Terytorium zamorskie (Francja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł od 2021-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Terytorium zamorskie (fr. territoire d'outre mer, TOM) – nazwa francuskiego terytorium zależnego o pewnej autonomii wewnętrznej, wprowadzona w 1946. 28 marca 2003 termin ten wyszedł z użycia, zastąpiony przez określenie „zbiorowość zamorska”.

Terytoriami zamorskimi były w tym okresie trzy terytoria w Oceanii: Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska i Wallis i Futuna, oraz jedno w południowej części Oceanu Indyjskiego. Ich łączna powierzchnia wynosiła 30,7 tys. km², a zamieszkiwało je około 492 tys. osób (2003).

Terytorium zamorskie Powierzchnia
w km² 		Ludność
w tys. (2003) 		Stolica
 Nowa Kaledonia 18 736 222,9 Numea
 Polinezja Francuska 3 894 253,7 Papeete
 Wallis i Futuna 274 15,2 Mata Utu
 Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne 7 781 0,09

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Terytorium_zamorskie_(Francja)&oldid=62943140”