Adam Dowgird: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 34: Linia 34:
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] członek [[AK]] i komendant jej kowieńskiego podokręgu.
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] członek [[AK]] i komendant jej kowieńskiego podokręgu.


Od wiosny [[1944]] roku pracował jako lekarz w [[Łukiszki|łukiskim]] więzieniu, gdzie wystawiał fałszywe świadectwa medyczne przetrzymywanym tam Polakom.
Od wiosny [[1944]] roku pracował w Wilnie jako lekarz w [[Więzienie na Łukiszkach|więzieniu na Łukiszkach]], gdzie wystawiał fałszywe świadectwa medyczne przetrzymywanym tam Polakom.


W [[1944]] roku uczestniczył w [[operacja Ostra Brama|operacji Ostra Brama]], po której udało mu się zbiec na [[Podlasie]]. W latach [[1944]]-[[1946|46]] pracował jako lekarz w [[Białystok|białostockim]] oddziale LWP, po czym skierowano go do [[Hajnówka|Hajnówki]] w celu organizacji tamtejszego szpitala powiatowego, którego został dyrektorem.
W [[1944]] roku uczestniczył w [[operacja Ostra Brama|operacji Ostra Brama]], po której udało mu się zbiec na [[Podlasie]]. W latach [[1944]]-[[1946|46]] pracował jako lekarz w [[Białystok|białostockim]] oddziale LWP, po czym skierowano go do [[Hajnówka|Hajnówki]] w celu organizacji tamtejszego szpitala powiatowego, którego został dyrektorem.

Wersja z 13:59, 2 wrz 2012

Adam Jan Dowgird
Data urodzenia

13 listopada 1913

Data śmierci

27 maja 1994

Adam Jan Dowgird (ur. 13 listopada 1913 w Ejragole-Dowgirdowie na Żmudzi, zm. 27 maja 1994 w Białymstoku) – polski lekarz, działacz mniejszości polskiej w Litwie kowieńskiej.

Wczesne dzieciństwo spędził w Charkowie, do którego wysłany został przez rząd rosyjski jego ojciec, inżynier pracujący na kolei. W 1919 roku wraz z matką i rodzeństwem powrócił na Litwę do zniszczonego majątku w Dowgirdowie.

W latach 1926-31 uczęszczał do polskiego gimnazjum w Poniewieżu, po ukończeniu którego zapisał się na Wydział Przyrodniczy Uniwersytetu Witolda w Kownie, a w 1932 roku został studentem medycyny.

Podczas studiów stanął na czele "Zjednoczenia Polaków Studentów Uniwersytetu Witolda Wielkiego", udzielał się też w Polskim Klubie Sportowym "Sparta".

Od wczesnych lat trzydziestych zaangażowany w życie polskiej mniejszości na Litwie, stanął w opozycji młodych wobec władz ZPL "Pochodnia".

Po uzyskaniu dyplomu doktora medycyny w 1938 roku praktykował w Kownie, a po 1940 roku został chirurgiem w Wilnie.

W czasie II wojny światowej członek AK i komendant jej kowieńskiego podokręgu.

Od wiosny 1944 roku pracował w Wilnie jako lekarz w więzieniu na Łukiszkach, gdzie wystawiał fałszywe świadectwa medyczne przetrzymywanym tam Polakom.

W 1944 roku uczestniczył w operacji Ostra Brama, po której udało mu się zbiec na Podlasie. W latach 1944-46 pracował jako lekarz w białostockim oddziale LWP, po czym skierowano go do Hajnówki w celu organizacji tamtejszego szpitala powiatowego, którego został dyrektorem.

W 1953 roku powrócił do Białegostoku, gdzie objął stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Szpitala im. J. Śniadeckiego.

W 1958 roku doktoryzował się, a po pięciu latach uzyskał habilitację.

Brat Jerzego Dowgirda.

Ciekawostki

Jako student Uniwersytetu Kowieńskiego spoliczkował w 1934 roku redaktora naczelnego gazety "Kuntaplis", która umieściła karykaturę marszałka Piłsudskiego klęczącego w niedwuznacznej pozycji przed Adolfem Hitlerem, za co został relegowany z uczelni.

Linki zewnętrzne

Bibliografia