Przejdź do zawartości

Pałac Branickich w Choroszczy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m regeneracja szablonu {{Budynek infobox}} + WP:SK
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: poprawka lat
Linia 36: Linia 36:
Pałac został wraz z zespołem budynków i parkiem usytuowany na obszarze nizinnym, poniżej miasta położonego na wzgórzu, na prawym brzegu rzeki [[Horodnianka|Horodnianki]]. Park zakomponowany został o zarysie zbliżonym do trapezu. Przy pałacu znajdował się folwark z zabudowaniami. Całość terenu była w kształcie rombu, pośrodku którego znajdował się pałac z pawilonami. Budowa została zaczęta około [[1725]] r.
Pałac został wraz z zespołem budynków i parkiem usytuowany na obszarze nizinnym, poniżej miasta położonego na wzgórzu, na prawym brzegu rzeki [[Horodnianka|Horodnianki]]. Park zakomponowany został o zarysie zbliżonym do trapezu. Przy pałacu znajdował się folwark z zabudowaniami. Całość terenu była w kształcie rombu, pośrodku którego znajdował się pałac z pawilonami. Budowa została zaczęta około [[1725]] r.


Lata [[1748]]-[[1750]] łączą się z tworzeniem parku, a raczej przekształcaniem otaczającego pałacyk dziedzińca. W [[1748]] roku były wykonywane na dużą skalę roboty ziemne, co było związane z małżeństwem hetmana z [[Izabella Poniatowska|Elżbietą Poniatowską]]. Oprócz robót ziemnych sadzono szpalery z krzewów i drzew, wykopano też poprzeczny kanał, aby tworzył krzyż wodny. Ostateczna kompozycja ogrodu była symetryczna, o wielu przecinających się alejach, z widokowymi ciągami alei zamkniętych elementami architektonicznymi. Na zakończeniu alei ustawione były bramki i mostki nad kanałem oraz rzeźby drewniane ptaków i puttów. Prace kompozycji ogrodowej zakończono około [[1752]] r. W latach [[1753]]-[[1756]] trwała budowa z obu stron wyspy i pałacu ustawionych symetrycznie pawilonów. W latach 1765-1766 trwała rozbiórka pierwotnego pałacu, grożącego zawaleniem z powodu zmurszenia fundamentów. Nowy pałac powstaje na miejscu poprzedniego o zbliżonym układzie pomieszczeń w latach 1757-1759. Potem zbudowano w pobliżu pałacu oficyny kuchenną i gościnną oraz domek odźwiernego i dwie kordegardy.
Lata [[1748]]-[[1750]] łączą się z tworzeniem parku, a raczej przekształcaniem otaczającego pałacyk dziedzińca. W [[1748]] roku były wykonywane na dużą skalę roboty ziemne, co było związane z małżeństwem hetmana z [[Izabella Poniatowska|Elżbietą Poniatowską]]. Oprócz robót ziemnych sadzono szpalery z krzewów i drzew, wykopano też poprzeczny kanał, aby tworzył krzyż wodny. Ostateczna kompozycja ogrodu była symetryczna, o wielu przecinających się alejach, z widokowymi ciągami alei zamkniętych elementami architektonicznymi. Na zakończeniu alei ustawione były bramki i mostki nad kanałem oraz rzeźby drewniane ptaków i puttów. Prace kompozycji ogrodowej zakończono około [[1752]] r. W latach [[1753]]-[[1756]] trwała budowa z obu stron wyspy i pałacu ustawionych symetrycznie pawilonów. W latach 1755-1756 trwała rozbiórka pierwotnego pałacu, grożącego zawaleniem z powodu zmurszenia fundamentów. Nowy pałac powstaje na miejscu poprzedniego o zbliżonym układzie pomieszczeń w latach 1757-1759. Potem zbudowano w pobliżu pałacu oficyny kuchenną i gościnną oraz domek odźwiernego i dwie kordegardy.


