Sergiusz (Pietrow, metropolita odeski): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 65: | Linia 65: | ||
Pochodził z rodziny robotniczej. W 1942 ukończył naukę w szkole średniej. 16 kwietnia 1943 biskup taganroski Józef wyświęcił go na diakona po wcześniejszym przyjęciu od niego wieczystych ślubów zakonnych, następnie skierował go do pracy w soborze św. Katarzyny w Krasnodarze. W 1947 ukończył naukę w [[Moskwa|moskiewskim]] seminarium duchownym i rozpoczął wyższe studia [[teologia|teologiczne]] w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które w 1951 ukończył z tytułem naukowym [[kandydat nauk|kandydata nauk]] teologicznych. 24 czerwca 1951 biskup możajski Makary wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w seminarium duchownym w [[Saratow]]ie. Od 1952 [[hieromnich]] Sergiusz służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jelcu; od 1954 do 1958 był [[proboszcz]]em działającej przy nim parafii. Od 7 lipca 1958 był inspektorem seminarium duchownego w [[Odessa|Odessie]] z godnością [[igumen]]a. 26 maja otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]] i objął stanowisko rektora tegoż seminarium. |
Pochodził z rodziny robotniczej. W 1942 ukończył naukę w szkole średniej. 16 kwietnia 1943 biskup taganroski Józef wyświęcił go na diakona po wcześniejszym przyjęciu od niego wieczystych ślubów zakonnych, następnie skierował go do pracy w soborze św. Katarzyny w Krasnodarze. W 1947 ukończył naukę w [[Moskwa|moskiewskim]] seminarium duchownym i rozpoczął wyższe studia [[teologia|teologiczne]] w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które w 1951 ukończył z tytułem naukowym [[kandydat nauk|kandydata nauk]] teologicznych. 24 czerwca 1951 biskup możajski Makary wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w seminarium duchownym w [[Saratow]]ie. Od 1952 [[hieromnich]] Sergiusz służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jelcu; od 1954 do 1958 był [[proboszcz]]em działającej przy nim parafii. Od 7 lipca 1958 był inspektorem seminarium duchownego w [[Odessa|Odessie]] z godnością [[igumen]]a. 26 maja otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]] i objął stanowisko rektora tegoż seminarium. |
||
13 marca 1960 miała miejsce jego chirotonia na biskupa biełgorodzkiego, wikariusza eparchii odeskiej, w której jako konsekratorzy udział wzięli metropolita [[eparchia odeska|odeski i chersoński]] [[Borys (Wik)|Borys]], biskup [[eparchia orenburska i saraktaszyńska|orenburski i buzułucki]] [[Michał (Woskriesienski)|Michał]], biskup staro-ruski i nowogrodzki [[Sergiusz (Gołubcow)|Sergiusz]] oraz biskup dmitrowski [[Pimen (patriarcha Moskwy)|Pimen]]. Od 16 marca 1961 był biskupem [[eparchia woroneska|woroneskim i lipieckim]]. 9 października 1963 przeniesiony na katedrę [[eparchia mińska|mińską i białoruską]], zaś w 1965 – chersońską i odeską. Od 1969 nosił tytuł naukowy magistra teologii. W 1971 podniesiono go do godności metropolity, zaś w 1976 jego tytuł uległ zmianie na ''odeski i chersoński''. W raporcie Urzędu ds. Wyznań z 1973, dzielącym hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na całkowicie lojalnych wobec władz państwowych, lojalnych, lecz starających się umacniać struktury kościelne oraz niepewnych, został zaliczony do pierwszej grupy<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Pospielovsky| imię = D.| tytuł = The Russian Church under the Soviet regime |
13 marca 1960 miała miejsce jego chirotonia na biskupa biełgorodzkiego, wikariusza eparchii odeskiej, w której jako konsekratorzy udział wzięli metropolita [[eparchia odeska|odeski i chersoński]] [[Borys (Wik)|Borys]], biskup [[eparchia orenburska i saraktaszyńska|orenburski i buzułucki]] [[Michał (Woskriesienski)|Michał]], biskup staro-ruski i nowogrodzki [[Sergiusz (Gołubcow)|Sergiusz]] oraz biskup dmitrowski [[Pimen (patriarcha Moskwy)|Pimen]]. Od 16 marca 1961 był biskupem [[eparchia woroneska|woroneskim i lipieckim]]. 