Przejdź do zawartości

Zofia Zielińska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr techn.
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Wybrane publikacje: drobne merytoryczne
Linia 25: Linia 25:


== Wybrane publikacje ==
== Wybrane publikacje ==
* ''Walka "Familii" o reformę Rzeczypospolitej 1743–1752'' (1983)
* [http://otworzksiazke.pl/ksiazka/walka_familii_o_reforme_rzeczypospolitej_1743-1752/ Walka "Familii" o reformę Rzeczypospolitej 1743-1752], Warszawa (1983)
* ''Ostatnie lata Pierwszej Rzeczypospolitej'' (1986)
* ''Ostatnie lata Pierwszej Rzeczypospolitej'' (1986)
* ''Republikanizm spod znaku buławy : publicystyka Seweryna Rzewuskiego z lat 1788–1790: rozprawa habilitacyjna'' (1988)
* ''Republikanizm spod znaku buławy : publicystyka Seweryna Rzewuskiego z lat 1788–1790: rozprawa habilitacyjna'' (1988)

Wersja z 13:29, 5 cze 2018

Zofia Zielińska
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1944
Lwów

Zawód, zajęcie

historyk

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

rektor Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin im. Błogosławionego Edmunda Bojanowskiego w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zofia Zielińska (ur. 8 kwietnia 1944 we Lwowie[1]) – polska historyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki m.in. Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

W 1968 ukończyła studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Na tej samej uczelni uzyskiwała stopnie naukowe doktora (1977) i doktora habilitowanego (1989). W 2002 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych. Od 1968 związana zawodowo z Instytutem Historycznym UW, gdzie w 1993 objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1990–1993 zajmowała stanowisko wicedyrektora tej instytucji. Pełniła także funkcję kierownika Zakładu Historii Nowożytnej. Była rektorem Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin im. Błogosławionego Edmunda Bojanowskiego w Warszawie. W pracy naukowej specjalizuje się w zagadnieniach historii Polski XVIII wieku.

W 2010 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. Jest członkinią kapituły Nagrody im. Jacka Maziarskiego[3].

Wybrane publikacje

  • Walka "Familii" o reformę Rzeczypospolitej 1743-1752, Warszawa (1983)
  • Ostatnie lata Pierwszej Rzeczypospolitej (1986)
  • Republikanizm spod znaku buławy : publicystyka Seweryna Rzewuskiego z lat 1788–1790: rozprawa habilitacyjna (1988)
  • Kołłątaj i orientacja pruska u progu Sejmu Czteroletniego (1991)
  • "O sukcesyi tronu w Polszcze" 1787–1790 (1991)
  • Studia z dziejów stosunków polsko-rosyjskich w XVIII wieku (2001)
  • Polska w okowach "systemu północnego" 1763–1766 (2012)[4]

Przypisy

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 340.
  2. M.P. z 2011 r. nr 11, poz. 115
  3. Nagroda im. Jacka Maziarskiego. jacekmaziarski.org. [dostęp 2016-05-29].
  4. Wykaz publikacji w katalologu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2012-09-23].

Bibliografia