Przejdź do zawartości

Stary Żagań: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Zabytki: Merytoryczne na podstawie Katalogu Świechowskiego
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Nazwa: Merytoryczne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 34: Linia 34:


== Nazwa ==
== Nazwa ==
W 1295 r. w kronice łacińskiej ''[[Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis]]'' ([[Język polski|pol.]] ''Księga uposażeń [[Archidiecezja wrocławska|biskupstwa wrocławskiego]]'') miejscowość wymieniona jest jako Antiquum Zaganum<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Markgraf | imię = H. | nazwisko2 = Schulte | imię2 = J. W. | tytuł = Codex Diplomaticus Silesiae | url = http://www.dokumentyslaska.pl/cds%2014/liber.html | miejsce = Breslau | rok = 1889 | rozdział = Registrum Wratislaviense | tom = XIV | tytuł tomu = Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis | język = la | data dostępu = 2013-02-02}}</ref>.
W 1284 wzmiankowany kościół capella sti Vincencii in villa que dictur Antiqus Zagan. W 1295 r. w kronice łacińskiej ''[[Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis]]'' ([[Język polski|pol.]] ''Księga uposażeń [[Archidiecezja wrocławska|biskupstwa wrocławskiego]]'') miejscowość wymieniona jest jako Antiquum Zaganum<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Markgraf | imię = H. | nazwisko2 = Schulte | imię2 = J. W. | tytuł = Codex Diplomaticus Silesiae | url = http://www.dokumentyslaska.pl/cds%2014/liber.html | miejsce = Breslau | rok = 1889 | rozdział = Registrum Wratislaviense | tom = XIV | tytuł tomu = Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis | język = la | data dostępu = 2013-02-02}}</ref>.


9 września 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Stary Żagań<ref name="MP" />.
9 września 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Stary Żagań<ref name="MP" />.

Wersja z 21:15, 20 lip 2019

Stary Żagań
wieś
{{{alt zdjęcia}}}
Kościół NMP Królowej Polski
Państwo lubuskie
Powiat

żagański

Gmina

Żagań

Liczba ludności (2006)

180

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

68-111[1]

Tablice rejestracyjne

FZG

SIMC

0917827

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: lubuskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Stary Żagań (niem. Altkirch[2]) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Żagań, przy drodze wojewódzkiej nr 295.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.

Nazwa

W 1284 wzmiankowany kościół capella sti Vincencii in villa que dictur Antiqus Zagan. W 1295 r. w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) miejscowość wymieniona jest jako Antiquum Zaganum[3].

9 września 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Stary Żagań[2].

Części wsi

Integralne części wsi Stary Żagań[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0917833 Puszczyków część wsi

Zabytki

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[6]:

  • kościół parafialny pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, romański z połowy XII wieku (na co wskazuje wezwanie św. Wincentego) i XIII wieku. Zbudowany w ośrodku kasztelańskim. Przebudowany w XV-XIX wieku. Wtedy poszerzono otwory okienne. Murowany z kamienia łamanego i orientowany. Pierwotnie jednonawowy z półkolistą apsydą od wschodu. Sklepienie absydy przypuszczalnie z XVI wieku.

Zobacz też


Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
  2. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 września 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 124, poz. 778).
  3. Registrum Wratislaviense. W: H. Markgraf, J. W. Schulte: Codex Diplomaticus Silesiae. T. XIV: Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis. Breslau: 1889. [dostęp 2013-02-02]. (łac.).
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 124. [dostęp 8.3.13].