Pałac Mirów w Książu Wielkim: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kod mapy |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Pałac Mirów''' – |
'''Pałac Mirów''' – rezydencja Myszkowskich zbudowana w XVI wieku w [[Książ Wielki|Książu Wielkim]] i częściowo nadbudowana w XIX wieku. Obecnie mieszcząca Zespół Szkół im. Wincentego Witosa oraz Zespół Szkół Rolniczych. |
||
=== Pałac renesansowy === |
|||
Rezydencja pałacowa rodziny [[Myszkowscy herbu Jastrzębiec|Myszkowskich]]. Został zaprojektowany i zbudowany w latach 1585-1595 przez [[Santi Gucci|Santiego Gucciego]] na zlecenie biskupa krakowskiego [[Piotr Myszkowski (biskup)|Piotra Myszkowskiego]]. Na początku XVIII w. zamek przeszedł w posiadanie rodu [[Wielopolscy|Wielopolskich]] i został przebudowany w [[Architektura baroku|barokowym stylu]]. |
|||
Pałac został zaprojektowany i zbudowany w latach 1585-1595 przez [[Santi Gucci|Santiego Gucciego]] na zlecenie biskupa krakowskiego [[Piotr Myszkowski (biskup)|Piotra Myszkowskiego]] oraz jego bratanka i spadkobiercy Piotra, późniejszego kasztelana wojnickiego<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = zespół pałacowy, Książ Wielki - Zabytek.pl |data dostępu = 2020-02-21 |opublikowany = zabytek.pl |url = https://zabytek.pl/pl/obiekty/ksiaz-wielki-zespol-palacowy |język = pl}}</ref>. Pałac zbudowano na planie prostokąta z ryzalitami na osi obu elewacji. Założenie oparto na osi wytyczonej na linii wschód-zachód, której centralnym elementem jest pałac. Pałac zbudowano na wzniesieniu z parą dekoracyjnych bastionów na zachodnich narożnikach. Od zachodu na zboczu w kierunku miasta, ukształtowano nieistniejący już geometryczny ogród z układem tarasów. |
|||
Od 1601 roku istniała Ordynacja Pińczowska i pałac „Na Mirowie” pełnił funkcję jednej z jej głównych siedzib. W roku 1729 pałac przeszedł w ręce rodziny Wielopolskich. |
|||
⚫ | |||
=== Przebudowy w XIX wieku === |
|||
Do XVII wieku pałac był zwieńczony dachem ze szczytami, podobnym do istniejącego do dzisiaj nad pawilonami. W 1809 roku doszło do przebudowy na zlecenie Franciszka Wielopolskiego, którą wykonał architekt Józef Lebroni usuwając renesansowe szczyty. W latach 1841-1846 doszło do poważnej zmiany architektonicznej polegającej na nadbudowie centralnego ryzalitu o trzecie piętro w stylu berlińskiego neogotyku<ref name=":0" />. Był to jedyny zrealizowany element przebudowy z projektu opracowanego przez Fryderyka Augusta Stülera<ref name=":0" />. |
|||
Pałac był zamieszkany do 1945 r. Po 1949 r. został wyremontowany po zniszczeniach wojennych i od tego czasu jest użytkowany na cele szkolne. |
|||
⚫ | |||
Plik:Pałac w Książu Wielkim (1).JPG |
|||
</gallery><br /> |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
|||
* Madejski E, Brzezińska W., Madejska-Tkaczyk S., Madejski L., ''Dzieje Książa Wielkiego do 2004 r.,'' Książ Wielki 2011 |
|||
* ''Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska,'' Warszawa 2016 |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 16:07, 21 lut 2020
![]() | |
![]() Pałac od strony zachodniej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Wincentego Witosa 10 |
Typ budynku |
Pałac |
Architekt | |
Ukończenie budowy |
1585-1595 |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie gminy Książ Wielki ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu miechowskiego ![]() | |
![]() |
Pałac Mirów – rezydencja Myszkowskich zbudowana w XVI wieku w Książu Wielkim i częściowo nadbudowana w XIX wieku. Obecnie mieszcząca Zespół Szkół im. Wincentego Witosa oraz Zespół Szkół Rolniczych.
Pałac renesansowy
Pałac został zaprojektowany i zbudowany w latach 1585-1595 przez Santiego Gucciego na zlecenie biskupa krakowskiego Piotra Myszkowskiego oraz jego bratanka i spadkobiercy Piotra, późniejszego kasztelana wojnickiego[2]. Pałac zbudowano na planie prostokąta z ryzalitami na osi obu elewacji. Założenie oparto na osi wytyczonej na linii wschód-zachód, której centralnym elementem jest pałac. Pałac zbudowano na wzniesieniu z parą dekoracyjnych bastionów na zachodnich narożnikach. Od zachodu na zboczu w kierunku miasta, ukształtowano nieistniejący już geometryczny ogród z układem tarasów.
Od 1601 roku istniała Ordynacja Pińczowska i pałac „Na Mirowie” pełnił funkcję jednej z jej głównych siedzib. W roku 1729 pałac przeszedł w ręce rodziny Wielopolskich.
Przebudowy w XIX wieku
Do XVII wieku pałac był zwieńczony dachem ze szczytami, podobnym do istniejącego do dzisiaj nad pawilonami. W 1809 roku doszło do przebudowy na zlecenie Franciszka Wielopolskiego, którą wykonał architekt Józef Lebroni usuwając renesansowe szczyty. W latach 1841-1846 doszło do poważnej zmiany architektonicznej polegającej na nadbudowie centralnego ryzalitu o trzecie piętro w stylu berlińskiego neogotyku[2]. Był to jedyny zrealizowany element przebudowy z projektu opracowanego przez Fryderyka Augusta Stülera[2].
Pałac był zamieszkany do 1945 r. Po 1949 r. został wyremontowany po zniszczeniach wojennych i od tego czasu jest użytkowany na cele szkolne.
Pałac jest jednym z zabytków objętych programem "Szlak Renesansu w Małopolsce", realizowanym przez Stowarzyszenie Willa Decjusza.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024, s. 98 [dostęp 2011-06-11] .
- ↑ a b c zespół pałacowy, Książ Wielki - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2020-02-21] (pol.).
Bibliografia
- Madejski E, Brzezińska W., Madejska-Tkaczyk S., Madejski L., Dzieje Książa Wielkiego do 2004 r., Książ Wielki 2011
- Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska, Warszawa 2016