Brygantyna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dod do nowej kat Brygantyny |
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa - Zmieniono link(i) Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
* [[olinowanie]] |
* [[olinowanie]] |
||
* [[omasztowanie]] |
* [[omasztowanie]] |
||
* [[przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa]]. |
* [[Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa|przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa]]. |
||
=== Bibliografia === |
=== Bibliografia === |
Wersja z 15:33, 26 mar 2010
Brygantyna inaczej szkunerbryg – historyczna klasa okrętów żaglowych, używanych w służbie czynnej od XVI do XIX wieku. Początkowo brygantyna posiadała zarówno żagle, jak i wiosła. Ze względu na szybkość i zwrotność była ulubionym okrętem piratów śródziemnomorskich, a nazwę swą zawdzięczała włoskiemu słowu "brigantino" (zbójecki).
Okręt ten, niewiele mniejszy niż bryg, w XVII i XVIII wieku używany był na Karaibach do ochrony portów i wybrzeży. Niekiedy też jako okręt eskortowy statków handlowych. Po brygu był najbardziej popularnym okrętem korsarzy i piratów.
Brygantyna – to również typ ożaglowania, posiadający dwa maszty, niosący na przednim maszcie ożaglowanie rejowe, a na tylnym ożaglowanie skośne.
Można powiedzieć, że jest połączeniem brygu (ożaglowanie rejowe) ze szkunerem (ożaglowanie skośne). Jeśli z tyłu dołożymy jeszcze jeden maszt, to otrzymamy bark (2 rejowe + 1 skośne) lub barkentynę (1 rejowe + 2 skośne). Maszty brygantyny to, w zależności od tego, który z nich jest wyższy: fokmaszt i grotmaszt (niższy, wyższy), lub grotmaszt i bezanmaszt (wyższy, niższy).
Znane brygantyny współczesne
- "Asgard II" – brygantyna irlandzka, pływająca od 1981 r.
- "Biegnąca po falach", "Smuga cienia"- największe polskie żaglowce śródlądowe
- "Kapitan Głowacki" – polska brygantyna, (ex kecz "Henryk Rutkowski")
- "Wilhelm Pieck" – niemiecka brygantyna zbudowana w 1951 r. w NRD
Zobacz też
Bibliografia
- PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9
Linki zewnętrzne
- schemat takielunku "Kapitana Głowackiego". [dostęp 31 października 2009].