9 października 1963 przeniesiony na katedrę [[eparchia mińska|mińską i białoruską]], zaś w 1965 – chersońską i odeską. Od 1969 nosił tytuł naukowy magistra teologii. W 1971 podniesiono go do godności metropolity, zaś w 1976 jego tytuł uległ zmianie na ''odeski i chersoński''. W raporcie Urzędu ds. Wyznań z 1973, dzielącym hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na całkowicie lojalnych wobec władz państwowych, lojalnych, lecz starających się umacniać struktury kościelne oraz niepewnych, został zaliczony do pierwszej grupy<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Pospielovsky| imię = D.| tytuł = The Russian Church under the Soviet regime 1917–1982| wydawca = St. Vladimir's Seminary Press| miejsce = Crestwood-New York| rok = 1984| strony = 410| isbn = 0-88141-033-0 }}</ref>. |
||
Uczestniczył w międzynarodowym i międzykościelnym ruchu na rzecz pokoju oraz w [[ekumenizm|ruchu ekumenicznym]]. Od 1986 do 1987 zasiadał w Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Zmarł w 1990. |
Uczestniczył w międzynarodowym i międzykościelnym ruchu na rzecz pokoju oraz w [[ekumenizm|ruchu ekumenicznym]]. Od 1986 do 1987 zasiadał w Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Zmarł w 1990. |
Wersja z 11:40, 3 wrz 2015
Siergiej Pietrow | |
metropolita odeski i chersoński | |
Data i miejsce urodzenia |
5 października 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 lutego 1990 |
Miejsce pochówku | |
metropolita odeski i chersoński | |
Okres sprawowania |
1976–1990 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
16 kwietnia 1943 |
Diakonat |
16 kwietnia 1943 |
Prezbiterat |
24 czerwca 1951 |
Chirotonia biskupia |
13 marca 1960 |
Data konsekracji |
13 marca 1960 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Michał (Woskriesienski), Sergiusz (Gołubcow), Pimen (Izwiekow) | ||||||||||||||||||||||
|
Sergiusz, imię świeckie Siergiej Wasiljewicz Pietrow (ur. 5 października 1924 w Krasnodarze, zm. 4 lutego 1990 w Odessie) - rosyjski biskup prawosławny.
Pochodził z rodziny robotniczej. W 1942 ukończył naukę w szkole średniej. 16 kwietnia 1943 biskup taganroski Józef wyświęcił go na diakona po wcześniejszym przyjęciu od niego wieczystych ślubów zakonnych, następnie skierował go do pracy w soborze św. Katarzyny w Krasnodarze. W 1947 ukończył naukę w moskiewskim seminarium duchownym i rozpoczął wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które w 1951 ukończył z tytułem naukowym kandydata nauk teologicznych. 24 czerwca 1951 biskup możajski Makary wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w seminarium duchownym w Saratowie. Od 1952 hieromnich Sergiusz służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jelcu; od 1954 do 1958 był proboszczem działającej przy nim parafii. Od 7 lipca 1958 był inspektorem seminarium duchownego w Odessie z godnością igumena. 26 maja otrzymał godność archimandryty i objął stanowisko rektora tegoż seminarium.
13 marca 1960 miała miejsce jego chirotonia na biskupa biełgorodzkiego, wikariusza eparchii odeskiej, w której jako konsekratorzy udział wzięli metropolita odeski i chersoński Borys, biskup orenburski i buzułucki Michał, biskup staro-ruski i nowogrodzki Sergiusz oraz biskup dmitrowski Pimen. Od 16 marca 1961 był biskupem woroneskim i lipieckim. 9 października 1963 przeniesiony na katedrę mińską i białoruską, zaś w 1965 – chersońską i odeską. Od 1969 nosił tytuł naukowy magistra teologii. W 1971 podniesiono go do godności metropolity, zaś w 1976 jego tytuł uległ zmianie na odeski i chersoński. W raporcie Urzędu ds. Wyznań z 1973, dzielącym hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na całkowicie lojalnych wobec władz państwowych, lojalnych, lecz starających się umacniać struktury kościelne oraz niepewnych, został zaliczony do pierwszej grupy[1].
Uczestniczył w międzynarodowym i międzykościelnym ruchu na rzecz pokoju oraz w ruchu ekumenicznym. Od 1986 do 1987 zasiadał w Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Zmarł w 1990.
- ↑ D. Pospielovsky: The Russian Church under the Soviet regime 1917–1982. Crestwood-New York: St. Vladimir's Seminary Press, 1984, s. 410. ISBN 0-88141-033-0.
Bibliografia
Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca