Dom Perkuna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Budynek infobox}}
Konarski (dyskusja | edycje)
merytoryczne, źródła/przypisy, drobne merytoryczne
Linia 10: Linia 10:
|typ budynku = [[Kamienica (architektura)|Kamienica]]
|typ budynku = [[Kamienica (architektura)|Kamienica]]
|styl architektoniczny = [[Architektura gotycka|gotyk]]
|styl architektoniczny = [[Architektura gotycka|gotyk]]
|architekt =
|architekt = Michał Enkinger z Gdańska (?)
|inwestor =
|inwestor = miasto Gdańsk
|wysokość całkowita =
|wysokość całkowita =
|wysokość do dachu =
|wysokość do dachu =
Linia 30: Linia 30:
|www =
|www =
}}
}}
'''Dom Perkuna''' – [[Kamienica (architektura)|kamienica]] kupiecka zbudowana w [[Kowno|Kownie]] w [[Styl architektoniczny|stylu]] [[Architektura gotycka|gotyckim]] na przełomie XV i XVI wieku. Fundatorami byli prawdopodobnie kupcy [[Hanza|Hanzy]].
'''Dom Perkuna''' – [[Kamienica (architektura)|kamienica]] kupiecka zbudowana w [[Kowno|Kownie]] w [[Styl architektoniczny|stylu]] [[Architektura gotycka|gotyckim]] na przełomie XV i XVI wieku. Fundatorami byli prawdopodobnie kupcy z Gdańska, a budynek miał pełnić rolę Kantoru [[Hanza|Hanzy]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Wyborcza.pl |data dostępu = 2018-10-24 |opublikowany = trojmiasto.wyborcza.pl |url = http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/1,35612,8243427,Kronika_Dominika___nasz_kantor_w_Kownie.html}}</ref>. Przypuszczalnie projektantem budynku był gdańszczanin [[Michał Enkinger]]<ref name=":0" />. Sprawami Kantoru zawiadywał zarząd, na którego czele stali wybierani corocznie dwaj "starsi", zatwierdzani przez Radę Miasta Gdańska<ref name=":0" />.


W drugiej połowie XVI wieku kamienica została kupiona przez [[Jezuici|jezuitów]], którzy urządzili w nim w 1643 roku kaplicę. Po kasacji klasztoru w 1773 roku, budynek uległ dewastacji. W pierwszej połowie XIX wieku wyremontowany, mieściła się w nim szkoła i [[teatr]], do którego uczęszczał [[Adam Mickiewicz]]. Następnie ponownie zdewastowany, do czasu gdy (pod koniec XIX wieku) przeznaczono go na szkołę cerkiewną. W tym też czasie nazwano go dzisiejszą nazwą. Od 1928 roku ponownie własność jezuitów, którzy umieścili w nim internat.
W drugiej połowie XVI wieku kamienica została kupiona przez [[Jezuici|jezuitów]], którzy urządzili w nim w 1643 roku kaplicę. Po kasacji klasztoru w 1773 roku, budynek uległ dewastacji. W pierwszej połowie XIX wieku wyremontowany, mieściła się w nim szkoła i [[teatr]], do którego uczęszczał [[Adam Mickiewicz]]. Następnie ponownie zdewastowany, do czasu gdy (pod koniec XIX wieku) przeznaczono go na szkołę cerkiewną. W tym też czasie nazwano go dzisiejszą nazwą. Od 1928 roku ponownie własność jezuitów, którzy umieścili w nim internat.

Wersja z 12:44, 24 paź 2018

Dom Perkuna
Ilustracja
Gotycki "Dom Perkuna" w 2006 roku
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Kowno

Adres

ul. Aleksoto 6

Typ budynku

Kamienica

Styl architektoniczny

gotyk

Architekt

Michał Enkinger z Gdańska (?)

Inwestor

miasto Gdańsk

Kondygnacje

2

Rozpoczęcie budowy

XV/XVI wiek

Ważniejsze przebudowy

1966-1969

Pierwszy właściciel

kupcy Hanzy

Położenie na mapie Kowna
Mapa konturowa Kowna, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Perkuna”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Perkuna”
Ziemia54°53′44,002″N 23°53′11,000″E/54,895556 23,886389

Dom Perkunakamienica kupiecka zbudowana w Kownie w stylu gotyckim na przełomie XV i XVI wieku. Fundatorami byli prawdopodobnie kupcy z Gdańska, a budynek miał pełnić rolę Kantoru Hanzy[1]. Przypuszczalnie projektantem budynku był gdańszczanin Michał Enkinger[1]. Sprawami Kantoru zawiadywał zarząd, na którego czele stali wybierani corocznie dwaj "starsi", zatwierdzani przez Radę Miasta Gdańska[1].

W drugiej połowie XVI wieku kamienica została kupiona przez jezuitów, którzy urządzili w nim w 1643 roku kaplicę. Po kasacji klasztoru w 1773 roku, budynek uległ dewastacji. W pierwszej połowie XIX wieku wyremontowany, mieściła się w nim szkoła i teatr, do którego uczęszczał Adam Mickiewicz. Następnie ponownie zdewastowany, do czasu gdy (pod koniec XIX wieku) przeznaczono go na szkołę cerkiewną. W tym też czasie nazwano go dzisiejszą nazwą. Od 1928 roku ponownie własność jezuitów, którzy umieścili w nim internat.

Obecnie mieści się w nim muzeum Adama Mickiewicza.

W tym budynku urodził się polski historyk (jezuita) Wojciech Wijuk Kojałowicz (1609–1677).

Architektura

Późnogotycki szczyt w stylu gotyku "płomienistego" stylistycznie przypomina fasadę kościoła św. Anny w Wilnie.

Linki zewnętrzne

  1. a b c Wyborcza.pl [online], trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2018-10-24].