Cytryn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę 26 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q334719
→‎Ciekawostki: wrostki a nie wyrostki!
Linia 46: Linia 46:


== Ciekawostki ==
== Ciekawostki ==
Barwa żółta spowodowana jest obecnością małych wyrostków wodorotlenku żelaza.
Barwa żółta spowodowana jest obecnością małych wrostków (inkluzji) wodorotlenku żelaza.


Cytryny można otrzymywać przez wyprażanie [[ametyst]]ów i [[morion (minerał)|morionów]]. Przez ogrzewanie można też zmieniać [[barwa|barwę]] cytrynów, np. cytryny i ametysty z kopalni [[Montezuma (Minas Gerais)|Montezuma]] w [[Brazylia|Brazylii]] stają się po podgrzaniu zielone.
Cytryny można otrzymywać przez wyprażanie [[ametyst]]ów i [[morion (minerał)|morionów]]. Przez ogrzewanie można też zmieniać [[barwa|barwę]] cytrynów, np. cytryny i ametysty z kopalni [[Montezuma (Minas Gerais)|Montezuma]] w [[Brazylia|Brazylii]] stają się po podgrzaniu zielone.

Wersja z 08:07, 5 gru 2013

{{{nazwa}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

{{{inne nazwy}}}

Skład chemiczny

{{{skład chemiczny}}}

Twardość w skali Mohsa

{{{twardość w skali Mohsa}}}

Przełam

{{{przełam}}}

Łupliwość

{{{łupliwość}}}

Pokrój kryształu

{{{pokrój kryształu}}}

Układ krystalograficzny

{{{układ krystalograficzny}}}

Topliwość

{{{topliwość}}}

Właściwości mechaniczne

{{{właściwości mechaniczne}}}

Gęstość minerału

{{{gęstość minerału}}}

Właściwości optyczne
Barwa

{{{barwa}}}

Rysa

{{{rysa}}}

Połysk

{{{połysk}}}

Współczynnik załamania

{{{współczynnik załamania}}}

Inne

{{{inne własności optyczne}}}

Dodatkowe dane
Postacie alotropowe

{{{postacie alotropowe}}}

Szczególne własności

{{{szczególne własności}}}

Klasyfikacja Strunza

{{{klasyfikacja Strunza}}}

Cytryn (kwarc żółty) – kamień szlachetny, odmiana kwarcu. Należy do minerałów rzadkich. Nazwa pochodzi od: starofrancuskiego słowa citrinżółty; gr. kitros = cytryna; łac. citrus = drzewo cytrusowe. Inne nazwy (niedopuszczalne w handlu) to: czeski topaz, topaz złoty, topaz fałszywy, topaz Madeira.

Właściwości

Niekiedy wytwarza formy dwubarwne, będące w części cytrynem, a w części ametystem tzw. ametryn. Tworzy prawidłowo wykształcone kryształy (najczęściej w formie szczotek krystalicznych), także skupienia zbite i ziarniste.

Występowanie

Stanowi składnik pegmatytów i utworów hydrotermalnych. Spotyka się go w geodach wśród melafirów i jako otoczaki w aluwiach rzecznych. Występuje w bogatych w krzem pegmatytach, gdzie często towarzyszą mu turmalin, beryl i mika.

Miejsca występowania: Najbardziej czyste i największe kryształy pochodzą z Campo Belo, Sete Lagoas, Minas Gerais w Brazylii. Oprócz tego na Uralu – Rosja i Madagaskarze. W innych złożach rzadko spotyka się okazy o wartości jubilerskiej: Kazachstan, Wielka Brytania, Francja, Włochy, Hiszpania.

W Polsce występuje koło Jeleniej Góry i Nowej Rudy w Sudetach.

Zastosowanie

  • poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów
  • Ze względu na barwę jest cenionym kamieniem jubilerskim. Największe oszlifowane okazy, o masie powyżej 1150 ct znajdują się w Smithsonian Institution (USA), w tzw. kolekcji brazylijskiej.

Ciekawostki

Barwa żółta spowodowana jest obecnością małych wrostków (inkluzji) wodorotlenku żelaza.

Cytryny można otrzymywać przez wyprażanie ametystów i morionów. Przez ogrzewanie można też zmieniać barwę cytrynów, np. cytryny i ametysty z kopalni Montezuma w Brazylii stają się po podgrzaniu zielone.

Większość cytrynów znajdujących się na rynku powstała przez wyprażanie ametystu lub kwarcu dymnego. W temperaturze 470 °C brazylijski ametyst staje się jasnożółty, przy temp. 550–560 °C – ciemnobrunatny do czerwonobrunatnego. Wszystkie wyprażane cytryny wykazują czerwonawy odcień, podczas gdy naturalny cytryn jest zwykle bladożółty.

Cytryn to też kamień odpowiadający jednemu z 12 znaków zodiaku, wodnikowi.

Zobacz też

Bibliografia

  • J.Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.
  • W. Schumann: Minerały świata. Alma-Press, 2003.
  • J.Bauer: Przewodnik Skały i minerały. Multico, 1997.
  • K. Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. Geologiczne, 1982.
  • N.Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Alfa, 1986.
  • C.Hall: Klejnoty, Kamienie szlachetne i ozdobne. Wiedza i Życie, 1996.
  • W.Schuman: Kamienie szlachetne i ozdobne. Alma-Press, 2004.