Geomorfologia Poznania: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JDavid (dyskusja | edycje)
m kat.
JDavid (dyskusja | edycje)
treści zakwestionowane bez źródeł, inne uźródłowione w art. Poznań, nie w temacie art., WP:SK
Linia 13: Linia 13:
Na terenie miasta zaznaczają się również głębokie doliny dopływów Warty. Ogółem przez Poznań przepływa około 100 cieków wodnych o łącznej długości około 200 km z czego 15 km przypada na Wartę. Wszystkie są pozaklasowe
Na terenie miasta zaznaczają się również głębokie doliny dopływów Warty. Ogółem przez Poznań przepływa około 100 cieków wodnych o łącznej długości około 200 km z czego 15 km przypada na Wartę. Wszystkie są pozaklasowe


Na lewym brzegu biegną one wzdłuż osi NW–SE i są to, idąc od południa: [[Wirenka]], [[Strumień Junikowski]] (8,4 km w mieście), [[Bogdanka (dopływ Warty)|Bogdanka]] (9 km w mieście, jest to największy lewobrzeżny dopływ na terenie Poznania, w jej przedłużeniu znajduje się rynnowe [[Jezioro Kierskie]], a w samej dolinie zaporowe jezioro [[Rusałka (Poznań)|Rusałka]]) i Różany Potok. Na stokach doliny Bogdanki rozlokowały się dzielnice [[Sołacz (Poznań)|Sołacz]] i leżące poniżej Jeżyce, samo zaś dno doliny zajmują parki im. [[Adam Wodziczko|Adama Wodziczki]], Sołacki i kompleks leśny Woli.
Na lewym brzegu biegną one wzdłuż osi NW–SE i są to, idąc od południa: [[Wirenka]], [[Strumień Junikowski]] (8,4 km w mieście), [[Bogdanka (dopływ Warty)|Bogdanka]] (9 km w mieście, jest to największy lewobrzeżny dopływ na terenie Poznania, w jej przedłużeniu znajduje się rynnowe [[Jezioro Kierskie]], a w samej dolinie zaporowe jezioro [[Rusałka (Poznań)|Rusałka]]) i Różany Potok. Na stokach doliny Bogdanki rozlokowały się dzielnice [[Sołacz]] i leżące poniżej Jeżyce, samo zaś dno doliny zajmują parki im. [[Adam Wodziczko|Adama Wodziczki]], Sołacki i kompleks leśny Woli.


Na brzegu prawym przebieg dolin wytycza oś NE–SW, są one stosunkowo szerokie i silnie zabagnione lub zajęte przez jeziora (np. [[Cybina]] przepływa przez jez. Swarzędzkie) lecz w pobliżu ujścia silnie się zwężają i pogłębiają (Cybina wrzyna się w IV terasę na 12 m, a spadek wynosi do 10‰. Dopływami (od południa) są: Kopel, Cybina (9 km w mieście, największa z nich, w jej dolnym odcinku powstało zaporowe jezioro Maltańskie, powyżej którego dolinę zajmuje klin zieleni o charakterze parkowym i leśnym obejmujący między innymi [[Nowe Zoo w Poznaniu|Nowe ZOO]]), [[Główna (rzeka)|Główna]] (6 km w mieście), [[Głuszynka]] (7 km w mieście) oraz Struga Koźlanka.
Na brzegu prawym przebieg dolin wytycza oś NE–SW, są one stosunkowo szerokie i silnie zabagnione lub zajęte przez jeziora (np. [[Cybina]] przepływa przez jez. Swarzędzkie) lecz w pobliżu ujścia silnie się zwężają i pogłębiają (Cybina wrzyna się w IV terasę na 12 m, a spadek wynosi do 10‰. Dopływami (od południa) są: Kopel, Cybina (9 km w mieście, największa z nich, w jej dolnym odcinku powstało zaporowe jezioro Maltańskie, powyżej którego dolinę zajmuje klin zieleni o charakterze parkowym i leśnym obejmujący między innymi [[Nowe Zoo w Poznaniu|Nowe ZOO]]), [[Główna (rzeka)|Główna]] (6 km w mieście), [[Głuszynka]] (7 km w mieście) oraz Struga Koźlanka.
Linia 19: Linia 19:
Liczne dopływy i podział głównego nurtu Warty na wiele odnóg (do dziś zachowały się dwie obejmujące wyspę Ostrów Tumski, lecz kiedyś takie dzielnice jak: Piaski, Czartoria, Chwaliszewo czy Rybaki stanowiły osobne wyspy. Te zmiany zachodziły zarówno ze względu na naturalne procesy meandrowania rzeki, ale również, a nawet przede wszystkim wskutek prowadzonych prac hydrologicznych) tworzyły izolowane fragmenty wyższych teras tworząc tzw. "góry". Do dziś zachowała się góra Przemysła i wzgórze św. Wojciecha, a zniwelowano Muszą Górę (teren obecnego pl. Wolności) i górę św. Marcina (pozostałością po niej jest silne opadanie ulicy św. Marcin na wschód za kościołem i dużo słabsze na zachód).
Liczne dopływy i podział głównego nurtu Warty na wiele odnóg (do dziś zachowały się dwie obejmujące wyspę Ostrów Tumski, lecz kiedyś takie dzielnice jak: Piaski, Czartoria, Chwaliszewo czy Rybaki stanowiły osobne wyspy. Te zmiany zachodziły zarówno ze względu na naturalne procesy meandrowania rzeki, ale również, a nawet przede wszystkim wskutek prowadzonych prac hydrologicznych) tworzyły izolowane fragmenty wyższych teras tworząc tzw. "góry". Do dziś zachowała się góra Przemysła i wzgórze św. Wojciecha, a zniwelowano Muszą Górę (teren obecnego pl. Wolności) i górę św. Marcina (pozostałością po niej jest silne opadanie ulicy św. Marcin na wschód za kościołem i dużo słabsze na zachód).


