Piotr Jacek Flatau: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
dodanie kategorii
WP:SK+ToS+Bn+mSI, drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 15: Linia 15:
|aktywność zawodowa =
|aktywność zawodowa =
|almamater = [[Uniwersytet Warszawski]]
|almamater = [[Uniwersytet Warszawski]]
|specjalność = fizyka teoretyczna, fizyka atmosfery, oceanografia, promieniowanie w atmosferze, mikrofizyka chmur
|specjalność = [[fizyka teoretyczna]], [[fizyka atmosfery]], [[oceanografia]], promieniowanie w atmosferze, [[mikrofizyka chmur]]
|jakich nauk = fizycznych
|jakich nauk = fizycznych
|stopień lub tytuł naukowy = profesor
|stopień lub tytuł naukowy = profesor
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


'''Piotr Jacek Flatau''' (ur. [[1953]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = |tytuł = Piotr Jacek Flatau |data = |data dostępu = 2020-05-06 |praca = Członkowie Polskiej Akademii Nauk |opublikowany = PAN |url = http://czlonkowie.pan.pl/czlonkowie/sites/WynikiWyszukiwania.html?s=Piotr+Jacek+Flatau}}</ref>) – polsko-amerykański profesor [[Nauki fizyczne|nauk fizycznych]]<ref name=":1">{{Ludzie nauki|79269|osoba=Piotr Jacek Flatau|data dostępu=2020-05-06}}</ref>. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu [[Fizyka atmosfery|fizyki atmosfery]], [[Oceanografia|oceanografii]], [[Promieniowanie|promieniowania]] w [[Atmosfera|atmosferze]], a także [[Mikrofizyka chmur|mikrofizyki chmur]]<ref name=":1" />. Od 2017 roku członek zagraniczny [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]] (Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi)<ref name=":0" />. Konsultant [[NASA]], członek Optical Society of America<ref name=":1" />, profesor i wykładowca na Wydziale Atmosfery i Oceanografii Fizycznej [[Uniwersytet Kalifornijski w San Diego|Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego]]<ref name=":0" />.
'''Piotr Jacek Flatau''' (ur. [[1953]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = |tytuł = Piotr Jacek Flatau |data = |data dostępu = 2020-05-06 |praca = Członkowie Polskiej Akademii Nauk |opublikowany = PAN |url = http://czlonkowie.pan.pl/czlonkowie/sites/WynikiWyszukiwania.html?s=Piotr+Jacek+Flatau}}</ref>) – polsko-amerykański profesor [[Nauki fizyczne|nauk fizycznych]]<ref name=":1">{{Ludzie nauki|79269|osoba=Piotr Jacek Flatau|data dostępu=2020-05-06}}</ref>. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu [[Fizyka atmosfery|fizyki atmosfery]], [[Oceanografia|oceanografii]], [[Promieniowanie|promieniowania]] w [[Atmosfera|atmosferze]], a także [[Mikrofizyka chmur|mikrofizyki chmur]]<ref name=":1" />. Od 2017 roku członek zagraniczny [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]] (Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi)<ref name=":0" />, konsultant [[NASA]], członek Optical Society of America<ref name=":1" />, profesor i wykładowca na Wydziale Atmosfery i Oceanografii Fizycznej [[Uniwersytet Kalifornijski w San Diego|Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego]]<ref name=":0" />.