Marek Barański (dziennikarz): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Książki: drobne merytoryczne |
m MalarzBOT: NIE (tygodnik) przeniesiono do Nie (tygodnik) |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Podczas stanu wojennego prezentował felietony popierające władze PRL i krytykujące opozycję. |
Podczas stanu wojennego prezentował felietony popierające władze PRL i krytykujące opozycję. |
||
Po 1989 pracował w "[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]", a w 1990 był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika "[[ |
Po 1989 pracował w "[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]", a w 1990 był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika "[[Nie (tygodnik)|Nie]]", w którym został też zastępcą redaktora naczelnego. |
||
Od sierpnia 2004 do 28 lutego 2005 pełnił funkcję redaktora naczelnego "Trybuny". Barański był ściśle związany z [[Leszek Miller|Leszkiem Millerem]], którego działalność polityczną propagował na łamach "Trybuny", w zamian za co znalazł się w towarzyszącej rządowi ekipie podczas wizyty premiera z SLD w USA. Po publikacji [[lista Wildsteina|listy Wildsteina]] wysunął oskarżenie, jakoby znajdowały się na niej nazwiska agentów tajnych służb RP w czynnej służbie. W 2004 r. [[Konstanty Miodowicz]] podczas przesłuchania [[Wiesław Kaczmarek|Wiesława Kaczmarka]] przed [[Komisja śledcza w sprawie PKN Orlen|sejmową Komisją śledczą w sprawie PKN Orlen]] oskarżył Barańskiego o przynależność do "grupy hakowej", która miała działać na zlecenie Millera w łonie [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]]<ref>[http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,57080,2431492.html Stenogram posiedzenia Komisji śledczej w sprawie PKN Orlen, gazeta.pl, 4 grudnia 2004]</ref>. |
Od sierpnia 2004 do 28 lutego 2005 pełnił funkcję redaktora naczelnego "Trybuny". Barański był ściśle związany z [[Leszek Miller|Leszkiem Millerem]], którego działalność polityczną propagował na łamach "Trybuny", w zamian za co znalazł się w towarzyszącej rządowi ekipie podczas wizyty premiera z SLD w USA. Po publikacji [[lista Wildsteina|listy Wildsteina]] wysunął oskarżenie, jakoby znajdowały się na niej nazwiska agentów tajnych służb RP w czynnej służbie. W 2004 r. [[Konstanty Miodowicz]] podczas przesłuchania [[Wiesław Kaczmarek|Wiesława Kaczmarka]] przed [[Komisja śledcza w sprawie PKN Orlen|sejmową Komisją śledczą w sprawie PKN Orlen]] oskarżył Barańskiego o przynależność do "grupy hakowej", która miała działać na zlecenie Millera w łonie [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]]<ref>[http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,57080,2431492.html Stenogram posiedzenia Komisji śledczej w sprawie PKN Orlen, gazeta.pl, 4 grudnia 2004]</ref>. |
||
Wersja z 16:39, 3 lip 2015
Marek Barański (ur. 6 sierpnia 1947 w Łodzi) – polski dziennikarz, w PRL prezenter Dziennika Telewizyjnego w czasie stanu wojennego, w III RP dziennikarz związany z lewicą.
Życiorys
W 1971 kończył Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował krótko w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej, w latach 1972–1982 był związany z Polskim Radiem (m.in. kierownik Radia Kierowców), później z Telewizją Polską. Podczas stanu wojennego prezentował felietony popierające władze PRL i krytykujące opozycję.
Po 1989 pracował w "Trybunie", a w 1990 był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika "Nie", w którym został też zastępcą redaktora naczelnego.
Od sierpnia 2004 do 28 lutego 2005 pełnił funkcję redaktora naczelnego "Trybuny". Barański był ściśle związany z Leszkiem Millerem, którego działalność polityczną propagował na łamach "Trybuny", w zamian za co znalazł się w towarzyszącej rządowi ekipie podczas wizyty premiera z SLD w USA. Po publikacji listy Wildsteina wysunął oskarżenie, jakoby znajdowały się na niej nazwiska agentów tajnych służb RP w czynnej służbie. W 2004 r. Konstanty Miodowicz podczas przesłuchania Wiesława Kaczmarka przed sejmową Komisją śledczą w sprawie PKN Orlen oskarżył Barańskiego o przynależność do "grupy hakowej", która miała działać na zlecenie Millera w łonie SLD[1].
Na stanowisku redaktora naczelnego "Trybuny" Barańskiego zastąpił Wiesław Dębski. Barański po kilkunastu miesiącach w 2006 wrócił jednak do pracy w "Trybunie" ponownie obejmując funkcję redaktora naczelnego gazety.
Książki
- DT Tajemnice, Polska Oficyna Wydawnicza BGW, 1991, ISBN 83-7066-027-4
- Nogi Pana Boga, Oficyna Wydawnicza Keep Smiling Warszawa, 2010, ISBN 978-83-930294-0-2