Po zniszczeniach wojennych w [[1915]] roku pałac przeszedł wraz z innymi zabudowaniami na własność szpitala, został zaniedbany i nie zabezpieczony popadał w coraz większą ruinę, by w [[1933]] roku rozpoczęto rozbiórkę. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] zapadła decyzja władz wojewódzkich o odbudowie zabytku i rekonstrukcji parku. W pałacu znajduje się [[Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy|Muzeum Wnętrz Pałacowych]], które jest oddziałem [[Muzeum Podlaskie|Muzeum Podlaskiego w Białymstoku]].
Po zniszczeniach wojennych w [[1915]] roku pałac przeszedł wraz z innymi zabudowaniami na własność szpitala, został zaniedbany i nie zabezpieczony popadał w coraz większą ruinę, by w [[1933]] roku rozpoczęto rozbiórkę. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] zapadła decyzja władz wojewódzkich o odbudowie zabytku i rekonstrukcji parku. W pałacu znajduje się [[Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy|Muzeum Wnętrz Pałacowych]], które jest oddziałem [[Muzeum Podlaskie|Muzeum Podlaskiego w Białymstoku]].

Wersja z 17:42, 23 lis 2010

Pałac Branickich w Choroszczy
Symbol zabytku nr rej. 41 (47) z 22 marca 1956[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Choroszcz

Ukończenie budowy

XVIII wiek

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Pałac Branickich w Choroszczy – zabytkowy pałac Branickich powstały w latach 1745-1771 dla magnata Jana Klemensa Branickiego na sztucznej wyspie, otoczonej kanałami oraz ogromnym 25-hektarowym parkiem.

Historia

Pałac został wraz z zespołem budynków i parkiem usytuowany na obszarze nizinnym, poniżej miasta położonego na wzgórzu, na prawym brzegu rzeki Horodnianki. Park zakomponowany został o zarysie zbliżonym do trapezu. Przy pałacu znajdował się folwark z zabudowaniami. Całość terenu była w kształcie rombu, pośrodku którego znajdował się pałac z pawilonami. Budowa została zaczęta około 1725 r.

Lata 1748-1750 łączą się z tworzeniem parku, a raczej przekształcaniem otaczającego pałacyk dziedzińca. W 1748 roku były wykonywane na dużą skalę roboty ziemne, co było związane z małżeństwem hetmana z Elżbietą Poniatowską. Oprócz robót ziemnych sadzono szpalery z krzewów i drzew, wykopano też poprzeczny kanał, aby tworzył krzyż wodny. Ostateczna kompozycja ogrodu była symetryczna, o wielu przecinających się alejach, z widokowymi ciągami alei zamkniętych elementami architektonicznymi. Na zakończeniu alei ustawione były bramki i mostki nad kanałem oraz rzeźby drewniane ptaków i puttów. Prace kompozycji ogrodowej zakończono około 1752 r. W latach 1753-1756 trwała budowa z obu stron wyspy i pałacu ustawionych symetrycznie pawilonów. W latach 1755-1756 trwała rozbiórka pierwotnego pałacu, grożącego zawaleniem z powodu zmurszenia fundamentów. Nowy pałac powstaje na miejscu poprzedniego o zbliżonym układzie pomieszczeń w latach 1757-1759. Potem zbudowano w pobliżu pałacu oficyny kuchenną i gościnną oraz domek odźwiernego i dwie kordegardy.

Po zniszczeniach wojennych w 1915 roku pałac przeszedł wraz z innymi zabudowaniami na własność szpitala, został zaniedbany i nie zabezpieczony popadał w coraz większą ruinę, by w 1933 roku rozpoczęto rozbiórkę. Po II wojnie światowej zapadła decyzja władz wojewódzkich o odbudowie zabytku i rekonstrukcji parku. W pałacu znajduje się Muzeum Wnętrz Pałacowych, które jest oddziałem Muzeum Podlaskiego w Białymstoku.

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  1. Pałac w Choroszczy. [dostęp 2008-12-19]. (pol.).

Szablon:Bibliografia stop