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Absolwent [[VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie|VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie]] (1972)<ref>{{Cytuj stronę | url = https://web.archive.org/web/20121026214203/http://www.wne.uw.edu.pl/historia_reytana/absolwenci_roczniki/1972.html | tytuł = Absolwenci Reytana 1972| autor = Wojciech Rylski |opublikowany = wne.uw.edu.pl|data dostępu = 2022-05-30}}</ref>. Tytuł [[Magister|magistra]] w dziedzinie fizyki teoretycznej uzyskał na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]<ref name=":1" />. W 1992 [[Doktor (stopień naukowy)|doktoryzował się]] z fizyki atmosfery na [[Uniwersytet Stanu Kolorado|Uniwersytecie Stanu Kolorado]]<ref name=":1" /> na podstawie rozprawy zatytułowanej ''Scattering by irregular particles in anomalous diffraction and discrete dipole approximations''<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Scientific and Technical Aerospace Reports |data = 1993 |data dostępu = 2020-05-06 |wydawca = Scientific and Technical Information Branch, National Aeronautics and Space Administration |s = 3817 |url = https://books.google.pl/books?id=C4zvP9_D3WAC&pg=PA3817&lpg=PA3817&dq=piotr+jacek+flatau+phd+colorado&source=bl&ots=tA8ZJQopO5&sig=ACfU3U2SUAGSzCurjQ9A4vQtf2ow-p9efg&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiuzNaTkJ_pAhVLcZoKHWItALoQ6AEwAXoECAoQAQ#v=onepage&q=piotr%20jacek%20flatau%20phd%20colorado&f=false |język = en}}</ref>. W 2012 uzyskał [[Habilitacja|habilitację]] na [[Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego]], przygotowując autoreferat pt. ''Dokładne metody pojedynczego i wielokrotnego rozpraszania''<ref name=":1" />. [[Tytuł profesora]] nauk fizycznych otrzymał 2 grudnia 2016 na mocy postanowienia [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej]]<ref>{{Monitor Polski|2017|41}}</ref>.
Absolwent [[VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie|VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie]] (1972)<ref>{{Cytuj stronę |url = https://web.archive.org/web/20121026214203/http://www.wne.uw.edu.pl/historia_reytana/absolwenci_roczniki/1972.html |tytuł = Absolwenci Reytana 1972 |autor = Wojciech Rylski |opublikowany = wne.uw.edu.pl |data dostępu = 2022-05-30}}</ref>. Tytuł [[Magister|magistra]] w dziedzinie fizyki teoretycznej uzyskał na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]<ref name=":1" />. W 1992 [[Doktor (stopień naukowy)|doktoryzował się]] z fizyki atmosfery na [[Uniwersytet Stanu Kolorado|Uniwersytecie Stanu Kolorado]]<ref name=":1" /> na podstawie rozprawy zatytułowanej ''Scattering by irregular particles in anomalous diffraction and discrete dipole approximations''<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Scientific and Technical Aerospace Reports |data = 1993 |data dostępu = 2020-05-06 |wydawca = Scientific and Technical Information Branch, National Aeronautics and Space Administration |s = 3817 |url = https://books.google.pl/books?id=C4zvP9_D3WAC&pg=PA3817&lpg=PA3817&dq=piotr+jacek+flatau+phd+colorado&source=bl&ots=tA8ZJQopO5&sig=ACfU3U2SUAGSzCurjQ9A4vQtf2ow-p9efg&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiuzNaTkJ_pAhVLcZoKHWItALoQ6AEwAXoECAoQAQ#v=onepage&q=piotr%20jacek%20flatau%20phd%20colorado&f=false |język = en}}</ref>. W 2012 uzyskał [[Habilitacja|habilitację]] na [[Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego]], przygotowując autoreferat pt. ''Dokładne metody pojedynczego i wielokrotnego rozpraszania''<ref name=":1" />. [[Tytuł profesora]] nauk fizycznych otrzymał 2 grudnia 2016 na mocy postanowienia [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej]]<ref>{{Monitor Polski|2017|41}}.</ref>.


