Podczele: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 93.89.201.176) i przywrócono wersję 45582449 autorstwa MalarzBOT, nie ma żadnego źródła |
Zmiana statutu Rady Osiedla |
||
Linia 65: | Linia 65: | ||
== Społeczność == |
== Społeczność == |
||
Samorząd Kołobrzegu utworzył [[osiedle]] Nr 9 "Podczele", będące [[jednostka pomocnicza gminy|jednostką pomocniczą miasta]]. Mieszkańcy Podczela wyłaniają 15-osobową radę osiedla, która dokonuje spośród radnych wyboru zarządu osiedla w liczbie |
Samorząd Kołobrzegu utworzył [[osiedle]] Nr 9 "Podczele", będące [[jednostka pomocnicza gminy|jednostką pomocniczą miasta]]. Mieszkańcy Podczela wyłaniają 15-osobową radę osiedla, która dokonuje spośród radnych wyboru zarządu osiedla w liczbie 3 osób wraz z przewodniczącym zarządu osiedla<ref name="Uchwała2004">Uchwała Nr XXX/396/04 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 15 grudnia 2004 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2005 r. Nr 14, poz. 257)</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 21:08, 7 lut 2017
Część miasta Kołobrzegu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
SIMC |
0950061 |
Wysokość |
11 m n.p.m. |
Strefa numeracyjna |
(+48) 94 35 |
Kod pocztowy |
78-106 |
Tablice rejestracyjne |
ZKL |
Położenie na mapie Kołobrzegu | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego | |
54°11′32″N 15°40′01″E/54,192222 15,666944 | |
Strona internetowa |
Podczele – wschodnia część Kołobrzegu[1], statutowe osiedle miasta[2], położone nad Morzem Bałtyckim między Ekoparkiem Wschodnim i osadą Bagicz.
Położenie
Osiedle jest odseparowane od głównej zabudowy Kołobrzegu przybrzeżnym Lasem Kołobrzeskim oraz rozlewiskiem słonych bagien, na których w 1996 roku utworzony został Ekopark Wschodni. Obszar osiedla należy do Koszalińskiego Pasa Nadmorskiego, a także specjalnego obszaru ochrony siedlisk Trzebiatowsko-Kołobrzeskiego Pasa Nadmorskiego.
Zabudowa
Dominuje tutaj zabudowa mieszkalna. Kilkukondygnacyjne ceglane budynki przedwojennych koszar wojskowych oraz poradzieckie bloki mieszkalne z wielkiej płyty. W północnej i zachodniej części dzielnicy znajdują się zabudowania infrastruktury dawnego lotniska m.in.: drogi kołowania samolotów, hangary i schronohangary.
Podczele ma charakter sypialni miasta. Tylko w jej zachodniej części na skraju Lasu Kołobrzeskiego, która w przeszłości nie wchodziła w skład radzieckiej bazy wojskowej znajduje się duży kompleks sanatoryjno-wypoczynkowy "Podczele".
Historia
Podczele powstało w 1935 roku jako osiedla garnizonowe dla pobliskiego lotniska wojskowego w Bagiczu. Do końca II wojny światowej znajdowały się tutaj koszary wojskowe Luftwaffe.
W 1945 roku Podczele wraz z pobliskim lotniskiem zajęła Armia Radziecka. W krótkim czasie powstało tutaj eksterytorialne, samowystarczalne miasteczko wojskowe z własnym szpitalem, szkołą, sklepami i osiedlem bloków mieszkalnych, w którym mieszkało około 2000 żołnierzy wraz z rodzinami. Było ono praktycznie niedostępne dla osób cywilnych.
Po wycofaniu się z Polski wojsk rosyjskich w 1992 roku osiedle zostało włączone w granice administracyjne miasta Kołobrzegu. Dawne budynki wojskowe zostały zaadaptowane na cele cywilne. W ciągu kilku lat powstała tutaj dzielnica mieszkalna.
Nazwę Podczele wprowadzono urzędowo w 1947 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Kolberg Stadtwald[3].
Społeczność
Samorząd Kołobrzegu utworzył osiedle Nr 9 "Podczele", będące jednostką pomocniczą miasta. Mieszkańcy Podczela wyłaniają 15-osobową radę osiedla, która dokonuje spośród radnych wyboru zarządu osiedla w liczbie 3 osób wraz z przewodniczącym zarządu osiedla[2].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. ws. wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b Uchwała Nr XXX/396/04 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 15 grudnia 2004 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2005 r. Nr 14, poz. 257)
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297, s. 6)