Żabianka (województwo lubelskie): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
'''Żabianka''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo lubelskie|województwie lubelskim]], w [[powiat rycki|powiecie ryckim]], w [[Ułęż (gmina)|gminie Ułęż]]. |
'''Żabianka''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo lubelskie|województwie lubelskim]], w [[powiat rycki|powiecie ryckim]], w [[Ułęż (gmina)|gminie Ułęż]]. |
||
We wsi znajduje się najstarszy [[zabytek]] w całej [[gmina|gminie]] - kościół parafialny [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żabiance|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]]. Pierwotny kościół zbudował w [[1570]] Łukasz Lędzki. Pięć lat później przeniesiono do Żabianki parafię z [[Drążgów|Drążgowa]], w związku z rozwijającym się tam [[Arianizm|ruchem ariańskim]]. Obecny kościół pochodzi z [[1745]] roku, a ufundował go starosta [[Stężyca|stężycki]] Feliks Bentkowski. Wybudowany został z drewna na podmurówce z kamienia. Jest to świątynia jednonawowa z transeptem, wzniesiona na planie krzyża łacińskiego. Posiada dwie kruchty, od zachodu i od południa, oraz zakrystie po północnej stronie, za ramieniem transeptu. W 1882 roku przeprowadzono generalny remont świątyni, w trakcie którego prawdopodobnie dobudowano wspomniane kruchty. Kolejne większe prace remontowe wykonano w latach 1975-76<ref>http://www.wkz.lublin.pl/images/stories/SKARBY%202014%20.pdf</ref>. |
We wsi znajduje się najstarszy [[zabytek]] w całej [[gmina|gminie]] - kościół parafialny [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żabiance|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]]. Pierwotny kościół zbudował w [[1570]] Łukasz Lędzki. Pięć lat później przeniesiono do Żabianki parafię z [[Drążgów|Drążgowa]], w związku z rozwijającym się tam [[Arianizm|ruchem ariańskim]]. Obecny kościół pochodzi z [[1745]] roku, a ufundował go starosta [[Stężyca|stężycki]] Feliks Bentkowski. Wybudowany został z drewna na podmurówce z kamienia. Jest to świątynia jednonawowa z transeptem, wzniesiona na planie krzyża łacińskiego. Posiada dwie kruchty, od zachodu i od południa, oraz zakrystie po północnej stronie, za ramieniem transeptu. W 1882 roku przeprowadzono generalny remont świątyni, w trakcie którego prawdopodobnie dobudowano wspomniane kruchty. Kolejne większe prace remontowe wykonano w latach 1975-76. W krypcie pod kościołem pochowano m.in. przedstawicieli rodzin Rostworowskich i Bentkowskich<ref>http://www.wkz.lublin.pl/images/stories/SKARBY%202014%20.pdf</ref>. |
||
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[Województwo lubelskie (1975–1998)|województwa lubelskiego]]. |
[[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|W latach 1975–1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[Województwo lubelskie (1975–1998)|województwa lubelskiego]]. |
Wersja z 18:05, 10 sie 2016
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Kościół w Żabiance | |
Państwo | lubelskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
134 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 81 |
Kod pocztowy |
08-504 Ułęż |
Tablice rejestracyjne |
LRY |
SIMC |
0392448 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Żabianka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie ryckim, w gminie Ułęż.
We wsi znajduje się najstarszy zabytek w całej gminie - kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pierwotny kościół zbudował w 1570 Łukasz Lędzki. Pięć lat później przeniesiono do Żabianki parafię z Drążgowa, w związku z rozwijającym się tam ruchem ariańskim. Obecny kościół pochodzi z 1745 roku, a ufundował go starosta stężycki Feliks Bentkowski. Wybudowany został z drewna na podmurówce z kamienia. Jest to świątynia jednonawowa z transeptem, wzniesiona na planie krzyża łacińskiego. Posiada dwie kruchty, od zachodu i od południa, oraz zakrystie po północnej stronie, za ramieniem transeptu. W 1882 roku przeprowadzono generalny remont świątyni, w trakcie którego prawdopodobnie dobudowano wspomniane kruchty. Kolejne większe prace remontowe wykonano w latach 1975-76. W krypcie pod kościołem pochowano m.in. przedstawicieli rodzin Rostworowskich i Bentkowskich[1].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.