Wyspy Lojalności: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.2+) (Robot dodał uk:Луайоте |
|||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
'''Wyspy Lojalności''' ([[język francuski|fr.]] ''Îles Loyauté'') – grupa [[wyspa|wysp]] stanowiących jedną z trzech prowincji [[Nowa Kaledonia|Nowej Kaledonii]]. Leżą na [[Ocean Spokojny|Oceanie Spokojnym]] w odległości 100 do 150 km na północny wschód od wybrzeża Nowej Kaledonii. |
'''Wyspy Lojalności''' ([[język francuski|fr.]] ''Îles Loyauté'') – grupa [[wyspa|wysp]] stanowiących jedną z trzech prowincji [[Nowa Kaledonia|Nowej Kaledonii]]. Leżą na [[Ocean Spokojny|Oceanie Spokojnym]] w odległości 100 do 150 km na północny wschód od wybrzeża Nowej Kaledonii. |
||
Wyspy zostały odkryte w [[1792]] przez ekspedycję francuską [[Antoine d'Entrecasteaux|Antoine'a d'Entrecasteaux]]. Pierwszym Europejczykiem, który wylądował w [[1793]] na wyspach był angielski kapitan William Raven, dowódca handlowego statku "Britannia" płynącego z wyspy [[Norfolk]] do Batawii (obecnej [[Dżakarta|Dżakarty]]). Wyspy Lojalności zostały dokładnie zbadane w [[1827]] przez [[Jules Dumont d'Urville|Jules'a Dumonta d'Urville'a]], który sporządził ich pierwszą dokładną mapę w [[1840]]. Pierwszymi osadnikami byli angielscy misjonarze, którzy przybyli na wyspy w [[1843]]. Natomiast pierwszy misjonarz francuski przybył na wyspy wraz z ekspedycją francuską pod dowództwem admirała Febvriera Despointe'a, który 24 września [[1853]] w imieniu [[Napoleon III|Napoleona III]] przejął archipelag we władanie Francji. |
Wyspy zostały odkryte w [[1792]] przez ekspedycję francuską [[Antoine d'Entrecasteaux|Antoine'a d'Entrecasteaux]]. Pierwszym Europejczykiem, który wylądował w [[1793]] na wyspach był angielski kapitan William Raven, dowódca handlowego statku "Britannia" płynącego z wyspy [[Norfolk (terytorium)|Norfolk]] do Batawii (obecnej [[Dżakarta|Dżakarty]]). Wyspy Lojalności zostały dokładnie zbadane w [[1827]] przez [[Jules Dumont d'Urville|Jules'a Dumonta d'Urville'a]], który sporządził ich pierwszą dokładną mapę w [[1840]]. Pierwszymi osadnikami byli angielscy misjonarze, którzy przybyli na wyspy w [[1843]]. Natomiast pierwszy misjonarz francuski przybył na wyspy wraz z ekspedycją francuską pod dowództwem admirała Febvriera Despointe'a, który 24 września [[1853]] w imieniu [[Napoleon III Bonaparte|Napoleona III]] przejął archipelag we władanie Francji. |
||
Archipelag składa się sześciu zamieszkanych wysp: |
Archipelag składa się sześciu zamieszkanych wysp: |
||
| Linia 56: | Linia 56: | ||
Archipelag zamieszkują [[Melanezyjczycy]], [[Polinezyjczycy]] oraz mniejszość pochodzenia azjatyckiego i europejskiego. Według spisu ludności z [[2004]] liczba ludności Wysp Lojalności wyniosła 22080 mieszkańców. Kilka tysięcy rdzennych mieszkańców Wysp Lojalności zamieszkuje stolicę Nowej Kaledonii – [[Numea|Nouméę]]. |
Archipelag zamieszkują [[Melanezyjczycy]], [[Polinezyjczycy]] oraz mniejszość pochodzenia azjatyckiego i europejskiego. Według spisu ludności z [[2004]] liczba ludności Wysp Lojalności wyniosła 22080 mieszkańców. Kilka tysięcy rdzennych mieszkańców Wysp Lojalności zamieszkuje stolicę Nowej Kaledonii – [[Numea|Nouméę]]. |
||
Głównymi uprawami są [[kawa]], [[palma kokosowa]], [[kukurydza]], drzewa owocowe i warzywa, natomiast towarami eksportowanymi m.in. do Francji, Australii są [[kopra]], kawa i [[bawełna]]. Z uwagi na niezwykle atrakcyjne położenie wysp, dogodną komunikację (lotniska na Ouvéa, Lifou, Maré) oraz sprzyjający klimat coraz większego znaczenia nabiera [[turystyka]]. |
Głównymi uprawami są [[kawa]], [[kokos właściwy|palma kokosowa]], [[kukurydza]], drzewa owocowe i warzywa, natomiast towarami eksportowanymi m.in. do Francji, Australii są [[kopra]], kawa i [[Bawełna (włókno)|bawełna]]. Z uwagi na niezwykle atrakcyjne położenie wysp, dogodną komunikację (lotniska na Ouvéa, Lifou, Maré) oraz sprzyjający klimat coraz większego znaczenia nabiera [[turystyka]]. |
||
== Demografia == |
== Demografia == |
||
Wersja z 19:24, 21 lip 2012
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Terytorium zamorskie | |||
| Zarządzający |
Néko Hnepeune | ||
| Powierzchnia |
1 980,9 | ||
| Populacja • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie Nowej Kaledonii  | |||
| 20°59′46″S 167°16′20″E/-20,996111 167,272222 | |||
| Strona internetowa | |||
Wyspy Lojalności31. Ouvéa
32. Lifou
33. Maré
Wyspy Lojalności (fr. Îles Loyauté) – grupa wysp stanowiących jedną z trzech prowincji Nowej Kaledonii. Leżą na Oceanie Spokojnym w odległości 100 do 150 km na północny wschód od wybrzeża Nowej Kaledonii.
Wyspy zostały odkryte w 1792 przez ekspedycję francuską Antoine'a d'Entrecasteaux. Pierwszym Europejczykiem, który wylądował w 1793 na wyspach był angielski kapitan William Raven, dowódca handlowego statku "Britannia" płynącego z wyspy Norfolk do Batawii (obecnej Dżakarty). Wyspy Lojalności zostały dokładnie zbadane w 1827 przez Jules'a Dumonta d'Urville'a, który sporządził ich pierwszą dokładną mapę w 1840. Pierwszymi osadnikami byli angielscy misjonarze, którzy przybyli na wyspy w 1843. Natomiast pierwszy misjonarz francuski przybył na wyspy wraz z ekspedycją francuską pod dowództwem admirała Febvriera Despointe'a, który 24 września 1853 w imieniu Napoleona III przejął archipelag we władanie Francji.
Archipelag składa się sześciu zamieszkanych wysp:
oraz kilku mniejszych i bezludnych wysp i wysepek. Całkowita powierzchnia archipelagu wynosi 1981 km². Najwyższy szczyt osiąga 138 m n.p.m. i znajduje się na wyspie Maré.
Klimat wysp jest gorący, podzwrotnikowy. Opady deszczu są obfite i wynoszą od 1500 do 2000 mm rocznie, przynoszone przez pasat południowo-zachodni, znacznie większe na nawietrznej stronie wysp. Średnia roczna temperatura wynosi 23 °C do 28 °C.
Głównym ośrodkiem administracyjnym całej prowincji jest miejscowość Wé nad zatoką Baie de Chateaubriand na wyspie Lifou.
Archipelag zamieszkują Melanezyjczycy, Polinezyjczycy oraz mniejszość pochodzenia azjatyckiego i europejskiego. Według spisu ludności z 2004 liczba ludności Wysp Lojalności wyniosła 22080 mieszkańców. Kilka tysięcy rdzennych mieszkańców Wysp Lojalności zamieszkuje stolicę Nowej Kaledonii – Nouméę.
Głównymi uprawami są kawa, palma kokosowa, kukurydza, drzewa owocowe i warzywa, natomiast towarami eksportowanymi m.in. do Francji, Australii są kopra, kawa i bawełna. Z uwagi na niezwykle atrakcyjne położenie wysp, dogodną komunikację (lotniska na Ouvéa, Lifou, Maré) oraz sprzyjający klimat coraz większego znaczenia nabiera turystyka.
Demografia
Prowincję zamieszkują następujące grupy etniczne (2009)[1]:
- Kanakowie - 96,62%,
- Europejczycy - 1,96%,
- Wallisyjczycy - 0,14%,
- Tahitańczycy - 0,08%,
- Ni-Vanuatu - 0,07%,
- Azjaci - 0,04%,
- Indonezyjczycy - 0,04%,
- Wietnamczycy - 0,01%,
- inni - 0,10%,
- pochodzenie mieszane - 0,93%.