== Rodzina i działalność historyczna ==
== Rodzina i działalność historyczna ==
Wnuk neurologa [[Edward Flatau|Edwarda Flataua]], syn lekarki [[Joanna Flatau|Joanny Flatau]]<ref name="Lewera">{{Cytuj pismo |nazwisko = Lewera|imię = Dariusz |autor link = |tytuł = Edward Flatau – współtwórca światowej neurologii|czasopismo = Polski Przegląd Neurologiczny|wolumin = 15 (4)|strony = 249|data = 2019|wydawca = Via Medica|miejsce = Gdańsk|issn = 1734-5251|doi = 10.5603/PPN.2019.0039|url = https://journals.viamedica.pl/polski_przeglad_neurologiczny/article/download/PPN.2019.0039/50095| data dostępu = 2022-06-18}}</ref>. Opublikował dwie książki poświęcone dziejom swojej rodziny: ''Edward Flatau i jego kometa'' (2018) (współautorzy Ulrike Eisenberg i Filip Marcinowski)<ref name="Lewera" /> oraz ''Edward Flatau i jego dwie córki: wydanie z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej na Śniadeckich 8, 16 września 2021'', 2021)<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.worldcat.org/title/edward-flatau-i-jego-dwie-crki-wydanie-z-okazji-odsonicia-tablicy-pamitkowej-na-niadeckich-8-16-wrzenia-2021/oclc/1290799946&referer=brief_results| autor = Piotr J. Flatau|tytuł = ''Edward Flatau i jego dwie córki: wydanie z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej na Śniadeckich 8, 16 września 2021''|opublikowany = worldcat.org| data dostępu = 2022-06-18}}</ref>. Pisał również artykuły o historii VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana<ref>{{Cytuj stronę | autor = Piotr J. Flatau| tytuł = ''Dramat grecki w Reytanie w 1925 roku: czyli od Rady Opieki Moralnej do dziewczyn z Królowej Jadwigi''| url = https://figshare.com/articles/reytan1925g_pdf/4315667/1| data = 2016 | data dostępu = 2022-06-18}}</ref>.
Wnuk neurologa [[Edward Flatau|Edwarda Flataua]], syn lekarki [[Joanna Flatau|Joanny Flatau]]<ref name="Lewera">{{Cytuj pismo |nazwisko = Lewera |imię = Dariusz |autor link = |tytuł = Edward Flatau – współtwórca światowej neurologii |url = https://journals.viamedica.pl/polski_przeglad_neurologiczny/article/download/PPN.2019.0039/50095 |czasopismo = Polski Przegląd Neurologiczny |wolumin = 15 (4) |strony = 249 |data = 2019 |wydawca = Via Medica |miejsce = Gdańsk |issn = 1734-5251 |doi = 10.5603/PPN.2019.0039 |data dostępu = 2022-06-18}}</ref>. Opublikował dwie książki poświęcone dziejom swojej rodziny: ''Edward Flatau i jego kometa'' (2018) (współautorzy Ulrike Eisenberg i Filip Marcinowski)<ref name="Lewera" /> oraz ''Edward Flatau i jego dwie córki: wydanie z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej na Śniadeckich 8, 16 września 2021'', 2021)<!-- SPRAWDŹ TO MIEJSCE! (NIESPAROWANE NAWIASY OKRĄGŁE) --><ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.worldcat.org/title/edward-flatau-i-jego-dwie-crki-wydanie-z-okazji-odsonicia-tablicy-pamitkowej-na-niadeckich-8-16-wrzenia-2021/oclc/1290799946&referer=brief_results |tytuł = ''Edward Flatau i jego dwie córki: wydanie z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej na Śniadeckich 8, 16 września 2021'' |autor = Piotr J. Flatau |opublikowany = worldcat.org |data dostępu = 2022-06-18}}</ref>. Pisał również artykuły o historii VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana<ref>{{Cytuj stronę |url = https://figshare.com/articles/reytan1925g_pdf/4315667/1 |tytuł = ''Dramat grecki w Reytanie w 1925 roku: czyli od Rady Opieki Moralnej do dziewczyn z Królowej Jadwigi'' |autor = Piotr J. Flatau |data = 2016 |data dostępu = 2022-06-18}}</ref>.


