Terytorium zamorskie (Francja)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Terytorium zamorskie (fr. territoire d'outre mer, TOM) – nazwa francuskiego terytorium zależnego o pewnej autonomii wewnętrznej, wprowadzona w 1946. 28 marca 2003 termin ten wyszedł z użycia, zastąpiony przez termin zbiorowość zamorska.
Terytoriami zamorskimi były w tym okresie trzy terytoria w Oceanii: Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska i Wallis i Futuna, oraz jedno w południowej części Oceanu Indyjskiego. Ich łączna powierzchnia wynosiła 30,7 tys. km², a zamieszkiwało je około 492 tys. osób (2003).
| Terytorium zamorskie | Powierzchnia w km² |
Ludność w tys. (2003) |
Stolica |
|---|---|---|---|
 Nowa Kaledonia |
18 736 | 222,9 | Numea |
 Polinezja Francuska |
3 894 | 253,7 | Papeete |
 Wallis i Futuna |
274 | 15,2 | Mata Utu |
 Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne |
7 781 | 0,09 |
