Pracze Widawskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Komunikacja miejska: Usunięcie linii 246, która przestała kursować przez osiedle |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Wroclaw-PraczeWidawskie-kosciolSwAnny.jpg|250px|thumb|kościół św. Anny]] |
[[Plik:Wroclaw-PraczeWidawskie-kosciolSwAnny.jpg|250px|thumb|kościół św. Anny]] |
||
[[Plik:Wroclaw-PraczeWidawskie-dom-opieki.jpg|250px|thumb|dom pomocy społecznej]] |
[[Plik:Wroclaw-PraczeWidawskie-dom-opieki.jpg|250px|thumb|dom pomocy społecznej]] |
||
'''Pracze Widawskie''' – osiedle na północnym skraju [[Wrocław]]ia, w dzielnicy [[Psie Pole (dzielnica Wrocławia)|Psie Pole]]. Dawna wieś [[owalnica]] (w obrębie dzisiejszych ulic Dekarskiej, Zduńskiej i Kaletniczej), służebna osada książęca z własną komorą celną, |
'''Pracze Widawskie''' – osiedle na północnym skraju [[Wrocław]]ia, w dzielnicy [[Psie Pole (dzielnica Wrocławia)|Psie Pole]]. Dawna wieś [[owalnica]] (w obrębie dzisiejszych ulic Dekarskiej, Zduńskiej i Kaletniczej), służebna osada książęca z własną komorą celną. |
||
== Historia == |
|||
W 1266 roku Władysław, książę regent Wrocławia i arcybiskup elekt Salzburga, nadał Pracze („hereditas nostra in villa Pracz iuxta Widauia”) w zamian za zasługi magistrowi Milonowi. Wzmiankowana w [[1266]] jako ''Pratche'' (w [[1298]] i [[1348]] – ''Pracz''). [[Lokacja (historia)|Lokowana]] była na [[prawo niemieckie|prawie niemieckim]]. W [[1348]] istniał tu już kościół pod wezwaniem św. Anny, ufundowany przez rycerza Henryka z Kałowa (wzmiankowanego po [[łac.|łacinie]] jako ''Henricus de Cal''). Wzmiankowany także w dokumentach z lat 1342, 1344 i 1345 jako „Henricus Calow de Pracz”. Tutejsze [[sołectwo]] (oraz znajdujące się we wsi [[młyn zbożowy|młyn]], [[karczma]] i [[folwark]]) wzmiankowane było po raz pierwszy w [[1353]] roku. W [[1649]] wybudowano tu dwór, rozbudowany w [[1914]] (nie zachował się po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]), a w [[lata 30. XIX wieku|latach 30. XIX wieku]] – [[cegielnia|cegielnię]]. |
|||
Położona nad [[Widawa (rzeka)|rzeką Widawą]] ([[język niemiecki|niem]]. ''Weide''), występowała także pod nazwami ''Protch an der Weide'', ''Protch Weide'' i ''Weide-West''. |
Położona nad [[Widawa (rzeka)|rzeką Widawą]] ([[język niemiecki|niem]]. ''Weide''), występowała także pod nazwami ''Protch an der Weide'', ''Protch Weide'' i ''Weide-West''. |
||
| Linia 8: | Linia 11: | ||
Wieś przyłączona do Wrocławia w [[1973]]; obecnie osiedle Pracze Widawskie traktowane są – na potrzeby administracyjne – wspólnie z większym od nich osiedlem [[Widawa (Wrocław)|Widawa]], liczą wspólnie ok. 1,3 tys. mieszkańców. |
Wieś przyłączona do Wrocławia w [[1973]]; obecnie osiedle Pracze Widawskie traktowane są – na potrzeby administracyjne – wspólnie z większym od nich osiedlem [[Widawa (Wrocław)|Widawa]], liczą wspólnie ok. 1,3 tys. mieszkańców. |
||
== Zabytki == |
|||
* Kościół św. Anny - prezbiterium przypuszczalni zbudowano w średniowieczu i przebudowano w XVII wieku. Nawę zbudowano około roku 1800, w miejscu wcześniejszej szkieletowej. |
|||
* Ruiny dworu z XVII wieku z dwoma „portykami” z 1914 roku. Do 1945 roku było to było to trójskrzydłowe założenie ustawione w podkowę. Początkowo otwarte dziedzińcem ku północy i zamknięte w 1914 r. Dwór miał trzy cylindryczne wieżyczki na narożnikach (od południa i wschodu) i wejście główne od południa. |
|||
== Komunikacja miejska == |
== Komunikacja miejska == |
||
Wersja z 12:33, 21 lut 2018
Pracze Widawskie – osiedle na północnym skraju Wrocławia, w dzielnicy Psie Pole. Dawna wieś owalnica (w obrębie dzisiejszych ulic Dekarskiej, Zduńskiej i Kaletniczej), służebna osada książęca z własną komorą celną.
Historia
W 1266 roku Władysław, książę regent Wrocławia i arcybiskup elekt Salzburga, nadał Pracze („hereditas nostra in villa Pracz iuxta Widauia”) w zamian za zasługi magistrowi Milonowi. Wzmiankowana w 1266 jako Pratche (w 1298 i 1348 – Pracz). Lokowana była na prawie niemieckim. W 1348 istniał tu już kościół pod wezwaniem św. Anny, ufundowany przez rycerza Henryka z Kałowa (wzmiankowanego po łacinie jako Henricus de Cal). Wzmiankowany także w dokumentach z lat 1342, 1344 i 1345 jako „Henricus Calow de Pracz”. Tutejsze sołectwo (oraz znajdujące się we wsi młyn, karczma i folwark) wzmiankowane było po raz pierwszy w 1353 roku. W 1649 wybudowano tu dwór, rozbudowany w 1914 (nie zachował się po II wojnie światowej), a w latach 30. XIX wieku – cegielnię.
Położona nad rzeką Widawą (niem. Weide), występowała także pod nazwami Protch an der Weide, Protch Weide i Weide-West.
W roku 1795 w 35 domach mieszkało tu 189 osób, a w 1913 liczba mieszkańców wynosiła 550. W latach 20. XX wieku w Praczach Widawskich wybudowano szpital, funkcjonujący do dziś jako dom pomocy społecznej.
Wieś przyłączona do Wrocławia w 1973; obecnie osiedle Pracze Widawskie traktowane są – na potrzeby administracyjne – wspólnie z większym od nich osiedlem Widawa, liczą wspólnie ok. 1,3 tys. mieszkańców.
Zabytki
- Kościół św. Anny - prezbiterium przypuszczalni zbudowano w średniowieczu i przebudowano w XVII wieku. Nawę zbudowano około roku 1800, w miejscu wcześniejszej szkieletowej.
- Ruiny dworu z XVII wieku z dwoma „portykami” z 1914 roku. Do 1945 roku było to było to trójskrzydłowe założenie ustawione w podkowę. Początkowo otwarte dziedzińcem ku północy i zamknięte w 1914 r. Dwór miał trzy cylindryczne wieżyczki na narożnikach (od południa i wschodu) i wejście główne od południa.
Komunikacja miejska
- 108 (Dworzec Nadodrze – Pracze Widawskie; kursy co pół godziny w szczycie, co godzinę poza szczytem)
Bibliografia
- Zygmunt Antkowiak, Kościoły Wrocławia, Wrocław 1991
- Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000