Przejdź do zawartości

Traktat w Radnot: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 10: Linia 10:
* [[Jerzy II Rakoczy]] - pozostałe ziemie Rzeczypospolitej m.in. z [[Kraków|Krakowem]].
* [[Jerzy II Rakoczy]] - pozostałe ziemie Rzeczypospolitej m.in. z [[Kraków|Krakowem]].


Pod dokumentem swoje podpisy w imieniu Karola Gustawa złożyli Sternbach i Vellingk, zaś w imieniu księcia siedmiogrodzkiego János Kemény i kanclerz Mihály Mikes.
Pod dokumentem swoje podpisy w imieniu Karola Gustawa złożyli Sternbach i Gotthard Vellingk, zaś w imieniu księcia siedmiogrodzkiego János Kemény i kanclerz Mihály Mikes.


Traktat nie wszedł w życie.
Traktat nie wszedł w życie.

Wersja z 18:24, 12 mar 2014

Traktat w Radnot – zawarty w Radnot (w Siedmiogrodzie) 6 grudnia 1656 r. w czasie wojny polsko-szwedzkiej przez Karola X Gustawa i Jerzego II Rakoczego. W Radnot stronami w negocjacjach byli wyłącznie Karol X Gustaw i Jerzy II Rakoczy, natomiast Bohdan Chmielnicki, Fryderyk Wilhelm i Bogusław Radziwiłł nie byli sygnatariuszami traktatu, jednak ich interesy zostały w dokumencie zagwarantowane.

Król Szwecji Karol X Gustaw zmuszony zwiększającym się oporem wojsk koronnych i sojuszem pomiędzy Janem Kazimierzem i carem moskiewski Aleksym (Traktat w Niemieży) podpisał w dniu 20 listopada Traktat w Liabawie z elektorem brandenburskim. W Radnot sygnatariusze zobowiązali się do wspólnego uczestniczenia w wojnie z Polską oraz do podziału ziem Rzeczypospolitej. Ważną rolę w jego przygotowaniu odegrali polscy arianie[1].

Dotyczył on sojuszu szwedzko - siedmiogrodzkiego i planowanego rozbioru Rzeczypospolitej, w którym wziąć mieli udział:

Pod dokumentem swoje podpisy w imieniu Karola Gustawa złożyli Sternbach i Gotthard Vellingk, zaś w imieniu księcia siedmiogrodzkiego János Kemény i kanclerz Mihály Mikes.

Traktat nie wszedł w życie.

  1. Historia dyplomacji polskiej pod red. Zbigniewa Wójcika, Warszawa 1982 t. II, s. 177.

Zobacz też

Bibliografia