Przejdź do zawartości

Zespół dworski Mostowskich w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Dwór: drobne stylistyczne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Pałac: drobne redakcyjne
Linia 43: Linia 43:


== Pałac ==
== Pałac ==
Mostowski zlecił projekt przyszłej rezydencji [[Szymon Bogumił Zug|Szymonowi Zugowi]]. Rezydencja nie została jednak ostatecznie ukończona. W latach [[1801]]-[[1825]] zbudowano jedynie oficynę (autorstwo projektu przypisuje się Henrykowi Ittarowi), która swoimi imponującymi rozmiarami zdominowała stojący obok drewniany dworek. Budowla ma dwie kondygnacje, jest wąska i długa (13-osiowa), skierowana frontową [[fasada|fasadą]] na południe, urozmaicona w środku czterokolumnowym wgłębnym [[portyk]]iem. Ma czterospadowy zagospodarowany dach z [[lukarna]]mi; ściany parteru [[boniowanie|boniowane]].
Mostowski zlecił projekt przyszłej rezydencji [[Szymon Bogumił Zug|Szymonowi Zugowi]]. Rezydencja nie została jednak ostatecznie ukończona. W latach [[1801]]-[[1825]] zbudowano jedynie oficynę (autorstwo projektu przypisuje się Henrykowi Ittarowi), która swoimi rozmiarami zdominowała stojący obok drewniany dworek. Budowla ma dwie kondygnacje, jest wąska i długa (13-osiowa), skierowana frontową [[fasada|fasadą]] na południe, urozmaicona w środku czterokolumnowym wgłębnym [[portyk]]iem. Ma czterospadowy zagospodarowany dach z [[lukarna]]mi; ściany parteru [[boniowanie|boniowane]].


Po upadku [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] majątek przejął [[Pawieł Muchanow|Pawieł Aleksandrowicz Muchanow]], przedstawiciel władz zaborczych. Muchanow ożenił się z Józefą z Mostowskich, córką byłego właściciela, która po przymusowym wyjeździe z kraju ojca – powstańca, zarządzała majątkiem w Tarchominie.
Po upadku [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] majątek przejął [[Pawieł Muchanow|Pawieł Aleksandrowicz Muchanow]], przedstawiciel władz zaborczych. Muchanow ożenił się z Józefą z Mostowskich, córką byłego właściciela, która po przymusowym wyjeździe z kraju ojca – powstańca, zarządzała majątkiem w Tarchominie.

Wersja z 09:19, 4 kwi 2013

Pałac Mostowskich
Ilustracja
Pałac Mostowskich w Tarchominie, fragment frontowej elewacji
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

Mehoffera 2

Styl architektoniczny

klasycyzm

Kondygnacje

2

Pierwszy właściciel

Tadeusz Mostowski

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Zespół dworski Mostowskich – zabytek z przełomu XVIII i XIX wieku na terenie parku krajobrazowego nad Wisłą przy ulicy Mehoffera 2 w Tarchominie, na warszawskiej Białołęce.

Należą do niego drewniany dwór z końca XVIII wieku, pałacowa oficyna, budynek gospodarczy i park. Od 1921 własność Warszawskiej Kurii Metropolitalnej, dobrze utrzymany, zachowany w prawie niezmienionym stanie.

Dwór

Dwór Mostowskich, Warszawa ul. Mehofera

Parterowy dwór został zbudowany prawdopodobnie przez Józefa Kantego Ossolińskiego, który kupił majątek w Tarchominie w 1738. Drewniany barokowy budynek ma kryty gontem, charakterystyczny dla polskich dworków, łamany dach. Odwrócony tyłem do Wisły, tuż przy wale przeciwpowodziowym, ozdobiony jest od frontu gankiem wspartym na czterech modrzewiowych kolumnach. Około 1790 kupił go wraz z całym parkiem Tadeusz Mostowski. Dworek stał się miejscem często odwiedzanym przez hrabiego, ze względu na walory krajobrazowe tego terenu, co przyczyniło się do decyzji o budowie pałacu w Tarchominie. Obecnie budynek jest odrestaurowany i otynkowany.

Pałac

Mostowski zlecił projekt przyszłej rezydencji Szymonowi Zugowi. Rezydencja nie została jednak ostatecznie ukończona. W latach 1801-1825 zbudowano jedynie oficynę (autorstwo projektu przypisuje się Henrykowi Ittarowi), która swoimi rozmiarami zdominowała stojący obok drewniany dworek. Budowla ma dwie kondygnacje, jest wąska i długa (13-osiowa), skierowana frontową fasadą na południe, urozmaicona w środku czterokolumnowym wgłębnym portykiem. Ma czterospadowy zagospodarowany dach z lukarnami; ściany parteru boniowane.

Po upadku powstania listopadowego majątek przejął Pawieł Aleksandrowicz Muchanow, przedstawiciel władz zaborczych. Muchanow ożenił się z Józefą z Mostowskich, córką byłego właściciela, która po przymusowym wyjeździe z kraju ojca – powstańca, zarządzała majątkiem w Tarchominie.

Kolejnym właścicielem był Siergiej Siergiejewicz Muchanow, mąż Marii Kalergis, następnym, od 1881 – inżynier dróg i komunikacji Władysław Kisiel-Kiślański pełniący m.in. funkcję szambelana papieża Piusa XI. Fakt ten wpłynął na ostatnią wolę Kisiela-Kiślańskiego, który zapisał swoje tarchomińskie dobra fundacji im. Ojca Świętego Piusa XI. Od 1921 zespół dworski przy Mehoffera należy do Kościoła. Obecnie mieści się tam Wyższe Seminarium Duchowne diecezji warszawsko-praskiej. Budowę seminarium według projektu Leszka Klejnerta rozpoczęto w 1999. Nowy budynek harmonizuje z otoczeniem pałacu i jest z nim połączony szklaną klatką schodową przylegającą do zabytku od północnej strony.

Obiekty w rejestrze zabytków

Wszystkie obiekty zespołu dworskiego w Tarchominie zostały wpisane do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków:

  • zabytek park – nr rejestru: 664/2 1965-07-01
  • zabytek dwór – nr rejestru: 664/3 1965-07-01
  • zabytek oficyna – nr rejestru: 664/4 1965-07-01
  • zabytek budynek administracyjno-gospodarczy – nr rejestru: 664/5 1965-07-01

Bibliografia

  • Tarchomin. W: Jerzy Kasprzycki, Jerzy S. Majewski: Korzenie miasta tom VI, Niedaleko od Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004. ISBN 83-85584-84-6.
  • Zabytki miasta Warszawy. [dostęp 28.04.2008]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Widok na zabytkowy park w Tarchominie z satelity