== Publikacje w czasopismach ==
== Publikacje w czasopismach ==
Piotr Jacek Flatau jest autorem lub współautorem m.in. następujących publikacji naukowych w czasopismach:
Piotr Jacek Flatau jest autorem lub współautorem m.in. następujących publikacji naukowych w czasopismach:


* (1994): ''Discrete-Dipole Approximation For Scattering Calculations''<ref>{{Cytuj pismo |autor =Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau |tytuł = Discrete-Dipole Approximation For Scattering Calculations |czasopismo = Journal of the Optical Society of America A |data = 1994 |data dostępu = 2022-06-04 |issn = 1084-7529 |wolumin = 11 |numer = 4 |strony = 1491–1499 |doi = 10.1364/JOSAA.11.001491 |url = https://opg.optica.org/josaa/fulltext.cfm?uri=josaa-11-4-1491&id=709|język = en}}</ref>
* (1994): ''Discrete-Dipole Approximation For Scattering Calculations''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau |tytuł = Discrete-Dipole Approximation For Scattering Calculations |url = https://opg.optica.org/josaa/fulltext.cfm?uri=josaa-11-4-1491&id=709 |czasopismo = Journal of the Optical Society of America A |data = 1994 |issn = 1084-7529 |wolumin = 11 |numer = 4 |strony = 1491–1499 |doi = 10.1364/JOSAA.11.001491 |język = en |data dostępu = 2022-06-04}}</ref>
* (2007): ''An analysis of seasonal surface dust aerosol concentrations in the western US (2001–2004): Observations and model predictions''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Kelley C. Wells, Marcin Witek, Piotr Flatau, Sonia M. Kreidenweis, Douglas L. Westphal |tytuł = An analysis of seasonal surface dust aerosol concentrations in the western US (2001–2004): Observations and model predictions |czasopismo = Atmospheric Environment |data = 2007-10-01 |data dostępu = 2020-05-06 |issn = 1352-2310 |wolumin = 41 |numer = 31 |strony = 6585–6597 |doi = 10.1016/j.atmosenv.2007.04.034 |url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1352231007003688 |język = en}}</ref>
* (2007): ''An analysis of seasonal surface dust aerosol concentrations in the western US (2001–2004): Observations and model predictions''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Kelley C. Wells, Marcin Witek, Piotr Flatau, Sonia M. Kreidenweis, Douglas L. Westphal |tytuł = An analysis of seasonal surface dust aerosol concentrations in the western US (2001–2004): Observations and model predictions |url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1352231007003688 |czasopismo = Atmospheric Environment |data = 2007-10-01 |issn = 1352-2310 |wolumin = 41 |numer = 31 |strony = 6585–6597 |doi = 10.1016/j.atmosenv.2007.04.034 |język = en |data dostępu = 2020-05-06}}</ref>
* (2007): ''Modulation of the aerosol absorption and single-scattering albedo due to synoptic scale and sea breeze circulations: United Arab Emirates experiment perspective''<ref>{{Cytuj pismo |autor = J. Remiszewska, P.J. Flatau, K.M. Markowicz, E.A. Reid, J.S. Reid |tytuł = Modulation of the aerosol absorption and single-scattering albedo due to synoptic scale and sea breeze circulations: United Arab Emirates experiment perspective |czasopismo = Journal of Geophysical Research: Atmospheres |data = 2007 |data dostępu = 2020-05-06 |issn = 2156-2202 |wolumin = 112 |numer = D5 |doi = 10.1029/2006JD007139 |url = https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1029/2006JD007139 |język = en}}</ref>
* (2007): ''Modulation of the aerosol absorption and single-scattering albedo due to synoptic scale and sea breeze circulations: United Arab Emirates experiment perspective''<ref>{{Cytuj pismo |autor = J. Remiszewska, P.J. Flatau, K.M. Markowicz, E.A. Reid, J.S. Reid |tytuł = Modulation of the aerosol absorption and single-scattering albedo due to synoptic scale and sea breeze circulations: United Arab Emirates experiment perspective |url = https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1029/2006JD007139 |czasopismo = Journal of Geophysical Research: Atmospheres |data = 2007 |issn = 2156-2202 |wolumin = 112 |numer = D5 |doi = 10.1029/2006JD007139 |język = en |data dostępu = 2020-05-06}}</ref>
* (2008): ''On stable and explicit numerical methods for the advection–diffusion equation''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Marcin L. Witek, Joao Teixeira, Piotr J. Flatau |tytuł = On stable and explicit numerical methods for the advection–diffusion equation |czasopismo = Mathematics and Computers in Simulation |data = 2008-12-01 |data dostępu = 2020-05-06 |issn = 0378-4754 |wolumin = 79 |numer = 3 |strony = 561–570 |doi = 10.1016/j.matcom.2008.03.001 |url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378475408001250 |język = en}}</ref>