=== Użytkowanie gruntów ===
=== Użytkowanie gruntów ===
* Tereny zabudowane zajmują 106,69 km² co stanowi 41% powierzchni miasta.
* {{fakt|Tereny zabudowane zajmują 106,69 km² co stanowi 41% powierzchni miasta|data=2010-04}}.
* Tereny zielone zajmują 72 km² co stanowi 27% powierzchni miasta. Z tej liczby 52% to lasy. Formują one cztery, wspomniane już wyżej, kliny zieleni: golęciński (w dolinie Bogdanki), cybiński (w dolinie Cybiny), naramowicki (w północnej części lewobrzeżnego Poznania, w dolinie Warty i Różanego Potoku) oraz dębiński (w południowej części miasta, na lewym brzegu Warty). W obrębie miasta znajdują się dwa rezerwaty oraz 20 obszarów przyrodniczo cennych.
* {{fakt|Tereny zielone zajmują 72 km² co stanowi 27% powierzchni miasta. Z tej liczby 52% to lasy.|data=2010-04}} Formują one cztery, wspomniane już wyżej, kliny zieleni: golęciński (w dolinie Bogdanki), cybiński (w dolinie Cybiny), naramowicki (w północnej części lewobrzeżnego Poznania, w dolinie Warty i Różanego Potoku) oraz dębiński (w południowej części miasta, na lewym brzegu Warty). W obrębie miasta znajdują się dwa rezerwaty oraz 20 obszarów przyrodniczo cennych.
* Grunty wykorzystywane rolniczo zajmują 57,6 km² co stanowi 21,6% powierzchni miasta. Są to grunty o IV – VI klasie.
* {{fakt|Grunty wykorzystywane rolniczo zajmują 57,6 km² co stanowi 21,6% powierzchni miasta. Są to grunty o IV – VI klasie.|data=2010-04}}


<!-- Przypisy -->
== Stosunki wodne ==
{{Źródła|sekcja|data=2009-06}}
Położenie Poznania miało swoje uzasadnienie w powyższych warunkach geograficznych, doliny Bogdanki oraz Cybiny i Głównej stanowiły najdogodniejszą drogę ze wschodu na zachód pozwalając łagodnie zejść na dno Warty, która w tym miejscu dzieląc się na wiele odnóg tworzyła bród. Wraz z rozwojem miasta niwelowano różnice wysokości względnych zasypując obniżenia terenu materiałem z wzniesień. Silnie zmieniono również sieć hydrograficzną miasta. Nie tylko zredukowano liczbę odnóg Warty, ale również zasypywano małe cieki, a niektóre jak dolny bieg Bogdanki, Segankę czy Wierzbak wprowadzono do miejskiej kanalizacji. Mimo to dna dolin tych dopływów nadal stanowią tak ważne kliny zieleni.

W Poznaniu znajduje się również niemal 200 zbiorników wodnych o zróżnicowanej wielkości (około 50 większych). Wśród nich jedynie Jezioro Maltańskie ma II [[klasy czystości wód|klasę czystości wód]].

