Parafia Najczystszego Serca Maryi w Warszawie

Parafia Najczystszego Serca Maryi

Państwo	Polska
Siedziba	{{{siedziba}}}
Adres	ul. Chłopickiego 2 04-314 Warszawa
Wyznanie	rzymskokatolickie
Kościół	{{{kościół}}}
{{{1. jednostka typ}}}	{{{1. jednostka nazwa}}}
{{{2. jednostka typ}}}	{{{2. jednostka nazwa}}}
{{{3. jednostka typ}}}	{{{3. jednostka nazwa}}}
Proboszcz	ks. prałat Krzysztof Ukleja
Wspomnienie liturgiczne	{{{dzień wspomnienia}}}
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
Mapa parafii [[Plik:{{{mapa parafii}}}|240x240px|alt=Mapa parafii|]] {{{opis mapy parafii}}}
Strona internetowa

{{Parafia infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | 2. jednostka nazwa = | 1. jednostka nazwa = | 3. jednostka nazwa = | mapa parafii = | dzień wspomnienia = | 2. jednostka typ = | współrzędne = | obiekt sakralny funkcja = | siedziba = | kościół = | 3. jednostka typ = | 1. jednostka typ = | opis mapy parafii = Nieznane pola: "jednostka administracyjna nazwa 2", "jednostka administracyjna nazwa", "rok liczba wiernych", "odpust", "obiekt sakralny nazwa", "rok liczba ludności", "kod języka", "data założenia", "liczba ludności", "jednostka administracyjna nazwa 3", "liczba wiernych", "jednostka administracyjna", "miejscowość", "jednostka administracyjna 3" oraz "jednostka administracyjna 2".

Parafia Najczystszego Serca Maryi w Warszawie – parafia rzymskokatolicka w Warszawie. Parafia liczy 17 tys. wiernych. Parafia leży na terenie diecezji warszawsko-praskiej, w dekanacie grochowskim, obecnie w dzielnicy Praga Południe.

Historia kościoła

Historia kościoła i parafii jest ściśle związana z wydarzeniami powstania listopadowego, a szczególnie z rozegraną w pobliżu bitwą pod Olszynką Grochowską (25 lutego 1831). Pierwsza wzmianka o kościele, dotyczy drewnianej świątyni zbudowanej w końcu 1924 r., przez pierwszego proboszcza księdza Jana Sztukę. Parafię erygował 25 lutego 1925, kardynał Aleksander Kakowski. Obszerny plac pod budowę ofiarował mieszkaniec Grochowa, Jan Łaski – przedsiębiorca i budowlany, prezes Spółki Seryjnej Budowy Domów. Drewniana świątynia została postawiona w 6 tygodni i przetrwała do 12 września 1944. Spłonęła, kiedy wojska radzieckie zajmowały Pragę.

Szybki przyrost ludności na Grochowie spowodował konieczność budowy większej świątyni. Członkowie Towarzystwa Przyjaciół Grochowa zdecydowali o budowie kościoła – pomnika dla uczczenia pamięci bohaterów poległych w bitwie pod Olszynką Grochowską. Jednocześnie w 1931 r., w setną rocznicę powstania listopadowego, Komitet Budowy Kościoła – Pomnika poległych za Ojczyznę, podjął działania w celu gromadzenia funduszy i materiałów. Wystosowano odezwę do narodu o wsparcie finansowe. Organizowano uroczyste akademie i występy artystów polskich. Urządzano loterie i zabawy, a parafianie kwestowali z puszkami na ulicy. Wreszcie, 10 czerwca 1934, poświęcono kamień węgielny, a budowę w stanie surowym, według projektu architekta Andrzeja Boniego, ukończono w 1941 r. Boni był także twórcą projektu konkatedry pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Sokołowie Podlaskim (oba kościoły są bardzo podobne).

Organizatorem, budowniczym i pierwszym proboszczem parafii był, aż do swojej śmierci 26 grudnia 1970, ksiądz Jan Sztuka. W czasie okupacji trwały prace wykończeniowe przy świątyni. Zostały one przerwane w momencie wybuchu powstania warszawskiego. Kościół, na szczęście, nie ucierpiał wiele w czasie wojny. Jedyne straty to nieznacznie uszkodzony dach i mury od strony północnej. Niemcy planowali wysadzenie budynku – nie zdążyli jednak zrealizować swoich planów. Konsekracji kościoła dokonał kardynał Stefan Wyszyński 30 października 1949. Miejsce wiecznego spoczynku w wybudowanym przez siebie kościele, znalazł także proboszcz, ksiądz Jan Sztuka. Jego krypta grobowa znajduje się pod kaplicą nawy bocznej, przy ołtarzu Matki Boskiej Częstochowskiej.

Kiedy tworzono diecezję warszawsko-praską, kościół Najczystszego Serca Maryi typowany był na diecezjalną katedrę, głównie ze względu na jej piękno i okazałość. Ważne znaczenie miało też położenie – tuż przy dużej arterii, jaką jest ulica Grochowska.

Proboszczowie parafii

• ks. prałat Jan Sztuka,
• ks. Franciszek Foks,
• ks. prałat Eugeniusz Bączyk,
• ks. prałat Krzysztof Ukleja.

Opis

Obecnie wnętrze kościoła wypełniają liczne ołtarze z marmuru: główny z 3-metrową figurą Serca Matki Bożej nad tabernakulum, ofiarny wykonany w 2001 r., i sześć ołtarzy bocznych, z których trzy poświęcone są patronce kościoła: Ołtarz Matki Boskiej Fatimskiej, Matki Boskiej Częstochowskiej w kaplicy nawy bocznej, oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Pozostałe to: Ołtarz Świętej Rodziny, Miłosierdzia Bożego ze sprowadzonymi w 2003 r. relikwiami św. Faustyny, i św. Antoniego Padewskiego. Polichromię kościoła zaprojektowali plastycy p. Baran i p. Sławiński. Na chórze znajdują się 56-głosowe organy, w 2002 r. przebudowane przez firmę Zych, a na potężnej wieży umieszczone są trzy dzwony, które ostatnio zyskały elektryczno-magnetyczny napęd. W dniu 5 listopada 2006 r. została uruchomiona iluminacja kościoła. W kościele urzędują siostry orionistki. W kościele jest wielu ministrantów i kandydatów na ministrantów.

W latach 70 i 80 w kościele działała bardzo duża grupa bielanek, prowadzona przez siostrę Janinę, potem siostrę Naomi. Bielanki uczestniczyły niemal we wszystkich mszach, czasami dwa razy dziennie. W Wielkanoc, podczas mszy rezurekcyjnej, jak również w Boże Ciało, bielanki brały udział w procesjach wokół kościoła i na okolicznych ulicach. Chętnych dziewczynek było tak dużo, że w kościele brakowało sztandarów i poduszek, które mogłyby trzymać. Grupa sypiąca suszone płatki kwiatów przed monstrancją liczyła niekiedy po 60 dziewczynek. Około 100 niosło poduszki i trzymały szarfy sztandarów. Siostra Janina nawet własnoręcznie szyła białe suknie dla dziewcząt. Wiele matek szyło stroje krakowskie. Były również piękne stroje łowickie. W kościele działała także Służba Kościelna, która zajmowała się przygotowaniem kościoła do uroczystości i pilnowała porządku.

Duchowni (2010)

• proboszcz – ks. prałat Krzysztof Ukleja,
• wikariusz – ks. Wojciech Jaworski
• wikariusz – ks. Marek Zdanowicz
• wikariusz – ks. Tomasz

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona parafii