* (2008): ''On stable and explicit numerical methods for the advection–diffusion equation''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Marcin L. Witek, Joao Teixeira, Piotr J. Flatau |tytuł = On stable and explicit numerical methods for the advection–diffusion equation |url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378475408001250 |czasopismo = Mathematics and Computers in Simulation |data = 2008-12-01 |issn = 0378-4754 |wolumin = 79 |numer = 3 |strony = 561–570 |doi = 10.1016/j.matcom.2008.03.001 |język = en |data dostępu = 2020-05-06}}</ref>
* (2008): ''Observations and Modeling of the Surface Aerosol Radiative Forcing during UAE2''<ref>{{Cytuj pismo |autor = K.M. Markowicz, P.J. Flatau, J. Remiszewska, M. Witek, E.A. Reid |tytuł = Observations and Modeling of the Surface Aerosol Radiative Forcing during UAE2 |czasopismo = Journal of the Atmospheric Sciences |data = 2008-09-01 |data dostępu = 2020-05-06 |issn = 0022-4928 |wolumin = 65 |numer = 9 |strony = 2877–2891 |doi = 10.1175/2007JAS2555.1 |url = https://journals.ametsoc.org/doi/10.1175/2007JAS2555.1|język = en}}</ref>
* (2008): ''Observations and Modeling of the Surface Aerosol Radiative Forcing during UAE2''<ref>{{Cytuj pismo |autor = K.M. Markowicz, P.J. Flatau, J. Remiszewska, M. Witek, E.A. Reid |tytuł = Observations and Modeling of the Surface Aerosol Radiative Forcing during UAE2 |url = https://journals.ametsoc.org/doi/10.1175/2007JAS2555.1 |czasopismo = Journal of the Atmospheric Sciences |data = 2008-09-01 |issn = 0022-4928 |wolumin = 65 |numer = 9 |strony = 2877–2891 |doi = 10.1175/2007JAS2555.1 |język = en |data dostępu = 2020-05-06}}</ref>
* (2008): ''Discrete-dipole approximation for periodic targets: theory and tests''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau |tytuł = Discrete-dipole approximation for periodic targets: theory and tests |czasopismo = Journal of the Optical Society of America A |data = 2008 |data dostępu = 2022-06-04 |issn = 1084-7529 |wolumin = 25 |numer = 11 |strony = 2693–2703 |doi = 10.1364/JOSAA.25.002693 |url = https://opg.optica.org/josaa/abstract.cfm?uri=josaa-25-11-2693|język = en}}</ref>
* (2008): ''Discrete-dipole approximation for periodic targets: theory and tests''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau |tytuł = Discrete-dipole approximation for periodic targets: theory and tests |url = https://opg.optica.org/josaa/abstract.cfm?uri=josaa-25-11-2693 |czasopismo = Journal of the Optical Society of America A |data = 2008 |issn = 1084-7529 |wolumin = 25 |numer = 11 |strony = 2693–2703 |doi = 10.1364/JOSAA.25.002693 |język = en |data dostępu = 2022-06-04}}</ref>
* (2013): ''User guide for the discrete dipole approximation code DDSCAT 7.3''<ref>{{Cytuj pismo |autor =Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau |tytuł = User guide for the discrete dipole approximation code DDSCAT 7.3 |czasopismo = arXiv preprint arXiv:1305.6497 |data = 26 maja 2013 |data dostępu = 2022-06-18 |url = https://arxiv.org/pdf/1305.6497.pdf|język = en}}</ref>
* (2013): ''User guide for the discrete dipole approximation code DDSCAT 7.3''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau |tytuł = User guide for the discrete dipole approximation code DDSCAT 7.3 |url = https://arxiv.org/pdf/1305.6497.pdf |czasopismo = arXiv preprint arXiv:1305.6497 |data = 26 maja 2013 |język = en |data dostępu = 2022-06-18}}</ref>
* (2017): ''Evidence for a Nimbostratus Uncinus in a Convectively Generated Mixed-Phase Stratiform Cloud Shield''<ref>{{Cytuj pismo |autor =Jerome M. Schmidt, Piotr J. Flatau, Paul R. Harasti |tytuł = Evidence for a Nimbostratus Uncinus in a Convectively Generated Mixed-Phase Stratiform Cloud Shield|czasopismo = Journal of the Atmospheric Sciences |data = 2017 |issn = 0022-4928 |wolumin = 74 |numer = 12 |strony = 4093–4116 |doi = 10.1175/JAS-D-17-0074.1 |url = https://journals.ametsoc.org/view/journals/atsc/74/12/jas-d-17-0074.1.xml|język = en|data dostępu = 2020-06-18}}</ref>
* (2017): ''Evidence for a Nimbostratus Uncinus in a Convectively Generated Mixed-Phase Stratiform Cloud Shield''<ref>{{Cytuj pismo |autor = Jerome M. Schmidt, Piotr J. Flatau, Paul R. Harasti |tytuł = Evidence for a Nimbostratus Uncinus in a Convectively Generated Mixed-Phase Stratiform Cloud Shield |url = https://journals.ametsoc.org/view/journals/atsc/74/12/jas-d-17-0074.1.xml |czasopismo = Journal of the Atmospheric Sciences |data = 2017 |issn = 0022-4928 |wolumin = 74 |numer = 12 |strony = 4093–4116 |doi = 10.1175/JAS-D-17-0074.1 |język = en |data dostępu = 2020-06-18}}</ref>


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 15:56, 10 sie 2022

Piotr Jacek Flatau
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data urodzenia

1953

profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka teoretyczna, fizyka atmosfery, oceanografia, promieniowanie w atmosferze, mikrofizyka chmur
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1992 – fizyka atmosfery
Uniwersytet Stanu Kolorado

Habilitacja

2012 – fizyka
Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki

Profesura

2 grudnia 2016

Polska Akademia Nauk
Status

czynny

Funkcja Jednostka PAN

członek zagraniczny
Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi

Piotr Jacek Flatau (ur. 1953[1]) – polsko-amerykański profesor nauk fizycznych[2]. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu fizyki atmosfery, oceanografii, promieniowania w atmosferze, a także mikrofizyki chmur[2]. Od 2017 roku członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk (Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi)[1], konsultant NASA, członek Optical Society of America[2], profesor i wykładowca na Wydziale Atmosfery i Oceanografii Fizycznej Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego[1].

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1972)[3]. Tytuł magistra w dziedzinie fizyki teoretycznej uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim[2]. W 1992 doktoryzował się z fizyki atmosfery na Uniwersytecie Stanu Kolorado[2] na podstawie rozprawy zatytułowanej Scattering by irregular particles in anomalous diffraction and discrete dipole approximations[4]. W 2012 uzyskał habilitację na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, przygotowując autoreferat pt. Dokładne metody pojedynczego i wielokrotnego rozpraszania[2]. Tytuł profesora nauk fizycznych otrzymał 2 grudnia 2016 na mocy postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej[5].

Rodzina i działalność historyczna

Wnuk neurologa Edwarda Flataua, syn lekarki Joanny Flatau[6]. Opublikował dwie książki poświęcone dziejom swojej rodziny: Edward Flatau i jego kometa (2018) (współautorzy Ulrike Eisenberg i Filip Marcinowski)[6] oraz Edward Flatau i jego dwie córki: wydanie z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej na Śniadeckich 8, 16 września 2021, 2021)[7]. Pisał również artykuły o historii VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana[8].

Publikacje w czasopismach

Piotr Jacek Flatau jest autorem lub współautorem m.in. następujących publikacji naukowych w czasopismach:

  • (1994): Discrete-Dipole Approximation For Scattering Calculations[9]
  • (2007): An analysis of seasonal surface dust aerosol concentrations in the western US (2001–2004): Observations and model predictions[10]
  • (2007): Modulation of the aerosol absorption and single-scattering albedo due to synoptic scale and sea breeze circulations: United Arab Emirates experiment perspective[11]
  • (2008): On stable and explicit numerical methods for the advection–diffusion equation[12]
  • (2008): Observations and Modeling of the Surface Aerosol Radiative Forcing during UAE2[13]
  • (2008): Discrete-dipole approximation for periodic targets: theory and tests[14]
  • (2013): User guide for the discrete dipole approximation code DDSCAT 7.3[15]
  • (2017): Evidence for a Nimbostratus Uncinus in a Convectively Generated Mixed-Phase Stratiform Cloud Shield[16]

