[gniazdo (etologia)|gniazdowania]] ptaków środkowoeuropejskich oraz [[faunistyka|faunistyki]] ekologicznej. W 1970 r. we wspomnianych „Acta Zoologica Cracoviensia” opublikował cenną monografię ''Ptaki Babiej Góry''. Jedną z jego najbardziej znaczących prac z zakresu paleontologii jest ''Birds of the Younger Quarternaty of Poland'' (pol. ''Ptaki młodszego czwartorzędu Polski''). Odznaczony został m.in. [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski]] i Złotą Odznaką „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”.
 W latach 60. w Instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt Bocheński zaczął zbierać szkielety ptaków – w 2009 roku kolekcja ta liczyła około 5000 skatalogowanych okazów i była największym w Polsce i jednym z największych w Europie Środkowo-Wschodniej zbiorów tego typu.