Na lewym brzegu Warty:
[[Plik:Malta wodotrysk RB1.JPG|thumb|250px|[[Jezioro Maltańskie]]]]
[[Plik:Jezioro Rusalka Poznan.jpg|thumb|250px|Jezioro [[Rusałka (Poznań)|Rusałka]]]]

W dolinie Bogdanki znajdują się dwa największe zbiorniki naturalne:
* [[Jezioro Kierskie]] – 285 ha
* [[Jezioro Strzeszyńskie]] – 35 ha
W tej samej dolinie znajdują się również zbiorniki sztuczne:
* Stawy Strzeszyńskie – 37 ha
* jezioro [[Rusałka (Poznań)|Rusałka]] – 36,7 ha
* Stawy Sołackie – ok. 3,6 ha
W dolinie Strumienia Junikowskiego znajduje się 15 glinianek, z których największe są:
* Staw Rozlany – 11,7 ha
* Staw Baczkowski – 10,3 ha
* Staw Świerczewo – 6,7 ha
W północnej części lewobrzeżnego Poznania znajduje się naturalne Jezioro Umultowskie – 3 ha

Na prawym brzegu Warty:
<br />W dolinie Cybiny:
* [[Jezioro Maltańskie]] – 67,5 ha – największy sztuczny zbiornik wodny Poznania
* [[Kajka]] – 4,3 ha
* stawy retencyjne na Cybinie

{{Fakt|Bardzo ciekawą strukturą w granicach miasta są położone na lewym brzegu Warty, na Morasku, [[krater uderzeniowy|kratery]] będące pozostałością po uderzeniu [[Meteoryt]]u Moraskiego. Pierwszą bryłę znaleziono [[12 listopada]] [[1914]]. Miała ona długość 45 cm i wagę 77,5 kg. Obecnie szacuje się, że uderzenie miało miejsce w [[IV tysiąclecie p.n.e.|IV tysiącleciu p.n.e.]], a żelazny [[bolid]], zanim rozpadł się podczas lotu przez [[atmosfera|atmosferę]] miał masę około 80 ton. Do dziś widoczne jest siedem kraterów, z czego sześć jest zalanych wodą. Znajdują się one w utworzonym [[24 maja]] [[1976]] [[Rezerwat przyrody Meteoryt Morasko|rezerwacie "Meteoryt Morasko"]] obejmującym 55 ha. Rezerwat utworzono w celu ochrony kraterów oraz fragmentu lasu grądowego z rzadkimi gatunkami roślin i zwierząt. Na terenie rezerwatu znajduje się również najwyższe wzniesienie miasta – [[Góra Moraska]] (154 m n.p.m.)|data=2009-06}}.

== Klimat ==
{{Źródła|sekcja|data=2009-06}}

* nasłonecznienie:
** średnia ilość godzin słonecznych – 1515&nbsp;h/rok
** średnie zachmurzenie – 64%
** najbardziej pogodne miesiące – sierpień i wrzesień
** najbardziej pochmurne miesiące – listopad i grudzień

<!-- {{Przypisy}} -->


[[Kategoria:Geomorfologia]]
[[Kategoria:Geomorfologia]]

Wersja z 01:03, 14 kwi 2010

Szablon:Źródła

Warta w Poznaniu

Miasto leży w makroregionie Pojezierza Wielkopolskiego. Najstarsza część miasta znajduje się na dnie zorientowanego wzdłuż osi północ-południe Poznańskiego Przełomu Warty. Dolina ma szerokość w tym miejscu od 1,5 km do 4 km. Od wschodu zamyka ją Wysoczyzna Gnieźnieńska, a od zachodu Wysoczyzna Poznańska. Obie wznoszą się do wysokości 80 m n.p.m. Dolina na terenie miasta przecina pagórki wału moreny czołowej stadiału poznańskiego. W dolinie wyróżnia się siedem teras:

  • terasa I – (terasa zalewowa) wysokość ok. 53 m n.p.m. (wys. względna do 3 m nad średnim poziomem rzeki). Zajmuje dno doliny o szerokości 800 m, znajduje się zarówno na prawym jak i na lewym brzegu. Jej dno stanowią piaski, żwiry i inne osady rzeczne. Obecnie znacznie podwyższona przez nasypy budowane od średniowiecza. Leży na niej Ostrów Tumski z Zagórzem oraz Śródka na prawym brzegu i Chwaliszewo, Grobla i Piaski na lewym.
  • terasa II – wysokość 55–57 m n.p.m. (wys. względna od 3 m do 7 m nad średnim poziomem rzeki). Zachowana w niewielkim fragmencie, na południe od doliny Bogdanki. Na leżącej na lewym brzegu Przemysł I lokował miasto w 1253.
  • terasa III – wys. względna 8 m do 9 m nad średnim poziomem rzeki. Występuje fragmentarycznie na prawym brzegu Warty, na północ od doliny Głównej.
  • terasa IV – wysokość 62,5 – 66,5 m n.p.m. (średnio 10 m do 14 m nad średnim poziomem rzeki), jej dno stanowią gliny zwałowe. Powstały na niej Rataje i Komandoria
  • terasa V – wysokość względem średniego poziomu rzeki 15 m do 16 m. Występuje bardzo sporadycznie, w północnej części doliny.
  • terasa VI – wysokość ok. 70 m n.p.m. (wys. względna 17 m do 20 m nad średnim poziomem rzeki), zachowana w niewielkim fragmencie na prawym brzegu między doliną Cybiny a Starołęką.
  • terasa VII – wysokość 71–73 m n.p.m. (wys. względna 19 m do 20 m nad średnim poziomem rzeki), szerokość 1 km – 2 km, zaś spadek 5‰ na brzegu prawym i 7‰ na lewym. Od niższych poziomów oddzielał ją niegdyś ostry próg, lecz podczas prac ziemnych prowadzonych podczas rozbudowy miasta został on silnie złagodzony, jej dno stanowi glina zwałowa. W śródmieściu obejmuje obszar między placem Wolności a Dworcem Głównym PKP. Na niej leżą dzielnice: Wilda, Starołęka, Naramowice i część Śródmieścia.

Na terenie miasta zaznaczają się również głębokie doliny dopływów Warty. Ogółem przez Poznań przepływa około 100 cieków wodnych o łącznej długości około 200 km z czego 15 km przypada na Wartę. Wszystkie są pozaklasowe

Na lewym brzegu biegną one wzdłuż osi NW–SE i są to, idąc od południa: Wirenka, Strumień Junikowski (8,4 km w mieście), Bogdanka (9 km w mieście, jest to największy lewobrzeżny dopływ na terenie Poznania, w jej przedłużeniu znajduje się rynnowe Jezioro Kierskie, a w samej dolinie zaporowe jezioro Rusałka) i Różany Potok. Na stokach doliny Bogdanki rozlokowały się dzielnice Sołacz i leżące poniżej Jeżyce, samo zaś dno doliny zajmują parki im. Adama Wodziczki, Sołacki i kompleks leśny Woli.

Na brzegu prawym przebieg dolin wytycza oś NE–SW, są one stosunkowo szerokie i silnie zabagnione lub zajęte przez jeziora (np. Cybina przepływa przez jez. Swarzędzkie) lecz w pobliżu ujścia silnie się zwężają i pogłębiają (Cybina wrzyna się w IV terasę na 12 m, a spadek wynosi do 10‰. Dopływami (od południa) są: Kopel, Cybina (9 km w mieście, największa z nich, w jej dolnym odcinku powstało zaporowe jezioro Maltańskie, powyżej którego dolinę zajmuje klin zieleni o charakterze parkowym i leśnym obejmujący między innymi Nowe ZOO), Główna (6 km w mieście), Głuszynka (7 km w mieście) oraz Struga Koźlanka.

Liczne dopływy i podział głównego nurtu Warty na wiele odnóg (do dziś zachowały się dwie obejmujące wyspę Ostrów Tumski, lecz kiedyś takie dzielnice jak: Piaski, Czartoria, Chwaliszewo czy Rybaki stanowiły osobne wyspy. Te zmiany zachodziły zarówno ze względu na naturalne procesy meandrowania rzeki, ale również, a nawet przede wszystkim wskutek prowadzonych prac hydrologicznych) tworzyły izolowane fragmenty wyższych teras tworząc tzw. "góry". Do dziś zachowała się góra Przemysła i wzgórze św. Wojciecha, a zniwelowano Muszą Górę (teren obecnego pl. Wolności) i górę św. Marcina (pozostałością po niej jest silne opadanie ulicy św. Marcin na wschód za kościołem i dużo słabsze na zachód).

Użytkowanie gruntów

  • Tereny zabudowane zajmują 106,69 km² co stanowi 41% powierzchni miasta[potrzebny przypis].
  • Tereny zielone zajmują 72 km² co stanowi 27% powierzchni miasta. Z tej liczby 52% to lasy.[potrzebny przypis] Formują one cztery, wspomniane już wyżej, kliny zieleni: golęciński (w dolinie Bogdanki), cybiński (w dolinie Cybiny), naramowicki (w północnej części lewobrzeżnego Poznania, w dolinie Warty i Różanego Potoku) oraz dębiński (w południowej części miasta, na lewym brzegu Warty). W obrębie miasta znajdują się dwa rezerwaty oraz 20 obszarów przyrodniczo cennych.
  • Grunty wykorzystywane rolniczo zajmują 57,6 km² co stanowi 21,6% powierzchni miasta. Są to grunty o IV – VI klasie.[potrzebny przypis]