Przypisy

  1. ↑ a b c Piotr Jacek Flatau, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2020-05-06].
  2. ↑ a b c d e f Piotr Jacek Flatau, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-06].
  3. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1972. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2022-05-30].
  4. ↑ Scientific and Technical Aerospace Reports, Scientific and Technical Information Branch, National Aeronautics and Space Administration, 1993, s. 3817 [dostęp 2020-05-06] (ang.).
  5. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 41.
  6. ↑ a b Dariusz Lewera. Edward Flatau – współtwórca światowej neurologii. „Polski Przegląd Neurologiczny”. 15 (4), s. 249, 2019. Gdańsk: Via Medica. DOI: 10.5603/PPN.2019.0039. ISSN 1734-5251. [dostęp 2022-06-18]. 
  7. ↑ Piotr J. Flatau: Edward Flatau i jego dwie córki: wydanie z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej na Śniadeckich 8, 16 września 2021. worldcat.org. [dostęp 2022-06-18].
  8. ↑ Piotr J. Flatau: Dramat grecki w Reytanie w 1925 roku: czyli od Rady Opieki Moralnej do dziewczyn z Królowej Jadwigi. 2016. [dostęp 2022-06-18].
  9. ↑ Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau. Discrete-Dipole Approximation For Scattering Calculations. „Journal of the Optical Society of America A”. 11 (4), s. 1491–1499, 1994. DOI: 10.1364/JOSAA.11.001491. ISSN 1084-7529. [dostęp 2022-06-04]. (ang.). 
  10. ↑ Kelley C. Wells, Marcin Witek, Piotr Flatau, Sonia M. Kreidenweis, Douglas L. Westphal. An analysis of seasonal surface dust aerosol concentrations in the western US (2001–2004): Observations and model predictions. „Atmospheric Environment”. 41 (31), s. 6585–6597, 2007-10-01. DOI: 10.1016/j.atmosenv.2007.04.034. ISSN 1352-2310. [dostęp 2020-05-06]. (ang.). 
  11. ↑ J. Remiszewska, P.J. Flatau, K.M. Markowicz, E.A. Reid, J.S. Reid. Modulation of the aerosol absorption and single-scattering albedo due to synoptic scale and sea breeze circulations: United Arab Emirates experiment perspective. „Journal of Geophysical Research: Atmospheres”. 112 (D5), 2007. DOI: 10.1029/2006JD007139. ISSN 2156-2202. [dostęp 2020-05-06]. (ang.). 
  12. ↑ Marcin L. Witek, Joao Teixeira, Piotr J. Flatau. On stable and explicit numerical methods for the advection–diffusion equation. „Mathematics and Computers in Simulation”. 79 (3), s. 561–570, 2008-12-01. DOI: 10.1016/j.matcom.2008.03.001. ISSN 0378-4754. [dostęp 2020-05-06]. (ang.). 
  13. ↑ K.M. Markowicz, P.J. Flatau, J. Remiszewska, M. Witek, E.A. Reid. Observations and Modeling of the Surface Aerosol Radiative Forcing during UAE2. „Journal of the Atmospheric Sciences”. 65 (9), s. 2877–2891, 2008-09-01. DOI: 10.1175/2007JAS2555.1. ISSN 0022-4928. [dostęp 2020-05-06]. (ang.). 
  14. ↑ Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau. Discrete-dipole approximation for periodic targets: theory and tests. „Journal of the Optical Society of America A”. 25 (11), s. 2693–2703, 2008. DOI: 10.1364/JOSAA.25.002693. ISSN 1084-7529. [dostęp 2022-06-04]. (ang.). 
  15. ↑ Bruce T. Draine, Piotr J. Flatau. User guide for the discrete dipole approximation code DDSCAT 7.3. „arXiv preprint arXiv:1305.6497”, 26 maja 2013. [dostęp 2022-06-18]. (ang.). 
  16. ↑ Jerome M. Schmidt, Piotr J. Flatau, Paul R. Harasti. Evidence for a Nimbostratus Uncinus in a Convectively Generated Mixed-Phase Stratiform Cloud Shield. „Journal of the Atmospheric Sciences”. 74 (12), s. 4093–4116, 2017. DOI: 10.1175/JAS-D-17-0074.1. ISSN 0022-4928. [dostęp 2020-06-18]. (ang.). 

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Jacek_Flatau&oldid=67806664”