Dęborzyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie kodu SIMC
m MalarzBOT: usunięcie zbędnych kodów map
Linia 19: Linia 19:
|SIMC = 0821398
|SIMC = 0821398
|mapa wsi =
|mapa wsi =
|kod mapy = PL-PK
|kod mapy =
|stopniN = 49 |minutN = 55 |sekundN = 07
|stopniN = 49 |minutN = 55 |sekundN = 07
|stopniE = 21 |minutE = 18 |sekundE = 59
|stopniE = 21 |minutE = 18 |sekundE = 59

Wersja z 17:48, 8 gru 2014

Dęborzyn
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Cmentarz wojenny
Państwo podkarpackie
Powiat

dębicki

Gmina

Jodłowa

Strefa numeracyjna

(+48) 14

Kod pocztowy

39-225

Tablice rejestracyjne

RDE

SIMC

0821398

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: podkarpackie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Dęborzynwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Jodłowa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Dęborzyn leży w dolinie potoku Jodłówka i jego dopływu Wolanki, w pobliżu ich ujścia do Wisłoki. Graniczy z Jodłową, Zagórzem, Dzwonową, Bielowami, Jaworzem Górnym i Kamienicą Dolną.

Dęborzyn (Doborin) był wzmiankowany, jako wieś należąca do posiadłości opactwa benedyktynów w Tyńcu, w dokumentach legata papieskiego Idziego z Tuskulum powstałych około 1125 roku[1].

14 maja 1770 roku w okolicy wsi, na północno-wschodnim stoku pobliskiego wzgórza Dąbrowa (336 m n.p.m.), rozegrała się bitwa oddziału konfederatów barskich, dowodzonych przez Kazimierza Pułaskiego z oddziałem wojsk rosyjskich. Bitwa została przegrana przez Pułaskiego.

W czasie rabacji galicyjskiej dwór w Dęborzynie został zaatakowany przez ogłupioną austriacką propagandą masę chłopstwa[2].

Pamiątką po walkach toczonych w okolicy w czasie I wojny światowej (głównie w 1915 roku), jest cmentarz wojenny nr 230, na którym pochowanych jest 70 żołnierzy obu walczących stron[3].

Ponadto w Dęborzynie znajduje się dwór z początku XIX wieku[4] oraz dąb, będący pomnikiem przyrody.

  1. Karol Maleczyński, Studia nad dokumentem polskim, Wrocław 1971, s. 150–169
  2. Przyczyny upadku powstania narodowego w 1846 roku, na portalu Sciaga.pl
  3. Cmentarze wojenne I wojny światowej [dostęp 6 października 2009]
  4. Powiat dębicki [dostęp 6 października 2009]

Bibliografia